مونوپولی

مونوپولی (انگلیسی: Monopoly) یک بازی رومیزی چند نفره با مضمونی اقتصادی است. در این بازی، بازیکنان با انداختن دو تاس در صفحه بازی حرکت می‌کنند. آن‌ها می‌توانند ملک خریده یا معامله کنند. در ادامه بازیکن می‌تواند با خرید خانه و هتل ارزش دارایی خود را افزایش دهد. بازیکنان از رقبای خود اجاره دریافت می‌کنند. هدف آن‌ها این است که حریف خود را به سمت ورشکستگی سوق دهند. پول همچنین می‌تواند از طریق کارت‌های شانس، خزانه مالیاتی و مربع‌های مالیاتی (tax squares) به دست بیاید. بازیکنان هر بار که از "Go" عبور می‌کنند یارانه دریافت می‌کنند. ممکن است سرنوشت بازیکن به زندان ختم شود. در چنین موقعیتی تا زمانی که او یکی از سه شرط موجود را برآورده نکند نمی‌تواند از جای خود حرکت کند. این بازی دارای قوانین داخلی بی شمار و صدها نسخه مختلف است. علاوه بر این‌ها، نسخه‌های کپی و مشابه به مونوپولی زیادی نیز در دنیای بازی وجود دارند. مونوپولی در طول سال‌ها به بخشی از فرهنگ عمومی در سراسر جهان تبدیل شده است. این بازی در بیش از 103 کشور دارای مجوز بوده و به بیش از 37 زبان هم به چاپ رسیده است.

مونوپولی برگرفته از بازی صاحبخانه (The Landlord) است که توسط لیزی مگی در ایالات متحده در سال 1903 طراحی شد. این بازی راهی برای نشان دادن این بود که اقتصادی که به ثروت آفرینی پاداش می‌دهد بهتر از اقتصادی است که انحصارگران تحت محدودیت‌ها در آن کار می‌کنند. بازی صاحبخانه به کمک ترویج نظریه‌های اقتصادی هنری جورج، به ویژه ایده‌های او در مورد مالیات به وجود آمد. بازی صاحبخانه در اصل دارای دو مجموعه قانون بود، یکی در رابطه با مالیات و دیگری بر اساس قوانین اقتصادی فعلی موجود. هنگامی که مونوپولی برای اولین بار توسط برادران پارکر در سال 1935 منتشر شد، شامل قانون مالیات کمتر فرد سرمایه‌دار نمی‌شد. این ویژگی به خودی خود منجر به تولید یک بازی رقابتی‌تر شد. برادران پارکر سرانجام در سال 1991 جذب شرکت هسبرو (Hasbro) شدند. این بازی به دلیل مفهوم اقتصادی و انحصاری که در خود دارد، مونوپولی، به معنای انحصار نام‌گذاری شده است. انحصار حالتی است که در آن یک نهاد واحد، بر بازار سرمایه تسلط دارد.

تاریخچه

تاریخچه مونوپولی به سال 1903 برمی‌گردد. در این زمان لیزی مگی، ضد انحصارگر آمریکایی، بازی‌ای را تولید کرد که بتواند نظریه تک مالیاتی هنری جورج را توضیح دهد. این ابزار به عنوان یک ابزار آموزشی برای نشان دادن جنبه‌های منفی تمرکز دارایی در انحصار بخش خصوصی در نظر گرفته شد. او در سال 1904 بازی خود را ثبت اختراع کرد. بازی او با عنوان صاحبخانه در سال 1906 در میان مخاطبان منتشر شد.

مگی دو مجموعه قانون برای بازی طراحی کرد: مجموعه‌ قوانینی ضد انحصار که در زمان ایجاد ثروت به همه پاداش می‌داد؛ مجموعه قوانین انحصاری که هدف از آن‌ها ایجاد انحصار و درهم شکستن رقبا بود.

چندین بازی روی میز بر اساس این مفاهیم از سال 1906 تا 1930 تولید شدند. این بازی‌ها در کنار فرآیند خرید زمین، برای توسعه دادن، فروش املاک توسعه نیافته را هم شامل می‌شدند. خانه‌هایی مقوایی به بازی اضافه شده و اجاره بها با اضافه شدن خانه به دارایی افزایش می‌یافت. مگی این نسخه از بازی را در سال 1923 برای بار دوم ثبت اختراع کرد.

بر اساس آگهی منتشر شده در The Christian Science Monitor، چارلز تاد از فیلادلفیا روزی را در سال 1932 به یاد می‌آورد که دوست دوران کودکی‌اش، استر جونز و همسرش چارلز دارو برای صرف شام به خانه آن‌ها آمده بودند. پس از صرف غذا، تاد بازی صاحبخانه را به استر و همسرش معرفی کرد. آن‌ها در طی همان شب برای چندین دور صاحبخانه را بازی کردند. این بازی برای چارلز چیز بسیار جدیدی بود. او از تاد مجموعه‌ای از قوانین بازی را به صورت کتبی درخواست کرد. پس از آن شب بود که چارلز دارو با استفاده از صاحبخانه بازی مونوپولی را طراحی کرد.

برادران پارکر حق انتشار بازی را از دارو خریداری کردند. هنگامی که شرکت متوجه شد دارو تنها مخترع بازی نیست، حق ثبت اختراع مگی را به مبلغ 500 دلار خریداری کرد.

برادران پارکر بازاریابی بازی را در 5 نوامبر 1935 آغاز کردند. کاریکاتوریست F. O. Alexander در آن زمان به طراحی بازی کمک شایانی کرد. ثبت اختراع بازی در ایالات متحده آمریکا به شماره 2026082 A در 31 دسامبر 1935 برای طراحی تخته بازی به چارلز دارو، تحت نظارت برادران پارکر اختصاص داده شد. نسخه اصلی و اولیه بازی بر اساس خیابان‌های آتلانتیک سیتی ایالت نیوجرسی طراحی شده بود.

1936 تا 1970

در سال 1936، برادران پارکر برای دریافت مجوز بازی برای فروش در خارج از ایالات متحده اقدام کردند. در سال 1941، سرویس اطلاعات مخفی بریتانیا از جان وادینگتون، تولید کننده مجاز بازی در انگلستان درخواست کرد تا یک نسخه ویژه برای اسرای جنگی جنگ جهانی دوم که توسط نازی‌ها نگهداری می‌شدند، تولید کند. در داخل این بازی‌ها نقشه‌، قطب نما، پول واقعی و سایر اشیاء مفید برای فرار پنهان شده بود. آن‌ها توسط سازمان‌های خیریه جعلی که توسط سرویس مخفی بریتانیا ایجاد شده بود بین زندانیان تقسیم شدند.

در هلند تحت اشغال نازی‌ها، دولت آلمان و هم دستانش از مردم هلند که از بازی‌های مونوپولی با مناطق آمریکایی یا انگلیسی استفاده می‌کردند ناراضی بودند. آن‌ها نسخه‌های جدیدی از این بازی را با مناطق موجود در هلند طراحی کردند. از آن جایی که این نسخه به خودی خود هیچ عنصری در طرفداری از حزب نازی نداشت، پس از جنگ نیز به کار خود ادامه داد. این نسخه پایه ریز بازی‌های مونوپولی مورد استفاده توسط هلند در آینده شد.

970 تا 1980

پروفسور رشته اقتصاد، رالف آنسپاچ در سال 1973 بازی ضد مونوپولی را منتشر کرد. وی توسط برادران پارکر در سال 1974 به دلیل نقض علامت تجاری مورد شکایت قرار گرفت. این پرونده در سال 1976 به دادگاه رسید. آنسپاچ در دادگاه تجدید نظری که در همان سال برگذار شد برنده شد. دادگاه نهم ناحیه تعیین کرد که علامت تجاری بازی مونوپولی در اختیار عموم است و بنابراین حکم قابل اجرا نیست. دادگاه عالی ایالات متحده از رسیدگی مجدد به این پرونده خودداری کرد و به حکم دادگاه تجدید نظر اجازه صدور داد. این تصمیم با تصویب قانون عمومی 98-620 در سال 1984 لغو شد. با وضع این قانون، برادران پارکر و شرکت مادر آن یعنی هسبرو، همچنان علامت تجاری بازی مونوپولی را در انحصار خود داشتند. با این وجود، بازی ضد انحصار از این قانون معاف شد. در ادامه هم آنسپاچ با هسبرو به توافق رسید و بازی خود را تحت مجوز آن‌ها به بازار عرضه کرد.

دعاوی حقوقی آنسپاچ منجر به گردآوری تاریخچه بازی قبل از چارلز دارو، به عنوان کانون اصلی توجه در مونوپولی شده است.

مالکیت هسبرو

در سال 1991، هسبرو شرکت برادران پارکر و در نتیجه امتیاز مونوپولی را خریداری کرد. تا پیش از مالکیت هسبرو برادران پارکر به عنوان ناشری عمل می‌کرد که تنها دو نسخه معمولی و لوکس از بازی را منتشر می‌کرد. هسبرو برای ایجاد و صدور مجوز نسخه‌های بسیار دیگری از مونوپولی قدم برداشت. این شرکت به دنبال تغییراتی در بازی برای جلب مشارکت عمومی بود. موج جدیدی با محصولات دارای مجوز این شرکت در سال 1994 آغاز شد. هسبرو مجوز انتشارSan Diego Edition of Monopoly را در اختیار USAopoly قرار داد. پس از آن بود که بیش از صد نسخه مجوز دار دیگر از جملهWinning Moves Games در سال 1995 و Winning Solutions در سال 2000 در ایالات متحده منتشر شدند.

در سال 2003 این شرکت، مسابقاتی ملی را با قطار اجاره‌ای در مسیر شیکاگو به آتلانتیک سیتی برگزار کرد. در سال 2003 هسبرو از سازنده نسخه گتوپولی شکایت کرد و در دادگاه پیروز شد. در فوریه 2005 این شرکت از RADGames به دلیل بازی رومیزی Super Add-On شکایت کرد. قاضی در ابتدا در 25 فوریه 2005 دستور به توقف تولید و فروش این بازی را صادر کرد ولی در ادامه و در در آوریل سال 2005 به نفع RADGames رای صادر شد.

در سال 2008، Speed ​​Die به مجموعه عادی مونوپولی اضافه شد. شرکت هسبرو پس از نظرسنجی از دنبال کنندگان خود در فیس بوک، قوانین جدیدی را در نظر گرفت و آن‌ها را به نسخه منتشر شده در پاییز 2014 اضافه کرد. این مجموعه به عنوان قوانینی اختیاری در سال 2015 به بازی اضافه شد. در ژانویه 2017، هسبرو از کاربران اینترنتی دعوت کرد تا به مجموعه جدیدی از قطعات در بازی رای دهند. این رای گیری منجر به انتشار یک نسخه جدید در مارس 2017 شد.

در 1 مه 2018، قرارداد هتل Monopoly Mansion توسط مدیر عامل هسبرو در آسیای جنوب شرقی، هنگ کنگ و تایوان امضا شد. هولدینگ M101 دارای هتلی پنج ستاره با 225 اتاق است. در ادامه هتلی با حس و حال دهه 1920 واقع در M101 Bukit Bintang در کوالالامپور پایه ریزی شد. گروه Sirocco M101 پس از افتتاح هتل در سال 2019 مدیریت آن را بر عهده گرفتند.

در مارس 2021 هسبرو اعلام کرد که قصد دارد کارت‌های خزانه عمومی (Community Chest) را با کارت‌هایی که بیشتر از نظر اجتماعی آگاهانه هستند به روز کند. این شرکت از طرفداران بازی دعوت کرد تا در رای گیری مربوط به نسخه جدید شرکت کنند.

صفحه بازی

صفحه بازی شامل شامل چهل فضای مختلف است. این فضا دارای بیست و هشت دارایی و بیست و دو خیابان گروه بندی شده در هشت گروه رنگی متمایز است. چهار راه آهن و دو خانه تاسیسات، سه خانه شانس، سه خانه خزانه عمومی (Community Chest)، یک خانه مالیات فوق العاده، فضای مالیات بر درآمد و چهار مربع در گوشه با ویژگی‌های رو به رو در صفحه بازی می‌باشند: حرکت (GO)، سر زدن به زندان( in Jail/Just Visiting)، پارکینگ رایگان (Free Parking) و رفتن به زندان (Go to Jail).

نسخه‌های آمریکایی

از زمان انتشار بازی تغییراتی در صفحه مونوپولی ایجاد شده است. کارت‌های شانس و خزانه عمومی‌ای که در ثبت اختراع 1935 نشان داده شده است، در نسخه‌های 1936 تا 1937 به بعد استفاده نشده‌اند. تصاویر گرافیکی با حضور شخصیت آقای مونوپولی (که در آن زمان به عنوان " عموی ثروتمند پنی بگز " شناخته می‌شد)، در همان بازه زمانی به بازی اضافه شدند. تصاویری از صندوقچه حاوی سکه به فضای خزانه عمومی اضافه شدند. قیمت خرید مسکن در دارایی‌ها نیز افزایش پیدا کرد. به طور رایج، کارت‌های خزانه عمومی به رنگ زرد و بدون تزئین یا متنی در پشت خود بودند؛ اگرچه گاهی اوقات این کارت‌ها بر روی رنگ آبی چاپ می‌شدند. کارت‌های شانس نارنجی بودند و هیچ متن یا تزئینی در پشت آن‌ها وجود نداشت.

هسبرو در سال 2008 طراحی مجدد گرافیکی وسیعی را در نسخه استاندارد ایالات متحده به همراه تعدادی اصلاحات جزئی به انجام رساند. از جمله این تغییرات می‌توان به موارد رو به رو اشاره کرد : رنگ‌های مدیترانه و بالتیک از بنفش به قهوه‌ای تغییر کرد. رنگ مربع GO از قرمز به سیاه تغییر کرد. مالیات بر درآمد ثابت 200 دلاری برای بازی وضع شد. سابق بر این بازیکن بین 200 دلار یا 10٪ از کل دارایی‌های خود یک گزینه را انتخاب می‌کرد. وی نمی‌توانست تا پیش از گرفتن تصمیم نهایی خود این رقم را محاسبه کند. در ابتدا این مبلغ 300 دلار بود اما یک سال پس از شروع بازی به 200 دلار تغییر کرد. مبلغ مالیات فوق العاده از 75 دلار به 100 دلار افزایش یافت. علاوه بر این‌ها در کارت‌های شانس و خزانه عمومی نیز تغییراتی ایجاد شد. به عنوان مثال " مالیات سبک" ، " دریافت خدمات " ، " سررسید صندوق کریسمس " و " افتتاح اپرای بزرگ " به ترتیب تبدیل به " جریمه سریع "، " دریافت مشاوره 25 دلاری"، " سررسید صندوق تعطیلات " و " روز تولد شما "، شدند. نحوه تاثیر آن‌ها در بازی مشابه با کارت‌های قبلی بود. بازیکن باید 50 دلار به جای 150 دلار برای مالیات مدرسه بپردازد. علاوه بر این، یک بازیکن اکنون 50 دلار به جای 45 دلار برای فروش سهام خود دریافت می‌کند. کارت Advance to Illinois Avenue در حال حاضر دارای یک بخش اضافه‌ شده است. این کارت 200 دلار را در اختیار بازیکنی قرار می‌دهد که از خانه Go در مسیر خود عبور کند.

تمامی کارت‌های شانس و خزانه عمومی در سال 2008 به عنوان بخشی از بازسازی بازی ارتقاء گرافیکی پیدا کردند. تصویر کلاسیک آقای مونوپولی نیز با رندرهای مدل سه بعدی آن جایگزین شد. هر کارت در پشت خود نمادی مربوط به خود را دارد. کارت‌های خزانه عمومی به رنگ آبی و کارت‌های شانس با رنگ نارنجی در بازی منتشر شده‌اند.

علاوه بر این‌ها، نسخه‌های اخیر مونوپولی علامت دلار ($) را با یک M با دو خط افقی جایگزین کرده‌اند.

نسخه‌های ایالات متحده که در ادامه خواهند آمد با مناطقی در آتلانتیک سیتی و نیوجرسی نامگذاری شده‌اند. خیابان ایلینوی آتلانتیک سیتی به بلوار مارتین لوتر کینگ تغییر نام داده است. در دهه 1980 مکانی به نام سنت چارلز دیگر وجود نداشت. مقادیر روی صفحه بازی، نمایش دهنده ارزش املاک و مستغلات دهه 1930 آتلانتیک سیتی است : دو دارایی بسیار ارزان، خیابان بالتیک و خیابان مدیترانه، همه در یک محله کم درآمد و آفریقایی-آمریکایی واقع شده بودند. دارایی‌‌هایی که ارزش بیشتری داشتند مانند خیابان پنسیلوانیا، پارک اونیو و خیابان ونتنور، همه در محله‌های ثروتمندتر قرار داشتند.

نسخه‌های متفاوتی بر اساس علایق مختلف مصرف کننده امروزی از بازی تولید شده است. بازی‌های ویدئویی و فیلم هم از جمله سایر موارد ایجاد شده برگرفته از مونوپولی هستند.

باغ‌های ماروین (Marvin Gardens)، دارایی زرد، دارای غلط املایی در نام خود به صورت Marven Garden است. این غلط املایی توسط چارلز و اولیو تاد که بازی را به چارلز دارو آموزش می‌دادند در بازی رخ داده بود. زمانی که صفحه خانگی مونوپولی آن‌ها توسط دارو و سپس توسط برادران پارکر انتشار یافت، این غلط املایی هم با آن منتقل شد. تادز همچنین خیابان قطبی آتلانتیک سیتی را به مدیترانه تغییر داده و خط سریع ساحلی (Shore Fast Line) را به خط کوتاه (Short Line) تبدیل کرد. در سال 1995 بود که برادران پارکر غلط املایی باغ‌های ماروین را پذیرفته و رسماً از ساکنان این منطقه عذرخواهی کردند.

خط کوتاه به خط سریع ساحلی اشاره می‌کند؛ این مسیر یک خط تراموا است که در آتلانتیک سیتی قرار داشت. در آن زمان راه آهن B&O به آتلانتیک سیتی سرویس نمی‌داد. در بخش راهنمایی که شامل نسخه تجدید چاپ شده 1935 بود آمده است که چهار راه آهنی که در اواسط دهه 1930 به آتلانتیک سیتی خدمت می‌کردند عبارت بودند از: جرسی سنترال، خطوط ساحلی، راه آهن ریدینگ (اکنون بخشی از نورفولک جنوبی و CSX است) و راه آهن پنسیلوانیا.

بالتیمور و اوهایو (که در حال حاضر بخشی از CSX هستند) بنیان گذار ریدینگ بودند. یک تونل در فیلادلفیا وجود دارد که مسیر آن به سمت جنوب B. & O. و مسیر شمال آن به سمت ریدینگ است. نیوجرسی مرکزی مسیری به سمت آتلانتیک سیتی نداشت. مسیر آن‌ها از منطقه شهر نیویورک به خلیج دلاور می‌رفت و برخی از قطارها در ریدینگ حرکت می‌کردند.

" شرکت برق " و " آب کاران " که به شهر خدمات می‌دهند در ادامه به ترتیب به شرکت برق آتلانتیک سیتی (زیرمجموعه Exelon) و اداره خدمات شهری شهرداری آتلانتیک تبدیل شده‌ا‌ند.

نسخه انگلستان

در دهه 1930، شرکت جان وادینگتون ( John Waddington Ltd) معروف به وادینگتونز (Waddingtons)، یک شرکت چاپ در لیدز بود که به بسته بندی و تولید کارت‌های بازی می‌پرداخت. وادینگتون یک بازی با ورق به نام Lexicon را برای برادران پارکر ارسال کرده بود. این شرکت امید داشت که برادران پارکر به انتشار این بازی در آمریکا علاقه مند شود. به همین ترتیب بود که برادران پارکر یک نسخه از مونوپولی را در اوایل سال 1935، پیش از شروع بازی در ایالات متحده به وادینگتون ارسال کردند.

ویکتور واتسون، مدیر عامل وادینگتونز، بازی را به پسرش نورمن، رئیس بخش بازی‌های کارتی داد. او فرصت داشت که تا آخر هفته بازی را آزمایش کند. نورمن تحت تأثیر بازی قرار گرفت و پدرش را متقاعد کرد که صبح دوشنبه با برادران پارکر تماس بگیرد. در آن زمان تماس‌های خارج از آتلانتیک به هیچ وجه امر رایجی نبود. این تماس باعث شد وادینگتون مجوز تولید و بازاریابی بازی را در خارج از ایالات متحده دریافت کند.

واتسون معتقد بود که برای موفقیت بازی در انگلستان، مکان‌های آمریکایی آن باید جایگزین شوند. بنابراین، ویکتور و منشی‌اش، مارجوری فیلیپس برای بررسی اماکن مختلف در لندن به گردش پرداختند. انجل در ایسلینگتون یک خیابان در لندن نیست، بلکه یک ساختمان است ( نام تقاطع جاده‌ای که در آن واقع شده است). این مکان یک مسافرخانه بود که در جاده بزرگ شمالی قرار داشت. در دهه 1930، مسافرخانه به چایخانه J. Lyons and Co. تبدیل شد. این فضا امروزه یک بانک تعاونی است. برخی از روایات ادعا می‌کنند که مارجوری و ویکتور برای بحث در مورد انتخاب اماکن در انجل ملاقات کردند و برای انتخاب‌های خود جشن گرفتند. در سال 2003، لوح یادبودی برای بزرگداشت ویکتور واتسون توسط نوه او که وی هم ویکتور نام داشت، در این مکان رونمایی شد.

در طول جنگ جهانی دوم، سرویس مخفی بریتانیا با وادینگتونز تماس گرفت. این شرکت قصد داشت تا مجموعه‌ای از بازی مونوپولی را که شامل نقشه‌های فرار، پول و قطب نما را در نسخه‌هایی از بازی بگنجاند. آن‌ها این بازی را توسط خیریه‌های جعلی POW به صورت مخیانه به دست اسرای جنگی می‌رساندند.

صفحه بازی استاندارد بریتانیایی تولید شده توسط وادینگتونز، نسخه‌ای بود که برای سال‌ها در میان کشورهای مشترک المنافع به جز کانادا بازی می‌شد. در کانادا نسخه آتلانتیک سیتی منتشر می‌شد. نسخه‌های متنوع محلی امروزه هنوز هم در کشورهای مشترک المنافع پیدا می‌شوند.

در سال 1998، وینینگ مووز (Winning Moves) مجوز انحصاری بازی را از هسبرو خریداری کرد. این کمپانی اماکن جدید شهری و منطقه‌ای بریتانیا را در نسخه خود به چاپ رساند. در ابتدا در دسامبر 1998، این بازی فقط در چند شعبه فروشگاه W H Smith فروخته می‌شد؛ با این حال، افزایش تقاضا منجر به فروش نزدیک به 50،000 نسخه از بازی در چهار هفته قبل از کریسمس شد. وینینگ مووز هنوز هم به صورت سالانه نسخه‌های جدید شهری و منطقه‌ای از بازی را تولید می‌کند.

گزینه اصلی مالیات بر درآمد هیئت مدیره ایالات متحده در دهه 1930 با نرخ ثابتی از هیئت مدیره انگلستان جایگزین شد. خانه مالیات فوق العاده 75 دلاری مانند نسخه آلمانی بازی با گزینه 100 پوندی جایگزین شد. در سال 2008، نسخه ایالات متحده برای مطابقت پیدا کردن با نسخه انگلستان و دیگر نسخه‌های اروپایی تغییر کرد. از جمله این تغییرات میزان مالیات بر درآمد 200 دلاری و مبلغ 100 دلاری مالیات فوق العاده بوده است.

در نسخه‌هایی که توسط شرکت‌های بین المللی به چاپ می‌رسید، علامت $ (دلار) با £ (پوند) جایگزین شد. با این حال نام اماکن مختلف بدون تغییر ماند.

تغییرات پس از سال 2005

در سال 2005 در انگلستان، نسخه بازبینی شده‌ای از بازی تحت عنوان مونوپولی، این جا و اکنون، تولید شد. سناریوهای بازی با ویژگی‌ها، نشانه‌ها و معادل‌های امروزی‌تر جایگزین شدند. صفحه‌های بازی مشابهی برای کشورهای آلمان و فرانسه تولید شد. انواع اولیه این نسخه‌ها با کارت‌های بانکی با مارک Visa به جای پول نقد تولید شدند. نسخه‌های بعدتر از بانکداری الکترونیکی ایالات متحده دارای کارت‌های بانکی بدون مارک هستند.

موفقیت اولیه نسخه‌های این جا و اکنون باعث برگزاری رای گیری توسط هسبرو در ایالات متحده شد. هدف از این رای گیری آنلاین تعیین بیست و شش دارایی برجسته در صفحه بازی بود. محبوبیت این رای گیری به نوبه خود منجر به ایجاد وب سایت‌های مشابه و تولید صفحه‌های بازی ثانویه با استفاده از رای گیری عمومی در انگلستان، کانادا، فرانسه، آلمان، استرالیا، نیوزلند، ایرلند و دیگر ملت‌ها شد.

در سال 2006، وینینگ مووز نسخه مگا را با صفحه بازی‌ای که 30٪ بزرگ‌تر بود و یک بازبینی مجدد به مخاطبان خود عرضه کرد. خیابان‌های دیگر آتلانتیک سیتی به همراه کارت سوم تاسیسات و شرکت گاز در بازی گنجانده شدند. علاوه بر این‌ها، اسکناس‌های 1000 دلاری برای استفاده از بازی منتشر شدند. روش انجام بازی هم دچار تغییراتی شد. بلیط اتوبوس امکان حرکت بدون تاس در طول یک مسیر در صفحه را به بازیکن می‌دهد. تاس سرعت، آسمان خراش‌ها و ایستگاه‌های قطار که می‌توانند در فضاهای راه آهن قرار بگیرند هم به بازی اضافه شدند.

این نسخه در سال 2007 در بازار انگلستان توسط وینینگ مووز عرضه شد. پس از انتشار اولیه این نسخه در ایالات متحده، انتقاد از برخی از قوانین موجود باعث شد که این شرکت در نسخه خود تجدید نظر کرده و توضیحاتی را برای مخاطبان در وب سایت خود منتشر کند.

مونوپولی، این جا و اکنون

در سپتامبر 2006، نسخه آمریکایی مونوپولی این جا و اکنون (Monopoly Here and Now) منتشر شد. این نسخه دارای اماکن و املاک برجسته سراسر ایالات متحده است. این فضاها با رای گیری از طریق اینترنت در بهار سال 2006 تعیین شدند.

ارزش‌های پولی در این نسخه در 10،000 ضرب می‌شوند. به عنوان مثال، بازیکن 2،000،000 دلار به جای 200 دلار برای خانه GO جمع آوری می‌کند. او موظف است مبلغی به همان برابر را برای مالیات بر درآمد پرداخت کند یا این که 10% از کل مبلغ را بپردازد. هر بازیکن به جای 1500 دلار با 15،000،000 دلار شروع به بازی می‌کند. علاوه بر این کارت‌های شانس و خزانه عمومی نیز به روز شده‌اند. راه آهن با فرودگاه جایگزین شده است و خدمات (شرکت برق و آب) با ارائه دهندگان خدمات اینترنت و تلفن همراه جایگزین شده‌اند. خانه‌ها و هتل‌ها در این نسخه آبی و نقره‌ای هستند نه مانند دیگر نسخه‌های رایج مونوپولی به رنگ‌های سبز و قرمز. در صفحه بازی از طرح سنتی ایالات متحده استفاده شده است. ارزان‌ترین دارایی‌ها بنفش رنگ هستند نه قهوه‌ای. کارت " سود بدهی کارت اعتباری " جایگزین " مالیات فوق العاده " شده است.

با وجود به روز شدن خانه‌های مالیات فوق العاده و مالیات بر درآمد، دیگر از گزینه %10 استفاده نمی‌شود. این نسخه به جای بانکداری الکترونیکی موجود در نسخه‌های جهانی، از پول کاغذی مونوپولی استفاده می‌کند. با این حال، نسخه مشابهی با نام نسخه بانکداری الکترونیکی در بازار است که دارای کارت‌های بانکی و همچنین مجموعه‌ای از مهره‌های (توکن) متفاوت است. در هر دو مدل نسخه این جا و اکنون، مجموعه‌ای از مهره‌های به روز شده نسخه آتلانتیک سیتی وجود دارد.

یکی از نقاط دیدنی بازی یعنی ورزشگاه تگزاس در این نسخه تخریب شده است و دیگر وجود ندارد. نقطه عطف دیگر نسخه این جا و اکنون وجود پارک بیسبال Jacobs Field است. با این حال، این مکان در سال 2008 به Progressive Field تغییر نام داد.

در سال 2015 به افتخار هشتادمین سالگرد تولید بازی، هسبرو یک رای گیری آنلاین انجام داد. در این رای گیری بنا بر این بود تا مشخص شود که کدام شهرها راه خود را به نسخه به روزرسانی شده باز می‌کنند. ویرایش دوم بازی بیشتر حالت انتشار سهام را دارا است. در این نسخه شرط برنده شدن به جای ورشکستگی رقبا، به تکمیل گذرنامه تغییر کرده است. خزانه‌های عمومی با کارت‌های " این جا " و " اکنون " جایگزین شده‌‌اند. خانه‌ها و هتل‌ها هم در این نسخه حذف شده است.

هسبرو یک نسخه جهانی با شهرهای برتر در سراسر جهان منتشر کرده است. علاوه بر این، دست کم یک نسخه از این جا و اکنون با شهرهایی که به آن‌ها رای داده شده است در ایالات متحده منتشر شده است.

امپراطوری مونوپولی

امپراطوری مونوپولی (Monopoly Empire) دارای مهره‌ها و مکان‌های منحصر به فرد بر اساس مارک‌های محبوب است. بازیکنان به جای خرید ملک، مارک‌های معروف را یکی پس از دیگری خریداری می‌کنند. این افراد تابلوهای تبلیغاتی خود را بر روی برج‌های امپایری که مالکیت آن را بر عهده دارند قرار می‌دهند. به جای ساختن خانه و هتل، بازیکنان بر اساس ارتفاع برجشان از رقبای خود اجاره می‌گیرند. اولین بازیکنی که برج خود را با بیلبوردها پر کرد، برنده بازی است. هر خانه بر روی صفحه بازی تابلوی تبلیغاتی یک نام تجاری مطرح است، مانند : ایکس باکس، کوکاکولا، سامسونگ، مک دونالد و غیره.

مونوپولی توکن دیوانگی

این نسخه از بازی مونوپولی شامل هشت توکن (مهره بازی) طلایی اضافی است. نسخه مونوپولی توکن دیوانگی (Monopoly Token Madness) شامل یک پنگوئن، یک تلویزیون، یک ماشین مسابقه، یک ایموجی آقای مونوپولی، یک اردک لاستیکی، یک ساعت، یک چرخ دستی و یک دمپایی خرگوشی است.

مونوپولی جک پات

در طول بازی مونوپولی جک پات (Monopoly Jackpot)، بازیکنان با خرید املاک و جمع آوری اجاره در صفحه بازی حرکت می‌کنند. اگر آن‌ها روی یک خانه شانس فرود بیایند، یا نماد شانس را روی تاس به دست بیاورند، می‌توانند چرخنده شانس را بچرخانند. با این کار بازیکن می‌تواند سعی کنند پول بیشتری به دست بیاورد. بازیکنان می‌توانند در طول بازی برنده تمام پول‌ها شده، ورشکسته شوند یا این که به زندان فرستاده شوند. بازیکنی که بیشترین پول نقد را در هنگام سقوط بانک در اختیار دارد برنده بازی خواهد شد.

مونوپولی نسخه نهایی بانکداری

در این نسخه پول نقد وجود ندارد. بازی نسخه نهایی بانکداری (Monopoly Ultimate Banking) دارای یک دستگاه اضافی بانکداری الکترونیکی با فناوری حساس به لمس است. بازیکنان می‌توانند با ضربه زدن بر روی این دستگاه بلافاصله ملک بخرند و یا این که اجاره پرداخت بکنند. هر بازیکن یک کارت بانکی دارد و پول نقد وی توسط واحد بانکداری پیگیری می‌شود. دستگاه می‌تواند کارت‌های بازی را اسکن کرده و بازار را تقویت یا تضعیف کند. کارت‌های رویداد و موقعیت مکانی جایگزین کارت‌های شانس و خزانه عمومی شده‌اند. اجاره بها ممکن است در طول بازی افزایش یافته یا کاهش بیابد. بازیکن ممکن است پول به دست آورده و یا از دست بدهد یا این که به زندان فرستاده شود. کارت‌های موقعیت مکانی به بازیکنان اجازه می‌دهند تا با پرداخت هزینه به هر خانه‌ای که می‌خواهند در صفحه بازی نقل مکان کنند.

مونوپولی صدای بانکداری

در این نسخه، پول نقد یا کارت وجود ندارد. نسخه صدای بانکداری (Voice Banking) به بازیکن اجازه می‌دهد تا با صدای خود به کلاه Top Hat پاسخ بدهد. کلاه هم با خرید ملک، پرداخت اجاره بها و ساخت ساختمان، پاسخ بازیکن را می‌دهد.

خانم مونوپولی

خانم مونوپولی (Ms. Monopoly) نسخه‌ای از بازی است که در سال 2019 منتشر شد. در این نسخه بازیکنان زن بیشتر از بازیکنان مرد درآمد کسب می‌کنند.

مونوپولی معامله

مونوپولی معامله (Monopoly Deal) یک بازی کارتی است که برگرفته از بازی رومیزی مونوپولی است. این نسخه در سال 2008 توسط کارتاموندی و تحت مجوز هسبرو به مخاطبان معرفی شد. بازیکنان در این نسخه سعی می‌کنند سه مجموعه کامل از کارت‌های نمایش دهنده دارایی‌های بازی در مجموعه اصلی را جمع آوری کنند؛ آن‌ها می‌توانند این کار را با بازی مستقیم کارت‌ها یا سرقت از بازیکنان دیگر، مبادله کارت با بازیکنان دیگر و جمع آوری آن‌ها به عنوان اجاره بها برای املاکی که در اختیار دارند انجام دهند. کارت‌های موجود در دک 110 نمایش دهنده دارایی‌ها و کارت‌های وایلد است. پول‌ها با ارزش‌های مختلفی برای پرداخت اجاره بها در این نسخه به کار می‌روند. کارت‌های حرکت ویژه می‌توانند برای اثراتشان بازی شده یا این که به عنوان پول ذخیره شوند.

تجهیزات

کلیه دارایی‌ها، خانه‌ها و هتل‌ها تا زمانی که توسط بازیکنان خریداری نشوند در اختیار بانک است. مجموعه استانداردی از مونوپولی شامل قطعات زیر است:

کارت‌ها

یک دک محتوی سی و دو کارت شانس و خزانه عمومی (از هر کدام 16 عدد) در جعبه بازی موجود است. بازیکنان هنگام قرار گرفتن در خانه‌های صفحه بازی از میان این کارت‌ها یکی را کشیده و بر اساس دستورالعمل روی آن رفتار می‌کنند.

حرکات بازی

یک سند مالکیت برای هر ملک به بازیکن اعطا می‌شود که نشان دهنده مالکیت آن است. قیمت خرید، ارزش وام مسکن، هزینه ساخت خانه و هتل در آن ملک و اجاره‌، بسته به میزان توسعه ملک مشخص می‌شود. دارایی‌ها عبارتند از:

بیست و دو خیابان که به هشت گروه رنگی با دو یا سه خیابان تقسیم شده است. بازیکن باید برای ساخت خانه یا هتل صاحب همه دارایی‌های گروه‌های رنگی باشد. پس از دستیابی به کارت‌ها، دارایی‌های هر گروه رنگی باید توسعه داده شده یا تجزیه شوند. به بخش قوانین مراجعه کنید.

چهار راه آهن در بازی وجود دارد. بازیکنان به ازای داشتن هر راه آهن 25 دلار اجاره دریافت می‌کنند. 50 دلار برای دو راه آهن؛ 100 دلار برای سه راه آهن و 200 دلار برای هر چهار خط راه آهن. خطوط راه آهن در نسخه‌های غیر آمریکایی با ایستگاه‌های راه آهن جایگزین شده‌اند.

دو بخش تاسیسات در بازی قرار دارند. اجاره در صورت مالکیت یک واحد آب و برق چهار برابر ارزش تاس است. در صورت مالکیت هر دو واحد ده برابر ارزش تاس به عنوان اجاره بها دریافت می‌شود. هتل‌ها و خانه‌ها را نمی‌توان بر روی خدمات شهری یا ایستگاه‌های راه آهن ساخت. برخی از نسخه‌های بازی میزان اجاره ثابتی برای خدمات شهری (تاسیسات) دریافت می کنند. به عنوان مثال در نسخه‌های ایتالیایی در صورت مالکیت یک واحد 2000 لیر (20 دلار) یا اگر هردو متعلق به شما باشد 10000 لیر (100 دلار) اجاره دریافت خواهید کرد.

قیمت خرید املاک در مجموعه استاندارد ایالات متحده از 60 تا 400 دلار متغیر است.

تاس

یک جفت تاس شش جهته استاندارد در بازی مونوپولی قرار دارد. در نسخه‌های 2007 به بعد یک تاس سرعت هم به مجموعه اضافه شده است. نسخه هزاره 1999 شامل دو تاس نگین مانند بود. این منجر به شکایت مایکل بولینگ، صاحب تاس ساز کریستال کاست قرار گرفت. هسبرو در سال 2008 در این پرونده شکست خورد و مجبور به پرداخت 446،182 دلار به عنوان حق امتیاز تاس به کریستال کاست شد. نسخه‌های بعدی بازی با تاس‌های معمولی شش طرفه انتشار یافتند.

خانه‌ها و هتل‌ها

32 خانه و 12 هتل چوبی یا پلاستیکی در بازی قرار دارند. نسخه فعلی Deluxe Edition دارای خانه‌ها و هتل‌های چوبی است؛ نسخه فعلی " مجموعه اصلی " از ساختمان‌های پلاستیکی استفاده کرده است. برخلاف پول، خانه‌ها و هتل‌ها در عرضه محدودیت دارند. اگر گزینه دیگری در دسترس نباشد، جایگزینی مجاز نیست. در اکثر نسخه‌ها خانه‌ها سبز و هتل‌ها قرمز هستند.

پول

نسخه‌های قدیمی‌تر و استاندارد بازی در ایالات متحده در مجموع شامل 15،140 دلار در تقسیم بندی زیر است :

20 اسکناس 500 دلاری (نارنجی)

20 اسکناس 100 دلاری (بژ)

30 اسکناس 50 دلاری (آبی)

50 اسکناس 20 دلاری (سبز)

40 اسکناس 10 دلاری (زرد)

40 اسکناس 5 دلاری (صورتی)

40 اسکناس 1 دلاری (سفید)

نسخه‌های جدیدتر (از سپتامبر 2008 به بعد)، در مجموع 20.580 دلار را در بازی ارائه می‌دهند. رنگ برخی از اسکناس‌ها نیز در این نسخه‌ها تغییر کرده است. 10 دلاری در این نسخه به جای زرد، آبی رنگ است. 20 دلاری سبزتر از قبل است و 50 دلاری در حال حاضر بنفش است.

هر بازیکن با قرار دادن مهره خود در خانه Go بازی را آغاز می‌کند. در ابتدا مجموع 1500 دلار در اختیار هر بازیکن قرار می‌گیرد. تا پیش از سپتامبر 2008، این پول بیشتر با اسکناس‌های 20 و 10 دلاری تقسیم می‌شد. از آن زمان، نسخه ایالات متحده بر نسخه انگلیسی غالب شده است.

نسخه انگلیسی پس از 2008	نسخه آمریکایی پیش از 2008
دو 500 پوندی	دو 500 دلاری
چهار 100 پوندی	دو 100 لاری
یک 50 پوندی	دو 50 دلاری
یک 20 پوندی	شش 20 دلاری
دو 10 پوندی	پنج 10 دلاری
یک 5 پوندی	پنج 5 دلاری
پنج 1 پوندی	پنج 1 دلاری

اگرچه بازی در نسخه ایالات متحده با هشت بازیکن مجاز است، اما توزیع وجه نقد بالا نشان می‌دهد که این پرداخت برای هر هشت بازیکن امکان پذیر نیست. دلیل این امر این است که برای این کار نیاز به 32 اسکناس 100 دلاری و 40 اسکناس 1 دلاری است. با این حال، مقدار پول نقد موجود در بازی برای هشت بازیکن با کمی تغییر در توزیع اسکناس‌ها کافی است.

ارزهای بین المللی

نسخه‌های آلمانی بازی پیش از یورو با 30،000 اسپیل مارک (Spielmark) در هشت گروه (به اختصار " M. ") انتشار می‌یافتند. بعدتر از برندDeutsche Mark با علامت ("DM") استفاده شد. در بازی کلاسیک ایتالیایی، هر بازیکن 350،000 لیر ایتالیا (3500 دلار) در بازی دو نفره در اختیار دارد. بازی‌هایی با بیش از دو نفر 50،000 کمتر (500 دلار) در اختیار بازیکنان قرار می‌دهد. در یک بازی شش نفره هر بازیکن چیزی معادل 1500 دلار دریافت می‌کند. بازی‌های کلاسیک ایتالیایی در گذشته تنها با چهار واحد پولی انجام می‌شد. هر دو نسخه اسپانیایی (نسخه بارسلونا و مادرید) بازی را با 150،000 پول منتشر کرده‌اند. تقسیم بندی این نسخه مشابه با نسخه آمریکایی است.

ارز اضافی

طبق قوانین برادران پارکر، پول موجود در مونوپولی از لحاظ نظری، نامحدود است. اگر پول بانک تمام شود می‌توان با نوشتن میزان مورد نظر بر روی کاغذ وجه صادر کرد. با این حال، قوانین منتشر شده توسط هسبرو هیچ اشاره‌ای به این موضوع نمی‌کنند. پول کاغذی اضافی را می‌توان از اماکن به خصوصی از جمله فروشگاه‌های بازی و سرگرمی خریداری کرد. شما می‌توانید وجه مورد نظرتان را در وب سایت بارگیری کرده، چاپ کنید و در ادامه آن را برش دهید. یکی از این سایت‌ها اسکناس‌های 1000 دلاری را نیز در اختیار کاربران قرار داده است. این در حالیست که اسکناس 1000 دلاری را در نسخه‌های Monopoly: The Mega Edition و Monopoly: The Card Game می‌توان یافت. هر دو این نسخه‌ها توسط وینینگ مووز منتشر شده‌اند. این وجه در نسخه استاندارد و کلاسیک مونوپولی وجود ندارد.

بانکداری الکترونیکی

در چندین کشور نسخه‌هایی از این بازی وجود دارند که دارای امکان بانکداری الکترونیکی است. در این نسخه‌ها هر بازیکن به جای دریافت پول کاغذی یک کارت بانکی پلاستیکی دریافت می‌کند. این کارت در یک دستگاه الکترونیکی شبیه ماشین حساب قرار داده شده و وضعیت بازیکن را ردیابی می‌کند.

لیزی مگی علاوه بر نشان دادن خطرات ناشی از اجاره و انحصار زمین، این بازی را به نحوی طراحی کرده که کودکان نحوه جمع و تفریق را با استفاده از پول کاغذی بیاموزند. با این حال، در حال حاضر و با نوآوری موجود در کارت‌های اعتباری، بسیاری از مصرف کنندگان نگران هستند که این هدف در بازی از بین رفته باشد.

مهره‌ها

کلاسیک

هر بازیکن با یک نشان کوچک فلزی یا پلاستیکی نشان داده می‌شود که توسط اعداد تاس بر روی صفحه بازی حرکت می‌کند. تعداد مهره‌ها (و خود مهره‌ها) در طول تاریخ بازی تغییرات زیادی کرده است. بسیاری از آن‌ها فقط در نسخه‌های ویژه ظاهر شده و برخی از آن‌ها برای خرید خارج از بازی در دسترس هستند. پس از چاپ نسخه‌ای از بازی با مهره‌های چوبی در سال 1937، مجموعه‌ای از هشت مهره به مخاطبان معرفی شد. دو مورد دیگر در اواخر سال 1937 به این مجموعه اضافه شد. مهره‌ها دوباره در سال 1942 تغییر کردند. در طول جنگ جهانی دوم مهره‌های بازی دوباره چوبی شدند. نسخه‌های محلی اولیه استاندارد (از جمله برخی از نسخه‌های کانادایی که از طرح صفحه بازی ایالات متحده استفاده می‌کردند) شامل مهره‌های مسوار (Pewter) نبودند. در عوض این نسخه‌ها دارای مهره‌های چوبی معمولی‌ای بودند که چیزی شبیه به مهره‌‌های بازی متاسفم! (Sorry!) بود.

بسیاری از مهره‌های اولیه توسط شرکت‌هایی مانند Dowst Miniature Toy Company تولید شده‌اند. این شرکت برای افزایش جذابیت مهره‌ها از فلزی که در ساخت دستبند استفاده می‌شد در این مهره‌ها استفاده کرد. کشتی جنگی و توپ نیز به طور مختصر در بازی جنگی برادران پارکر که در سال 1940 منتشر شد استفاده می‌شدند. پس از شکست این نسخه از بازی در بازار، قطعات پیش ساخته بازیافت شدند. تا سال 1943، ده مهره برای بازی وجود داشت که شمال مهره‌های زیر می‌شدند :

کشتی جنگی - پوتین - توپ جنگی - اسب و سواره - اتو - ماشین مسابقه - سگ اسکاتی - انگشت شست - کلاه - چرخ دستی

این نشانه‌ها تا اواخر دهه 1990، زمانی که برادران پارکر امتیاز بازی را به هسبرو فروختند ثابت باقی مانده بودند.

در سال 1998 کمپین تبلیغاتی هسبرو از مردم خواست در مورد قطعات نوینی که قرار بود به مجموعه اضافه شوند نظر بدهند. گزینه‌ها برای رای گیری یک کیسه پول، هواپیما و قلک بودند. کیسه پول با کسب 51 درصد آرا در مقایسه با دو گزینه دیگر برنده نظرسنجی شد. این نشان جدید در سال 1999 به مجموعه اضافه شد و تعداد مهره‌های بازی را به یازده رساند. در نظرسنجی انتخاباتی دیگری در سال 1998 از مردم پرسیده شد که مهره بازی مورد علاقه آن‌ها کدام است. محبوب‌ترین مهره ماشین مسابقه با کسب 18% آرا بود. مهره‌های بعدی به ترتیب سگ اسکاتی (16%)، توپ جنگی (14%) و کلاه با کسب 10% آرا بود. کمترین درصد در این نظرسنجی در اختیار چرخ دستی با کسب 3% آرا قرار گرفت. انگشت شست و اتو هر کدام موفق به کسب 7 درصد آرا شدند. توپ جنگی و اسب و سواره هر دو در سال 2000 بازنشسته و از بازی خارج شدند و هیچ مهره جدیدی جایگزین آن‌ها نشد. بازنشستگی دیگری در سال 2007 برای کیسه پول اتفاق افتاد. این اتفاق مجموع مهره‌ها را دوباره به عدد هشت کاهش داد.

در سال 2013 یک کمپین تبلیغاتی مشابه شروع شد و مردم را تشویق کرد تا به یکی از چندین مهره جدید رای بدهند. سازندگان به دنبال جایگزینی برای یکی از موارد قبلی بودند. گیتار، حلقه الماس، هلیکوپتر، روبات و گربه در میان گزینه‌ها بودند. این کمپین جدید متفاوت از کمپین سال 1998 بود؛ در این کمپین قرار بر بازنشستگی یک قطعه و جایگزینی آن با دیگری بود. رای گیری از 8 ژانویه تا 5 فوریه 2013 در فیس بوک اجرا شد. گربه با کسب 31 درصد از آرا جایگزین اتو شد. در ژانویه 2017 رای گیری دیگری که در مجموع 64 گزینه را شامل می‌شد توسط هسبرو اتفاق افتاد. هشت مهره بازی در آن زمان شامل کشتی جنگی، پوتین، گربه، ماشین مسابقه، سگ اسکاتی، انگشت شست، کلاه و چرخ دستی بودند. در 17 مارس 2017 هسبرو سه مهره انگشت شست، چرخ دستی و پوتین را کنار گذاشت. این مهره‌ها با یک پنگوئن، یک تیرانوسوروس و یک اردک لاستیکی جایگزین شدند.

نسخه‌های ویژه

در طول سال‌ها، هسبرو مهره‌هایی را برای نسخه‌های ویؤه طراحی و منتشر کرده است. یکی از اولین مهره‌های ویژه منتشر شده شامل لوکوموتیو بخار بود. این مهره فقط در نسخه‌های لوکس وجود داشت. مهره صندلی کارگردان در سال 2011 در نسخه‌های محدود Under the Walkwalk: The Monopoly Story منتشر شد. بلافاصله پس از رای گیری انتخاباتی فیس بوک در سال 2013، مجموعه‌ای از مهره‌های طلایی با تعداد محدود تولید شد. این مجموعه در فروشگاه‌هایی مانند Target در ایالات متحده و تسکو در بریتانیا در اختیار علاقه مندان قرار گرفت.

مجموعه لوکس شامل مهره‌های: کشتی جنگی، پوتین، اتو، ماشین مسابقه، سگ اسکاتی، انگشت شست، کلاه و چرخ دستی بود. مهره‌های جایگزین شامل گربه، گیتار، حلقه الماس، هلیکوپتر و ربات می‌شدند. هسبرو نسخه محدود 64 مهره‌ای خود را در سال 2017 با نام Monopoly Signature Token Collection منتشر کرد. این نسخه شامل همه نامزدهایی می‌شد که در رای گیری آن سال شرکت داشتند.

قوانین

قوانین رسمی

هر بازیکن با دریافت 1500 دلار از بانک بازی خود را شروع می‌کند. بازیکنان به نوبت پس از شروع بازی بازیکن اولیه که به طور تصادفی انتخاب شده است، به بازی در طول مسیر ادامه می‌دهند. بازی با انداختن تاس آغاز می‌شود. حرکت مهره‌ها در جهت عقربه‌های ساعت و بر روی مربع‌های اطراف تخته بازی است. اگر بازیکنی جفت بیاورد، پس از انجام حرکت خود می‌تواند دوباره تاس بریزد. بازیکنی که سه دور متوالی جفت می‌آورد با اصطلاح " سرعت زیاد " گرفتار شده و به جای حرکت در مسیر بازی وارد زندان می‌شود.

بازیکنی که در خانه Go قرار گرفته یا از آن عبور کند 200 دلار از بانک دریافت می‌کند. بازیکنانی که وظیفه پرداخت مالیات بر درآمد یا مالیات فوق‌العاده را بر گردن دارند باید آن را به بانک پرداخت کنند. در نسخه‌های قدیمی بازی دو گزینه برای مالیات بر درآمد ارائه می‌شد: یکی پرداخت هزینه ثابت 200 دلاری بود و دیگری 10 درصد از کل دارایی خالص که شامل ارزش فعلی تمام دارایی و ساختمان‌های متعلق به وی می‌شد. هیچ محاسبه‌ای نمی‌توانست قبل از انتخاب گزینه مورد نظر وی صورت بگیرد. امکان لغو تصمیم غیرعقلانی هم در بازی به هیچ وجه وجود نداشت. در سال 2008 گزینه محاسبه از قوانین رسمی حذف شد و به طور همزمان مالیات فوق‌العاده از 75 دلار اولیه به 100 دلار افزایش یافت. هیچ پاداش یا مجازاتی برای قرار گرفتن در پارکینگ رایگان به بازیکن داده نمی‌شود.

دارایی‌ها تنها زمانی قابل توسعه هستند که بازیکن تمام دارایی‌های آن گروه رنگی را در اختیار داشته باشند. در ادامه این دارایی‌ها باید به طور مساوی توسعه داده شوند. قبل از ساختن خانه دوم، باید هر خانه روی دارایی همان رنگ ساخته شود. دارایی هر گروه باید در یک سطح با بقیه دارایی‌های آن گروه باشد.

شانس و خزانه عمومی

اگر بازیکنی در خانه شانس یا خزانه عمومی قرار بگیرد باید کارت رویی کارت‌های موجود در دک (صندوق ذخیره کارت‌ها) را بردارد. او در ادامه باید دستورالعمل‌های مربوط به آن را دنبال کند. این ممکن است شامل جمع آوری یا پرداخت پول به بانک یا بازیکن دیگر و یا نقل مکان به خانه‌ای دیگر از صفحه بازی باشد. دو نوع کارت زندان در ادامه توضیح داده می‌شوند.

زندان

یک بازیکن به دلیل انجام هر یک از موارد زیر به زندان فرستاده می‌شود:

قرار گرفتن مستقیم در خانه "به زندان برو"

انداختن سه دور تاس جفت متوالی

کشیدن کارت "به زندان برو" در هنگام قرار گرفتن در خانه شانس یا خزانه عمومی

هنگامی که بازیکنی به زندان فرستاده می‌شود، مستقیماً به فضای زندان نقل مکان می‌کند. او نوبت خود را از دست می‌دهد. اگر بازیکنی در زندان باشد نوبت خود را انجام نمی‌دهد. او برای آزادی باید 50 دلار به عنوان جریمه پرداخت کرده یا از کارت رایگان شانس یا خزانه عمومی " آزادی از زندان " استفاده کند؛ یا این که سعی کند جفت بیاورد. اگر بازیکن نتواند جفت بیاورد نوبت خود را دوباره از دست می‌دهد. شکست خوردن بازیکن در جفت آوردن برای بار سوم او را موظف به پرداخت 50 دلار یا استفاده از کارت رایگان آزادی از زندان می‌کند. با این کار او می‌تواند به تعداد اعداد تاس در خانه‌ها جلو برود. بازیکنان حاضر در زندان نمی‌توانند به طور مستقیم از بانک دارایی بخرند زیرا اجازه جا به جایی ندارند. این اتفاق مانع از معاملات دیگر نمی‌شود. این بدین معنیست که آن‌ها می‌توانند برای مثال در رهن ملک، فروش و معامله املاک به سایر بازیکنان، خرید و فروش خانه و هتل، جمع آوری اجاره و مزایده‌های املاک شرکت کنند. بازیکنی که برای ترک زندان جفت می‌آورد، دوباره تاس نمی‌ریزد. با این حال، اگر بازیکن جریمه را بپردازد یا از کارت برای بیرون آمدن استفاده کند و سپس جفت بیاورد می‌تواند یک دور دیگر تاس بریزد.

دارایی‌ها

اگر بازیکن در یک دارایی، خیابان، راه آهن یا خدمات شهری بدون مالک قرار بگیرد، می‌تواند این دارایی را با قیمت خرید ذکر شده خریداری کند. اگر او از این خرید امتناع کند، ملک توسط بانک به بالاترین قیمت پیشنهاد شده به مزایده گذاشته می‌شود. در صورتی که ملک تحت مالکیت قبلی کسی باشد، این بازیکن باید اجاره معینی را به مالک بپردازد. مقدار اجاره بستگی به این دارد که آیا این ملک بخشی از یک مجموعه است یا این که در حال توسعه می‌باشد. بازیکنان می‌توانند در هر زمان و موردی که به توافق طرفین رسیده است، دارایی‌های خود را معامله کرده یا آن‌ها را به بازیکنان دیگر بفروشند. نکته مهم این است که املاک دارای ساختمان قابل معامله یا فروش نیستند. وقتی بازیکن دارای تمام دارایی‌های یک گروه رنگی شد و هیچ یک از آن‌ها در رهن بازیکن دیگری نبود، می‌تواند آن‌ها را در نوبت خود یا میان نوبت بازیکنان دیگر توسعه بدهد. توسعه دادن شامل خرید خانه یا هتل‌های مینیاتوری از بانک و قرار دادن آن‌ها در دارایی‌های شخصی است. این باید به طور یکنواخت در سراسر گروه رنگی انجام شود. بنابراین، تا زمانی که همه گروه‌ها خانه نداشته باشند، نمی‌توان خانه دیگری را بر روی دارایی مورد نظر ساخت. هنگامی که بازیکن صاحب یک گروه کامل می‌شود می‌تواند اجاره بهای مضاعفی را برای دارایی‌های توسعه نیافته خود دریافت کند. اگرچه نمی‌توان خانه‌ها و هتل‌ها را در راه آهن یا خدمات شهری ساخت، اما اگر بازیکنی بیش از یکی از هر دو نوع را داشته باشد، اجاره بها افزایش می‌یابد. اگر کمبود مسکن وجود داشته باشد (تقاضا برای ساخت خانه بیشتر از آن چه در بانک باقی مانده است)، فصل حراج مسکن اعلام می‌شود. این موقعیت تعیین می‌کند که کدام یک از بازیکنان صاحب خانه شوند.

گرو گذاشتن

دارایی‌ها می‌توانند در رهن قرار بگیرند. اگرچه قبل از این که هر دارایی در رهن قرار بگیرد یا در واقع گرو گذاشته شود، باید تمامی فضاهای توسعه داده شده آن رنگ به فروش برسد. بازیکن نصف قیمت خرید از بانک را برای رهن هر دارایی دریافت می‌کند. این مبلغ باید با سود 10 درصد بازپرداخت شود تا وام مسکن تسویه شود. خانه‌ها و هتل‌ها را می‌توان با نصف قیمت خرید، به بانک فروخت. بازیکنان نمی‌توانند اجاره دارایی‌های رهن شده را دریافت کنند. آن‌ها همچنین نمی‌توانند دارایی‌های توسعه یافته را به دیگران واگذار کنند. با این حال، معامله املاک تحت رهن بانک مجاز است. بازیکنی که ملک رهنی را دریافت می‌کند باید بلافاصله مبلغ وام مسکن به اضافه 10٪ را به بانک بپردازد. او هچنین می‌تواند فقط مبلغ 10٪ را بپردازد و اموال را کماکان در رهن نگه دارد. اگر بازیکن گزینه دوم را انتخاب کرد باید مبلغ 10 درصدی را در هنگام پرداخت وام مسکن پرداخت کند.

ورشکستگی

بازیکنی که نتواند بدهی خود را پرداخت کند ورشکسته شده و از بازی حذف می‌شود. اگر بازیکن ورشکسته به بانک بدهکار باشد باید تمام دارایی‌های خود را به بانک واگذار کند. او باید املاک خود به جز ساختمان‌ها را (در صورت دارا بودن) حراج کند. اگر بدهی او به بازیکن دیگری بود، همه دارایی‌ها به حریف او واگذار می‌شوند. ساختمان‌ها هم باید به بانک بازگردانده شوند. مالک جدید یا باید وام مسکنی که بانک در قبال چنین املاکی دریافت کرده است را بازپرداخت کند یا اگر تصمیم به ادامه رهن گرفت مبلغی معادل 10 درصد از مبلغ رهن را به بانک پرداخت کند. برنده بازی، بازیکن باقی مانده پس از ورشکستگی سایر بازیکنان است. در یک بازی 2 نفره اگر بازیکنی با بدهی به بازیکن دیگر یا بانک ورشکست شود، بازی تمام شده است. در چنین حالتی نیازی به انجام حراج توسط بانک نیست. در این حالت بازیکن برنده باید هزینه نهایی انتقال اموال را در صورت برگزاری تورنمنتی که در آن هر دلار دارایی خالص دارای ارزش واقعی است، پرداخت کند.

اگر بازیکنی پول خود را تمام کند اما دارایی‌های قابل تبدیل شدن به پول نقد داشته باشد‌، می‌تواند این کار را با فروش ساختمان، رهن دارایی یا معامله با بازیکنان دیگر انجام دهد. برای جلوگیری از ورشکستگی، بازیکن باید بتواند پول نقد کافی را برای پرداخت کل مبلغ بدهی جمع آوری کند.

یک بازیکن نمی‌تواند ورشکستگی را به عنوان یک گزینه موجود برای خودش انتخاب کند. اگر راهی برای پرداخت بدهی وجود داشته باشد باید انجام شود. حتی اگر تسویه با بازگرداندن تمام ساختمان‌ها، رهن تمام املاک و مستغلات و واگذاری تمام پول نقد امکان پذیر باشد، بازیکن موظف به انجام آن است. بازیکن حتی اگر بداند با این کار احتمال دارد در ادامه ورشکست شود باید آن را انجام دهد.

قوانین رسمی بازی کوتاه

از سال 1936، جزوه راهنمای بازی شامل یک بخش برای انجام بازی به صورت کوتاه‌تر بوده است. از جمله این قواعد تقسیم دو کارت سند مالکیت بین بازیکنان قبل از شروع بازی، همراه با تعیین محدودیت زمانی پس از ورشکستگی بازیکن دوم برای پایان دادن به بازی است.

قوانین خانگی

عملاً هیچ کسی بازی را مطابق با قوانین نوشته شده انجام نمی‌دهد.

(دنیای بازی‌های رایانه‌ای - 1994)

بسیاری از قوانین خانگی برای بازی در طول تاریخ آن پدید آمده است. " قانون پارک رایگان جک پات " گزینه مشهوری برای ذکر است. این جایی است که تمام پول‌های جمع آوری شده از مالیات بر درآمد، مالیات فوق العاده، شانس و خزانه عمومی به جای بانک به مرکز صفحه بازی می‌روند. بسیاری از بازیکنان مبلغ 500 دلار را برای شروع به هر دسته از پارکینگ رایگان اضافه می‌کنند که حداقل پرداختی را تضمین می‌کند. وقتی مهره بازیکنی در پارکینگ رایگان فرود می‌آید، او می‌تواند پول را بگیرد. یک قانون خانگی دیگر این است که اگر بازیکنی مستقیماً روی Go فرود بیاید، می‌تواند به جای 200 دلار، دو برابر مبلغ یا 400 دلار دریافت کند. از دیگر قوانین رایج خانگی می‌توان به حذف حراج املاک در صورت امتناع بازیکن از خرید اشاره کرد. اعطای مبلغ اضافی برای چرخاندن "چشم مار" به بازیکن فرصتی برای قرض دادن پول به بازیکن دیگر می‌دهد. او همچنین با کمک این گزینه می‌تواند مصونیت اجاره بها را به شخص دیگر اعطا کند. از آنجایی که این قوانین پول نقد اضافی را در اختیار بازیکنان، صرف نظر از انتخاب نحوه مدیریت دارایی آن‌ها قرار می‌دهد، بازی می‌تواند به میزان قابل توجهی طولانی شود. در چنین حالتی نقش استراتژی کمرنگ‌تر خواهد شد.

نسخه‌های رایانه‌ای بازی مونوپولی دارای گزینه‌هایی هستند که می‌توان با استفاده از آن‌ها از قوانین رایج خانگی استفاده کرد. در سال 2014 هسبرو پنج قانون عمومی را به عنوان قوانین خانگی در فیس بوک خود به نظرسنجی گذاشت. او این نسخه از بازی را تحت عنوان نسخه قوانین خانگی منتشر کرد. این قوانین شامل قانون "پارکینگ رایگان" بدون پول اضافی و وادار کردن بازیکنان به یک بار عبور از کل صفحه بازی پیش از شروع به خرید دارایی می‌شوند.

استراتژی

به گفته جیم اسلیتر از The Mayfair Set، گروه املاک نارنجی بهترین گزینه برای مالکیت است. دلیل این امر این است که احتمال قرار گرفتن بازیکن بر روی خانه‌های این گروه بیشتر است. این اتفاق در نتیجه کارت‌های شانس "برو به زندان"، "پیشروی به خیابان سنت چارلز (مرکز خرید پال)"، "پیشروی به راه آهن ریدینگ (ایستگاه کینگز کراس)" و"سه خانه به عقب برو" می‌افتد.

در کل، هنگام بازی، خیابان ایلینوی (میدان ترافالگار - قرمز)، خیابان نیویورک (خیابان واین - نارنجی)، راه آهنB&O (ایستگاه خیابان فنچرچ) و راه آهن ریدینگ (ایستگاه کینگز کراس) بیشترین فرود مهره را دارند. بر اساس بررسی‌ها، خیابان مدیترانه (جاده قدیم کنت - قهوه‌ای)، خیابان بالتیک (جاده وایت چپل - قهوه‌ای)، پارک پلیس (پارک لین - آبی) و خیابان اورینتال (انجل - ایسلینگتون - آبی روشن) کم فرودترین گزینه‌ها هستند. در میان دیگر گروه‌های املاک، مواجهه با راه آهن اغلب بیشتر است زیرا هیچ گروه دیگری دارای چهار دارایی نیست. نارنجی دارای بالاترین فرکانس پس از آن است و گزینه بعدی هم قرمز است.

به گفته Business Insider، بهترین راه برای استفاده بهینه از دارایی ساخت خانه و هتل است. برای انجام این کار پخش کننده باید تمام دارایی‌های مربوط به آن مجموعه رنگ را در اختیار داشته باشد. داشتن سه خانه به بازیکن اجازه می‌دهد تا تمام پولی را که برای خانه‌ها خرج کرده است پس بگیرد. خانه‌ها می‌توانند زمانی که بازیکنان دیگری بر روی آن‌ها قرار گرفتند با گرفتن اجاره بها منجر به درآمدزایی بیشتر هم بشوند.

معامله

تجارت یک استراتژی حیاتی به منظور جمع آوری تمام دارایی‌ها در یک مجموعه رنگی است. به دست آوردن تمام دارایی‌ها در یک مجموعه رنگی خاص، بازیکن را قادر می‌سازد تا خانه و هتل بخرد. در چنین صورتی اجاره بهایی که رقبا به او می‌پردازند هم افزایش می‌یابد. به گفته Slate، بازیکنان برای سرعت بخشیدن به روند بازی و کسب پیروزی معامله می‌کنند. ساخت حداقل 3 خانه در هر دارایی به بازیکن اجازه می‌دهد اگر حداقل یک بازیکن هم در این دارایی فرود بیاید کسب درآمد زیادی داشته باشد.

پایان بازی

یکی از انتقادات رایج به مونوپولی این است که اگرچه شرایط پایان را به دقت تعریف کرده است اما رسیدن به آن مدت زمان نامحدودی به طول می‌انجامد. ادوارد پی پارکر، رئیس سابق برادران پارکر می‌گوید: "ما همیشه احساس می‌کردیم که چهل و پنج دقیقه زمان مناسبی برای انجام یک بازی است؛ با این حال مونوپولی ممکن است ساعت‌ها طول بکشد. علاوه بر این قرار بود بازی‌ها در جایی پایانی قطعی داشته باشند. شما در مونوپولی به دور زدن در مسیر برای بارها ادامه خواهید داد".

هسبرو اظهار کرده است که طولانی‌ترین بازی مونوپولی که تا به حال انجام شده است 70 روز به طول انجامیده است.

بازی های مرتبط

افزونه‌ها

افزونه‌های متعددی برای مونوپولی تولید شده است. این افزونه‌ها مستقل از بازی، چه قبل از تجاری سازی و چه بعد از آن، به فروش می‌رسند. با سه مورد رسمی که در ادامه خواهند آمد بیشتر آشنا خواهیم شد.

بورس اوراق بهادار

افزونه بورس اوراق بهادار توسط Capitol Novelty Co. of Rensselaer در نیویورک در اوایل سال 1936 منتشر شد. این گزینه به عنوان یک افزونه برای بازی‌های مونوپولی، فایننس و پول آسان به بازار عرضه شد. مدت کوتاهی پس از معرفی این افزونه بورس اوراق بهادار توسط Capitol Novelty، برادران پارکر امتیاز آن را خریداری کرد. آن‌ها در ادامه نسخه خود را که دوباره طراحی شده بود به عنوان یک افزونه جدید مخصوص بازی مونوپولی به بازار عرضه کردند. نسخه برادران پارکر در ژوئن 1936 در دسترس همگان قرار گرفت. در این نسخه میدان پارکینگ رایگان توسط یک فضای جدید بورسی پوشانده شده است. افزونه شامل سه کارت شانس و سه کارت خزانه عمومی است که بازیکن را به "پیشروی به بورس اوراق بهادار" هدایت می‌کند.

افزونه بورس اوراق بهادار بعدتر مجدداً طراحی شد. این نسخه تحت مجوز Chessex در سال 1992 منتشر شد. این بار بازی شامل تعداد بیشتری از کارت‌های جدید شانس و خزانه عمومی می‌شد. این نسخه شامل 10 کارت جدید شانس (پنج کارت پیشروی به بورس اوراق بهادار و پنج کارت مرتبط دیگر) است. یازده کارت جدید خزانه عمومی هم به بازی اضافه شده بود. پنج تا از این‌ها "پیشروی به بورس اوراق بهادار" و شش تای دیگر کارت‌هایی مرتبط با همین موضوع بودند. کارت معمول خزانه عمومی "از فروش سهام هنگام استفاده از این کارت شما 45 دلار دریافت می‌کنید" از بازی حذف شده بود. بسیاری از قوانین اصلی در مورد این نسخه جدید هم اعمال می‌شد. در واقع، یکی از انتخاب‌های اختیاری به بازیکنان اجازه می‌دهد تا بازی را در قالب اصلی خود و فقط با اضافه کردن کارت‌های "پیشروی به بورس اوراق بهادار" در دسته کارت‌های دک انجام دهند.

نسخه‌ای از مونوپولی بورس اوراق بهادار در سال 2001 منتشر شد. این بار یک دستگاه شبیه ماشین حساب الکترونیکی برای پیگیری ارقام پیچیده سهام به بازی اضافه شد. این یک نسخه کامل بود و نه فقط یک افزونه. این نسخه با صفحه بازی، پول و دیگر قطعات مخصوص خود همراه بود. املاک موجود در صفحه بازی با شرکت‌هایی جایگزین شدند که سهام در آن‌ها قابلیت معامله داشتند. ادارات و دفاتر خانگی هم به جای خانه‌ها و هتل‌ها در این نسخه ساخته می‌شوند.

بازی‌ساز

بازی‌ساز یا Playmaster، یکی دیگر از افزونه‌های رسمی بازیست که در سال 1982 منتشر شد. این نسخه یک دستگاه الکترونیکی است که تمام حرکات بازیکنان، ریختن تاس‌ها و همچنین دارایی‌هایی که هنوز در دسترس است را پیگیری می‌کند. در ادامه از این اطلاعات برای فراخوانی مزایده و وام مسکن استفاده می‌شود. این باعث می‌شود تا آزادسازی یک گروه رنگی به خصوص کار آسان‌‌تری شود. علاوه بر این، هنگام اجرای عملکردهای کلیدی بازی، هشت آهنگ کوتاه توسط این دستگاه پخش می‌شود. به عنوان مثال هنگامی که بازیکنی در راه آهن فرود بیاید موزیک "من در راه آهن کار می‌کنم" را پخش می‌کند. یا وقتی بازیکنی به زندان می‌رود صدای آژیر ماشین پلیس از دستگاه بیرون می‌آید.

مینی بازی‌های از زندان خارج شو و پارکینگ رایگان

در سال 2009، هسبرو دو مینی بازی را منتشر کرد که می‌توانند به عنوان بازی مستقل انجام شوند. این نسخه‌ها می‌توانند با مونوپولی اصلی هم ترکیب شوند. در "از زندان خارج شو" هدف این است که سلول زندان را به نحوی دستکاری کنیم تا زندانیان گرو‌های رنگی مختلفی را بیرون بیندازند. این بازی می‌تواند به عنوان جایگزینی برای انداختن جفت برای خروج از زندان به حساب بیاید. در "پارکینگ رایگان"، بازیکنان سعی می‌کنند تاکسی‌ها را روی یک صفحه متزلزل متعادل کنند. افزونه پارکینگ رایگان را می‌توان با بازی مونوپولی نیز استفاده کرد.هنگامی که مهره بازیکنی در خانه پارکینگ رایگان فرود می‌آید می‌تواند از چالش تاکسی گرفتن استفاده کند. در صورت موفقیت او می‌تواند به سمت هر خانه‌ای که می‌خواهد بر روی صفحه حرکت کند.

تاس سرعت

این تاس برای اولین بار در نسخه Winning Moves 'Monopoly: The Mega Edition گنجانده شد. این افزونه یک تاس شش جهته به خصوص است که همراه با دو تاس دیگر انداخته می‌شود. هنگام استفاده از این تاس بازی شتاب بیشتری خواهد گرفت. در سال 2007، برادران پارکر شروع به انتشار نسخه استاندارد خود (که به آن Speed ​​Die Edition نیز می‌گویند) با این تاس کردند. تاس در ابتدا به رنگ آبی بود و بعدتر به رنگ قرمز درآمد. تصاویر روی تاس عبارتند از: اعداد یک، دو، سه، دو اقای مونوپولی و یک اتوبوس. اعداد به صورت عادی خود عمل کرده و به دو تاس دیگر اضافه می‌شوند. در صورتی که هر سه تاس بازیکن یک عدد بیاید بازیکن می‌تواند به سمت هر فضایی که می‌خواهد بر روی صفحه حرکت کند. اگر " آقای مونوپولی" با تاس آورده شود، بازیکن به سمت نزدیک‌ترین دارایی بدون مالک حرکت می‌کند. در صورتی که دارایی این چنینی در بازی موجود نبود بازیکن به نزدیک‌ترین ملکی که می‌توان از آن اجاره دریافت کرد حرکت می‌کند. در نسخه "مونوپولی: مگا"، آوردن اتوبوس به بازیکن اجازه می‌دهد تا حرکت معمولی مجموع تاس‌هایش را انجام داده و در ادامه با استفاده از اتوبوس به نزدیک‌ترین فضای کارت کشیدن حرکت کند.

قوانین مگا مشخص کرده است که آوردن سه تاس مشابه برای رفتن به زندان مانند جفت عمل نمی‌کند. اگر بازیکن بخواهد از اتوبوس در نسخه معمولی استفاده کند می‌تواند از بین شماره‌های یکی از تاس‌ها یا مجموع آن‌ها یک گزینه را انتخاب کند. برای مثال در صورتی که بازیکن 1، 5 و اتوبوس را بیاورد می‌تواند یک خانه، 5 خانه یا 6 خانه حرکت کند. تاس سرعت در کل مسیر نسخه مونوپولی مگا استفاده می‌شود اما در نسخه معمولی تنها در صورتی که بازیکن حداقل یک بار GO را پشت سر گذاشته باشد قادر به استفاده از این تاس خواهد شد. استفاده از تاس سرعت در این نسخه‌ها اختیاری است. استفاده از تاس سرعت در مسابقات قهرمانی مونوپولی ایالات متحده و جهان در سال 2009 و همچنین مسابقات جهانی 2015 اجباری بود.

اسپین آف‌ها

برادران پارکر و صاحب امتیازهای این بازی چندین اسپین آف از انحصار را به فروش رسانده‌اند. اسپین آف افزونه نیست بلکه به مانند یک بازی مجزا با طعمی از مونوپولی عمل می‌کند.

بازی رومیزی بورد والک - Boardwalk (1985): تمرکز اصلی بر ساخت بیشتر هتل‌هاست.

به زندان نرو - Don't Go to Jail: این بازی با تاس در اصل توسط برادران پارکر منتشر شد. ترکیبی از تاس‌ها برای ایجاد گروه‌های رنگی قبل از کلمات "TO"، "GO"، "JAIL"، که تمام امتیازات به دست آمده را از دست می‌دهد.

مونوپولی اکسپرس - Monopoly Express: نسخه‌ای لوکس و دوباره انتشار یافته مسافرتی از بازی "به زندان نرو". این بازی با جایگزینی کلمه تاس با "ستوان جونز" انجام می‌شود. در این بازی یازدهمین تاس، خانه‌ها، هتل‌ها و ظرف نگهداری تاس به بازی اضافه شده است.

بازی کارتی اکسپرس مونوپولی - Express Monopoly (1994 ایالات متحده - 1995 انگلستان): این بازی به صورت مشترک توسط هسبرو و برادران پارکر و وادینگتونز منتشر شده است. اکسپرس مونوپولی اساساً یک بازی کارتی به سبک رامی و بر اساس کسب امتیاز با تکمیل بخش‌های مختلف گروه‌های رنگی در صفحه بازی است.

بازی کارتی پارکینگ رایگان - Free Parking (1988): این نسخه یک بازی پیچیده‌تر کارتی است که توسط برادران پارکر منتشر شده است. پارکینگ رایگان شباهت زیادی با بازی کارتی Mille Bornes دارد. از کارت‌ها برای اضافه کردن زمان به پارکومتر یا صرف وقت برای انجام فعالیت‌ها برای کسب امتیاز استفاده می‌شود. بازی شامل یک دسته کارت شانس دوم است که منجر به تغییرات بیشتری در بازی شده‌اند. دو نسخه از این بازی منتشر شده است. در این نسخه‌ها با تفاوت‌های جزئی در ظاهر کارت‌ها و وجود کارت‌های شانس دوم رو به رو هستیم.

مونوپولی: بازی کارتی - Monopoly: The Card Game (2000): این نسخه یک بازی کارتی به روز شده است که توسط وینینگ مووز و تحت مجوز هسبرو منتشر شده است. بازی کارتی، مشابه با نسخه اکسپرس مونوپولی اما قطع به یقین پیچیده‌تر از آن است.

شهر مونوپولی - Monopoly City: بازی دارای طعمی مشابه ولی پیچیده‌تر شده است. دارایی‌های رایج با نواحی‌ای که در مرکز صفحه بازی ترسیم شده‌اند جایگزین شده‌اند.

توافق مونوپولی - Monopoly Deal: این بازی جدیدترین نسخه بازی کارتی مونوپولی است. بازیکنان سعی می‌کنند سه گروه از دارایی‌ها را با معامله، پول نقد و کارت‌های رویداد تکمیل کنند.

مونوپولی جونیور - Monopoly Junior: بازی رومیزی مونوپولی جونیور اولین بار در سال 1990 منتشر شد. این نسخه در طول زمان دچار تغییراتی هم شده است. این بازی یک نسخه ساده از مونوپولی است که برای کودکان خردسال ساده سازی شده است.

شهر مونوپولی - Monopoly Town: این نسخه توسط برادران پارکر و هسبرو در سال 2008 تولید شد. شهر مونوپولی یک نسخه از بازی رقابتی است که به کودکان خردسال کمک می‌کند تا شمارش را یاد بگیرند.

بازی مجله دیوانه - The Mad Magazine Game (1979): این نسخه مشابه با مونوپولی، اهداف و جهت‌هایی متفاوت از آن را دارا است. هدف این بازی این است که بازیکنان تمام پول خود را از دست بدهند.

مونوپولی برای بازندگان آزرده

مونوپولی برای بازندگان آزرده (Monopoly for Sore Losers) یک نسخه اسپین آف از بازی مونوپولی است. این نسخه در سال 2020 توسط هسبرو طبق دستورالعمل "ساختن و جشن گرفتن بازندگان آزرده" منتشر شد.

تفاوت اصلی این نسخه با نسخه اصلی مونوپولی معرفی یک مکانیک بازنده آزرده است. این گزینه به بازیکنان اجازه می‌دهد به طور موقت کنترل یک مهره خاص را که از آن‌ها را به مقدار زیادی در برابر تأثیرات منفی محافظت می‌کند، با پرداخت هزینه به رقبا، در دست خود بگیرند.

بازی‌های رایانه‌ای

علاوه بر انواع مختلف بازی فیزیکی و اسپین آف‌های متعدد، نسخه‌های موبایل و کامپیوتری از مونوپولی نیز در دسترس علاقه مندان است. برای مثال مدل‌هایی از بازی برای سیستم‌های عامل مکینتاش، کومودور 64، رایانه شخصی مبتنی بر ویندوز، گیم بوی، نینتندو، جنسیس و ... به بازار عرضه شده است. دو نسخه اسپین آف از بازی هم به نسخه‌های رایانه‌ای تبدیل شده‌اند. نسخه الکترونیکی دستی از 1997 تا 2001 در بازار عرضه می‌شد.

مونوپولی (Monopoly): بازی طراحی شده توسط Electronic Arts برای iPhone

مونوپولی میلیونرها (Monopoly Millionaires): بازی فیس بوک طراحی شده توسط کمپانی Playfish

مونوپولی خیابان‌ها (Monopoly Streets): یک بازی ویدیویی طراحی شده برای ایکس باکس360، Wii و پلی استین 3. این بازی ویدیویی شامل دارایی‌هایی است که اکنون در خیابان بازی می‌شوند.

مونوپولی تایکون (Monopoly Tycoon): در این نسخه از بازی بازیکنان در دارایی‌های خود صاحب مشاغل می‌شوند.

مونوپولی پلاس (Monopoly Plus): این نسخه از بازی برای ایکس باکس وان و پلی استیشن 4 با گرافیک و وضوح بالا طراحی شده است.

مونوپولی (Monopoly): این نسخه بازی برای تلفن همراه‌های دارای سیستم عامل iOS و اندروید توسط Marmalade Game Studios طراحی شده است.

بازی‌های قمار

دستگاه‌های اسلات و قمار با موضوع مونوپولی توسط WMS Gaming تولید شده است. این سرگرمی‌ها در همکاری با سازمان تکنولوژی بازی‌های بین المللی برای حضور در کازینوها طراحی شده است. WagerWorks، که دارای حق آنلاین پخش بازی مونوپولی است، بازی‌های آنلاینی را با محوریت مونوپولی ایجاد کرده‌ است.

کمپانی Gamesys در لندن نیز بازی‌های قمار را با محوریت مونوپولی توسعه داده است. برند تجاری ماشین مسابقه بریتانیایی itbox نیز از بازی های شانسی مونوپولی پشتیبانی می‌کند.

علاوه بر این‌ها یک نسخه زنده از مونوپولی آنلاین نیز برای علاقه مندان طراحی شده است. شش تاکسی رنگی در اطراف لندن حرکت کرده و مسافران را سوار می‌کنند. هنگامی که تاکسی‌ها به مقصد نهایی خود می‌رسند، منطقه‌ای از لندن که در آن هستند بر روی صفحه آنلاین نمایش داده می‌شود. این نسخه بسیار طولانی‌تر از بازی رومیزی مونوپولی است. بازی چیزی در حدود 24 ساعت به طول می‌انجامد. نتایج و موقعیت بازیکنان در پایان بازی از طریق پست الکترونیکی برای بازیکنان ارسال می‌شود.

بازی از طریق پست

کمپانی Mail Games Inc یک نسخه از بازی مونوپولی که از طریق پست (PBM) انجام می‌شود را طراحی کرده است. این نسخه در شماره آگوست - سپتامبر 1990 مجله White Wolf بررسی شده است. نسخه PBM مشابه بازی روی میز بود یا این تفاوت که در مقایسه با دیگر بازی‌های پستی بسیار ساده‌تر بود. گرداننده بازی دستورات هر نوبت را برای بازیکنان به طور همزمان پردازش و ارسال می‌کرد. حرکات بازیکنان به ترتیب نوبتشان و به مانند بازی روی صفحه واقعی انجام می‌شد.

رسانه

تبلیغات تجاری

بازی مونوپولی مک دونالد یک تبلیغ مشترک برای مک دونالد و هسبرو است. این تبلیغ در آرژانتین، استرالیا، اتریش، برزیل، کانادا، فرانسه، آلمان، هنگ کنگ، ایرلند، هلند، نیوزلند، لهستان، پرتغال، رومانی، سنگاپور، آفریقای جنوبی، اسپانیا، سوئیس، تایوان، انگلستان، ایالات متحده و روسیه به مخاطبان عرضه شده است.

نمایش‌های تلویزیونی از بازی

یک نمایش کوتاه از بازی مونوپولی شنبه شب‌ها از 16 ژوئن تا 1 سپتامبر 1990 از شبکه ABC پخش می‌شد. تهیه کنندگی این نمایش توسط مرو گریفین و مجری گری آن توسط مایک ریلی انجام شده بود. این نمایش با یک تورنومنت تابستانی همراه شد که در همان دوره از شبکه ABC به نمایش درآمد.

از سال 2010 تا 2014، The Hub نمایش Family Game Night از بازی را با حضور تاد نیوتن پخش کرد. در دو فصل اول تیم‌ها به شیوه "Monopoly Crazy Cash Cards" از "Monopoly Crazy Cash Corner" پول نقد دریافت می‌کردند. در ادامه و با شروع فصل 2، تیم‌ها برنده "بسته‌های مهمانی مونوپولی" برای بازی‌های انفرادی می‌شدند. در فصل 3، خزانه عمومی وجود داشت. هر کارت روی آقای مونوپولی ترکیبی از سه رنگ بود. تیم‌ها از کارت ترکیبی برای باز کردن خزانه عمومی استفاده می‌کردند. اگر ترکیب صحیح بود، آن‌ها یک ماشین مدل جدید برای توسعه Crazy Cash Machine دریافت می‌کردند. در فصل چهارم نمایش، یک بازی جدید به نام Monopoly Remix اضافه شد. این نسخه شامل پارک پلیس و بورد والک بود؛ علاوه بر این‌ها شامل مالیت بر درآمد و مالیات فوق العاده هم می‌شد.

برای گرامیداشت هشتادمین سالگرد بازی، یک نمایش از بازی در 28 مارس 2015 با نام " باشگاه میلیونرهای مونوپولی" راه اندازی شد. این بازی با یک بازی لاتاری چند ملیتی با همین نام مرتبط بود. مجری گری نمایش بر عهده بازیگر کمدی سریال مایک و مولی، بیلی گاردل بود. بازی در هتل و کازینو Rio All Suite و Bally's Las Vegas در لاس وگاس فیلم برداری شد. بازیکنان شانس برنده شدن مبلغ 1.000.000 دلاری را داشتند. با این حال، نسخه لاتاری مربوط به بازی از پیچیدگی‌ها و تفاوت‌های متعددی برخوردار بود. این نمایش تلویزیونی از بازی در پایان آوریل 2016 پخش شد.

فیلم‌ها

در نوامبر 2008، ریدلی اسکات اعلام کرد که فیلمی از نسخه یونیورسال پیکچرز از بازی را منتشر خواهد کرد. او این فیلم را بر اساس فیلمنامه‌ای که توسط پاملا پتلر نوشته شده بود، کارگردانی کرد. تهیه کنندگی فیلم بر عهده برایان گلدنر از هسبرو بود. این مسئولیت به عنوان بخشی از قرارداد هسبرو برای تولید فیلم‌ها بر اساس بازی‌های شرکت بود. داستان توسط نویسنده، فرانک بددور ویرایش شد. یونیورسال سرانجام تولید خود را در فوریه 2012 متوقف کرد و در ادامه از توافق خارج شد. حقوق کامل فیلم به هسبرو بازگردانده شد.

در اکتبر 2012، هسبرو در همکاری با شرکت تولیدی Emmett/Furla Films اعلام کرد که قصد دارد یک نسخه زنده از مونوپولی را همراه با Action Man و Hungry Hungry Hippos تولید کند. Emmett/Furla/Oasis از تولید این نسخه کمدی که قرار بود توسط ریدلی اسکات کارگردانی شود، منصرف شد.

در ژوئیه 2015، هسبرو اعلام کرد که Lionsgate تولید فیلمی از مونوپولی را با نویسندگی اندرو نیکول آغاز کرده است. فیلم در ژانر اکشن ماجراجویی خانوادگی، و به تهیه کنندگی Lionsgate و Hasbro's Allspark Pictures منتشر شد.

در ژانویه 2019 اعلام شد که Allspark Pictures در همکاری با شرکت کوین هارت کمپانی استوری، قصد تولید فیلمی از مونوپولی را دارند. هارت بخش بازی فیلم و کمپانی استوری بخش کارگردانی فیلم را بر عهده خواهد داشتند. هیچ روایت خطی و نویسنده‌ای برای این پروژه طولانی مدت اعلام نشده است.

مستند " زیر بوردوالک: یک داستان از مونوپولی " که تاریخچه و بازیکنان بازی را پوشش می‌دهد، در جشنواره بین المللی فیلم آناهیم 2010، جایزه بهترین مستند از دیدگاه تماشاگران را از آن خود کرد. این فیلم در مارس 2011 در ایالات متحده به نمایش درآمد. یک داستان از مونوپولی در 14 فوریه 2012 در آمازون و iTunes منتشر شد. نسخه تلویزیونی فیلم چهار جایزه امی منطقه‌ای را از بخش جنوب غربی اقیانوس آرام NATAS دریافت کرده است. این فیلم توسط کوین توستادو کارگردانی شده و روایت گری آن بر عهده زکری لوی بوده است.

مسابقات

مسابقات ملی قهرمانی آمریکا

تا سال 1999، شرکت کنندگان ایالات متحده می‌توانستند هر چهار سال یک بار در مسابقات کشوری، ناحیه یا قلمرو شرکت کنند. مسابقات ملی ایالات متحده در سال 1999 دارای 50 شرکت کننده ملی بود. 49 ایالت هم به جز اوکلاهاما در این مسابقات شرکت می‌کردند.

واجد شرایط بودن برای مسابقات قهرمانی کشور از سال 2003 به صورت آنلاین تشخیص داده می‌شود. در مسابقات قهرمانی سال 2003، صلاحیت محدود به پنجاه نفر اولی بود که در مسابقات آنلاین بهترین رتبه‌ها را به دست آوردند. با توجه به نگرانی‌هایی که وجود داشت چنین روش تعیین صلاحیتی ممکن بود همیشه بهترین بازیکنان را تعیین نکند. به همین دلیل بود که وضعیت مسابقات مقدماتی در سال 2009 ارتقا داده شد. این مسابقات شامل تست‌های آنلاین چند گزینه‌ای شد. برای برنده شدن امتیاز 80 یا بالاتر لازم بود. به دنبال این سوالات بازیکنان باید به یک آزمون آنلاین تشریحی پنج سوالی در ادامه تست‌ها پاسخ می‌دادند. سپس دو مسابقه آنلاین در سایت در Pogo.com برگزار می‌شد. این فرایند باید زمینه‌ای برای 23 نفر به انضمام یک نفر ایجاد می‌کرد. مت مک نالی قهرمان ملی سال 2003 دیگر نیازی به طی کردن مراحل تعیین کننده واجدین شرایط نداشت. با این حال، در پایان تورنمنت آنلاین، یازده نفر برای شش جایگاه آخر باقی مانده بود. تصمیم بر این شد که از همه کسانی که برای جایگاه‌های ذکر شده انتخاب شده بودند دعوت به عمل بیاید. در پایان مسابقات، دو نفر از کسانی که از این وضعیت به مسابقات راه یافته بودند توانستند مقام‌های سوم و چهارم را کسب کنند. این دو نفر دیل کرابتری از ایندیاناپولیس ایالت ایندیانا و براندون بیکر، از توسکالوسای آلاباما بودند.

قهرمانی ملی مونوپولی ایالات متحده در 14 تا 15 آوریل سال 2009 در واشنگتن دی سی برگزار شد. در اولین تورنمنت، ریچارد ماریناکو، وکیل اهل اسلون نیویورک (حومه بوفالو)، در رشته‌ای که شامل دو قهرمان قدیمی بود بر دیگران غلبه کرد. ماریناکو در مسابقات قهرمانی ملی آمریکا در سال 2009 علاوه بر کسب افتخار مقام اول برنده 20،580 دلار پول نقد هم شد. این جایزه در واقع مقدار جمع شده در بانک صفحه بازی بود. وی در مسابقات جهانی سال 2009 در لاس وگاس نوادا که در تاریخ 21 و 22 اکتبر برگزار شده بود در مقام سوم قرار گرفت.

در سال 2015، هسبرو از مسابقه‌ای که به صورت آنلاین برگزار می‌شد برای تشخیص نماینده ایالات متحده استفاده کرد. بازیکنان علاقه مند باید به 20 سوال در مورد استراتژی بازی و قوانین مونوپولی پاسخ می‌دادند. آن‌ها در ادامه باید یک مقاله صد کلمه‌ای در مورد نحوه برنده شدن در مسابقات مونوپولی هم ارائه می‌کردند. هسبرو، برایان ولنتاین از واشنگتن دی سی را به عنوان نماینده ایالات متحده انتخاب کرد.

قهرمانی جهان

برگزار کننده مسابقات جهانی مونوپولی کمپانی هسبرو است. اولین سری از مسابقات جهانی مونوپولی در نوامبر 1973 در گروسینگر نیویورک برگزار شد. با این حال این مسابقات تا سال 1975 رقبای خارج از ایالات متحده را شامل نمی‌شد. این مسابقات در ایالات متحده توسط ESPN پخش شده است. در سال 2009، چهل و یک بازیکن برای کسب عنوان قهرمانی جهان و کسب جایزه نقدی 20،580 دلاری رقابت کردند. آخرین سری از مسابقات قهرمانی جهان در سپتامبر 2015 در ماکائو برگزار شد. نیکولی فالکونه ایتالیایی مدافع عنوان قهرمانی جهان توانست با غلبه بر بازیکنان بیست و شش کشور دیگر قهرمان جهان شود. برگزاری مسابقات جهانی سال 2021 به دلیل شیوع بیمری کرونا لغو شد.

ملیت	برنده	مکان برگذاری	تاریخ
آمریکا	لی بایرد	لیبرتی نیویورک	1973
آمریکا	آلوین آلدریج	نیویورک	1974
ایرلند	جان مایر	واشینگتون	1975
سنگاپور	چنگ سنگ کووا	مونته کارلو	1977
ایتالیا	سزار برنابی	برمودا	1980
استرالیا	گرگ جیکوبز	پالم بیچ	1983
انگلستان	جیسون بان	اتلانتیک سیتی	1985
ژاپن	ایکو هیاکوتا	لندن	1988
هلند	ژوست ون اورتن	برلین	1992
هنگ کنگ	کریستوفر وو	مونته کارلو	1996
ژاپن	یوتاکا اوکادا	تورنتو	2000
اسپانیا	انتونیو زافرا فرناندز	توکیو	2004
نروژ	بورن هالوارد نپزکوگ	لاس وگاس	2009
ایتالیا	نیکولو فالکونه	ماکائو	2015

انواع

از آن جایی که مونوپولی قبل از تجاری شدن در میان همه اقشار محبوب شده بود، شاهد نسخه‌های متفاوتی از آن هستیم. این بازی در 103 کشور دارای مجوز است و به سی و هفت زبان زنده چاپ می‌شود. اکثر نسخه‌ها دقیقا مشابه با بازی مونوپولی اصلی هستند، با این تفاوت که نام خیابان‌ها یا اماکن متفاوت شهر تغییر کرده است. تابلوهایی ملی نیز برای بازی منتشر شده است. در طول سال‌ها، بسیاری از نسخه‌های جانبی مونوپولی با مجوز هسبرو و برادران پارکر به بازارهای محلی و ملی در سراسر جهان فروخته شده است. دو نسخه هم خانواده با بازی مونوپولی هم بدون مجوز این دو کمپانی انتشار یافته‌اند.

دیگر بازی‌های منتشر شده مانند مونوپولی عبارتند از:

ضد مونوپولی (Anti Monopoly) به نوعی یک مونوپولی رو به عقب است. این بازی منجر به اقداماتی قانونی بین خالق آن رالف آنسپارچ و صاحبان مونوپولی شده است.

بیزینس (Business)، یک بازی شبیه به مونوپولی است که به هسبرو مرتبط نیست. در این نسخه دارایی‌های خریداری شده از میان شهرهای هند است. کارت‌هاس شانس و خزانه عمومی در مرکز صفحه بازی چاپ شده‌اند. پول در این نسخه از بازی کاغذی نیست و با شمارنده نشان داده می‌شود.

دوستیهی ا سازکی (Dostihy a sázky) نسخه‌ای از بازی است که در چکسلواکی فروخته می‌شود. این بازی از وقایع دوران استبداد کمونیستی (1948-1989) تشکیل شده است. در این بازه زمانی از تاریخ، تجارت خصوصی لغو شده و وام مسکنی هم وجود نداشت. بنابراین موضوع بازی مونوپولی از تجارت املاک به مسابقات اسب سواری تغییر پیدا کرد.

گتوپولی (Ghettopoly)، که در سال 2003 منتشر شد خشم عمومی را برانگیخت. این بازی که قصد داشت نسخه طنزی از زندگی افراد یهودی نشین باشد، به دلیل استفاده بیش از حد از کلیشه‌های نژادی به عنوان یک بازی نژادپرستانه شناخته شد. به همین دلیل هسبرو به دنبال شکایت و دریافت حکم علیه طراح گتوپولی برآمد.

اوپولی خود را بسازید (Make your Own –OPOLY) نسخه‌ای است به بازیکنان آزادی قابل توجهی در سفارشی سازی صفحه بازی، پول و قوانین را می‌دهد.

ماتادور (Matador) نسخه دانمارکی بدون مجوز BRIO از بازی است. در این نسخه صفحه بازی به صورت دایره است. مهره‌های بازی در ماتادور به شکل اتومبیل هستند. کارخانه‌های آبجوسازی و کشتی‌ها هم برای خرید بازیکنان در بازی عرضه می‌شوند. نسخه ماتادور دارای آب نبات (خوراکی سنتی دانمارکی‌ها) و یک مجموعه تلویزیونی محبوب به همین نام نیز می‌باشد.

توریسم (Turism) نسخه‌ای از مونوپولی است که در رومانی به فروش می‌رسد.

کلپتوپولی (Kleptopoly) در سال 2017 منتشر شد. در این نسخه کاربران می‌توانند مشابه با Jho Low، بیزینس من مشهور مالزیایی باشند.

مونوپولی برای هزاره‌ها (Monopoly for Millennials) توسط هسبرو در سال 2018 منتشر شد.

سایر نسخه‌های بدون مجوز عبارتند از : بیبلوپولیBibleOpoly) )، هومونوپلیس (HomoNoPolis) و پتروپولیس (Petropolis).

نسخه‌های غیر مجاز و تمسخر آمیز

لیست زیر شامل بازی‌های غیر مجاز و بدون مجوزی است که بر اساس مونوپولی طراحی شده‌اند:

مونوپولی همجنس بازان

مونوپولی محله یهودی نشین (گتوپولی)

میکروپولی (توسط مایکروسافت)

میدوپولی

مموپلیس (برای اندروید)

نسخه‌های جهانی

در سال 2008، هسبرو نسخه جهانی " مونوپولی این جا و اکنون " را منتشر کرد. این نسخه دارای برترین اماکن دنیا است. مکان‌های بازی با رای گیری از طریق اینترنت تعیین شدند. نتیجه رأی گیری در 20 آگوست 2008 اعلام شد.

از میان این اماکن، گدنیا به ویژه موردی قابل توجه است. گاندیا شهری کوچک است که به لطف بسیج خودجوش و گسترده شهروندانش توانست آرای لازم را کسب کند. بازی جدید از واحد پولی مونوپولینین (Monopolonian) پشتیبانی می‌کند. در واقع بازی مبتنی بر یورویی است که با علامت M مشخص می‌شود. بازی از واحد مذکور در دسته‌های هزارگان و میلیون استفاده می‌کند. همان طور که در ادامه اشاره شده است در این نسخه هیچ گروه رنگی بنفش تیره وجود ندارد؛ مانند نسخه اروپایی بازی، رنگ قهوه‌ای جایگزین آن شده است.

نکته قابل توجه دیگر این است که سه شهر (مونترال، تورنتو و ونکوور) از کانادا و سه شهر (پکن، هنگ کنگ و شانگهای) از جمهوری خلق چین در بازی هستند. هیچ کشور بیش از یک شهر به عنوان نماینده در این بازی ندارد.

68 شهر برای رای گیری در وب سایت Hasbro Inc، ذکر شده بودند. پیش از رای گیری یکی از کارکنان هسبرو در دفتر لندن در پاسخ به فشار گروه‌های حامی فلسطین، اسرائیل را از لیست حذف کرد. پس از اعتراض دولت اسرائیل، شرکت هسبرو بیانیه‌ای با این متن صادر کرد : " این تصمیم بدی بود و ما آن را به سرعت اصلاح کردیم. مونوپولی یک بازی است. ما به هیچ وجه نمی‌خواهیم وارد هیچ گونه بحث سیاسی شویم. بدین وسیله از طرفداران مونوپولی در سراسر جهان عذرخواهی می‌کنیم ".

رای گیری آنلاین مشابهی در اوایل سال 2015 برای به روز رسانی بازی انجام شد. نتیجه در اواخر سال 2015 در سراسر جهان منتشر شد. لیما از کشور پرو این بار برای حضور در بازی حداقل آرای لازم را به دست آورد.

نسخه‌های لوکس

هسبرو یک نسخه لوکس از بازی را به فروش می‌رساند که به بازی کلاسیک شبیه است. تفاوت این نسخه در چوبی بودن خانه‌ها و هتل‌ها و مهره‌های طلایی رنگ است. علاوه بر یازده مهره استاندارد، یک لوکوموتیو راه آهن به بازی اضافه شده است. دیگر قطعات اضافی نسخه لوکس شامل یک چرخ فلک کارت که دارای کارت سند مالکیت است و پول چاپ شده با دو رنگ جوهر می‌باشد.

در سال 1978، خرده فروشی نیمن مارکوس، یک نسخه تمام شکلاتی از مونوپولی را از طریق کتاب آرزوهای کریسمس خود تولید و به فروش رساند. کل مجموعه که شامل پول، تاس، هتل، املاک، مهره‌ها و صفحه بازی بود، قابل خوردن بود. این مجموعه با قیمت 600 دلار به فروش رسید.

در سال 2000، فروشگاه FAO Schwarz در شهر نیویورک نسخه سفارشی از بازی را به نام One-Of-A-Kind Monopoly به قیمت 100000 دلار به فروش رساند. این نسخه ویژه در یک محفظه دارای قفل ساخته شده از چرم ناپولینو و با روکش جیر عرضه شده است. دیگر ویژگی‌های این نسخه نفیس عبارت است از:

مهره‌ها، خانه‌ها و هتل‌ها با طلای 18 عیار (75٪)

صفحه بازی با چوب رزوود

نوشتن نام خیابان‌ها با ورق طلا

وجود زمرد در اطراف نماد شانس

وجودیاقوت کبود در اطراف خزانه عمومی

وجود یاقوت در چراغ‌های ترمز خودرو در فضای پارکینگ رایگان

پول در این نسخه واقعی و قابل معامله با واحد پول ایالات متحده است.

در کتاب رکوردهای گینس مجموعه‌ای به ارزش 2،000،000 دلار به عنوان گران‌ترین مونوپولی حال حاضر دنیا، ذکر شده است. این نسخه از طلای 23 عیار ساخته شده است. در بالای دودکش خانه‌ها و هتل‌ها هم یاقوت کبود کار شده است. این نسخه از بازی توسط هنرمند مطرح، سیدنی موبل، برای گرامیداشت پنجاهمین سالگرد بازی در سال 1985 طراحی شد. در حال حاضر این نسخه مونوپولی در موسسه اسمیتسونین نگه داری می‌شود.

نظرات و انتقادات

مجله Wired معتقد است که مونوپولی یک بازی با طراحی ضعیف است. دروک سولکو از وال استریتر مدعی است که "مونوپولی باعث شده است که مخالفان خود را با خاک یکسان کنید. این یک تجربه بسیار منفی است. همه چیز در مورد ضربه زدن به حریف در زمانی است که در فضای دارایی شما فرود می‌آید. شما باید در این موقعیت صاحب تمام دارایی آن‌ها بشوید". مجله Wired معتقد است "زمان سه تا چهار ساعته بازی بیشتر به انتظار برای تصمیم گرفتن و بازی کردن دیگران می‌گذرد. شما به عنوان بازیکن در چنین زمانی هیچ حق انتخاب دیگری ندارید". برخی از علاقه مندان به بازی‌های رومیزی هم با حالت طرز تحقیرآمیزی در وصف بازی بیان کرده‌اند که "تاس بریزید و موش‌های خود را حرکت دهید".

زبان کنایه‌ای

محبوبیت مونوپولی باعث تولید و رواج تعدادی عبارت جدید و کنایی در زبان انگلیسی شده است. برای مثال:

عمو ثروتمند پنی بگز (Rich Uncle Pennybags): این اصطلاح به عنوان آقای مونوپولی، یا در واقع شخصیت خوش اقبال شناخته شده است.

کارت رایگان از زندان آزاد شو (Get Out of Jail Free card): این عبارت استعاره‌ای رایج برای چیزی است که از موقعیت نامطلوب خارج می‌شود.

پول مونوپولی: اصطلاحی تمسخرآمیز برای اشاره به پولی که واقعاً ارزش هیچ چیزی را ندارد؛ یا دست کم به گونه‌ای نمی‌توان از آن استفاده کرد که گویی ارزش چیزی را دارد. این اصطلاح علاوه بر این می‌تواند به اسکناس‌های رنگارنگ ارزی که در برخی کشورها مانند کانادا استفاده می‌شوند اطلاق شود.

از نقطه شروع رد نشو، 200 دلار نگیر (Do Go not pass. Do not collect 200$): این عبارت که در مونوپولی استفاده می‌شود، در فرهنگ عامه به طور گسترده برای توصیف عملی به کار می‌رود که شخص مجبور به انجام آن می‌شود؛ عملی که نتایج منفی با خود به همراه می‌آورد. این عبارت از کارت‌های شانس و خزانه عمومی در بازی گرفته شده است؛ اگر بازیکنی در فضاهای خاصی فرود بیاید باید از آن‌ها استفاده کند. در هر دسته کارت یک کارت وجود دارد که روی آن نوشته شده است: "مستقیم به زندان برو: از نقطه شروع (Go) رد نشو و 200 دلار نگیر ". در اوایل بازی، رفتن به زندان معمولاً به بازیکنان آسیب می‌رساند. این اتفاق مانع از حرکت آن‌ها شده و منجر می‌شود که نتوانند 200 دلار حرکت از نقطه شروع بازی را به دست بیاورند. زندان رفتن همچنین باعث می‌شود تا بازیکن نتواند دارایی مورد نظر خود را خریداری کند. اگرچه در ادامه بازی زندان رفتن از فرود آن‌ها بر روی دارایی توسعه یافته تحت مالکیت دیگران جلوگیری کرده و وی را به پرداخت اجاره بها مجبور می‌کند. عبارت از نقطه شروع رد نشو، 200 دلار نگیر، اثر سایر کارت‌هایی که بازیکنان با آن می‌توانند در مسیر حرکت کنند را خنثی می‌کند. این عبارت در فرهنگ عامه برای نشان دادن وضعیتی استفاده می‌شود که در آن فقط یک نتیجه فوری، بسیار نامطلوب و برگشت ناپذیر برای فرد وجود دارد. این عبارت در واقع به صورت یک " کلیشه خشن " در میان کاربران توصیف می‌شود.