کارت‌پخش‌کن: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «کارت‌پخش‌کن (به انگلیسی: Croupier) یا دیلر (Dealer) به کسی گفته می‌شود که وظیفه اجرا...» ایجاد کرد) |
جز (Admin صفحهٔ دیلر را به کارت‌پخش‌کن منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۱
کارت‌پخش‌کن (به انگلیسی: Croupier) یا دیلر (Dealer) به کسی گفته می‌شود که وظیفه اجرای بازی در میز قمار، از جمله پخش کارت، شرط و جوایز را برعهده دارد. کارت‌پخش‌کن‌ها معمولا توسط کازینوها استخدام می‌شوند.
ریشه کلمه
کلمه لاتین کارت‌پخش‌کن، Croupier، یعنی کسی که در یک جلسه شرط‌بندی پشت قمارباز ایستاده و با پول اضافه وی را یاری می‌کند. این کلمه از واژه فرانسوی کروپ به معنی پشت اسب گرفته شده و در مقایسه با کسی است که سوار اسب می‌شد. با گذشت زمان این کلمه معنی فردی را پیدا کرد که توسط کازینو استخدام شده تا از روی میز شرط‌بندی پول را جمع کند.
دیلر، Dealer، در ابتدا به کسی گفته می‌شد که وظیفه پخش کردن کارت را برعهده دارد. حتی بازیکنانی که در جایگاه دیلر حاضر می‌شدند هم همین کلمه را یدک می‌کشیدند.
آموزش
روش‌های آموزش تبدیل شدن به یک کارت‌پخش‌کن در کشورهای گوناگون، متفاوت است. در آمریکای شمالی، بازی بلک جک اولین بازی‌ای است که کارت‌پخش‌کن‌ها باید در ابتدا یاد بگیرند. زیرا بلک جک یک بازی ساده و محبوب است و حتی زمانی که کارت‌پخش‌کن اشتباه می‌کند، کازینو معمولا پول زیادی را از دست نمی‌دهد. در اروپا کارت‌پخش‌کن‌ها اول بازی رولت را یاد می‌گیرند. بازی‌های پیچیده و شلوغی همچون کرپس (Craps) که سیستم پرداخت پیچیده‌ای هم دارند، به کارت‌پخش‌کن‌های باتجربه و جاه طلب واگذار می‌شود.
بعضی از کالج‌ها و هنرستان‌های فنی و حرفه‌ای امروزه کلاس آموزش کارت‌پخش‌کنی پیشنهاد می‌دهند که اگر تاریخ را در نظر بگیریم، موفقیت بزرگی برای قانونی شدن پوکر در جریان اصلی امروزه جهان است. به جز کلاس‌ها، فرصت آموزشی خصوصی هم در شبکه‌های اجتماعی، فروم‌های پوکر و بخش خصوصی وجود دارد که حتی می‌تواند از رفتن به کلاس در دانشگاه بهتر باشد، زیرا می‌توانید با نظارت شخصی یک کارت‌پخش‌کن یاد بگیرید.
کازینوها هم ممکن است برنامه آموزشی خاص خودشان را داشته باشند. اگرچه برخی اوقات بهتر است که برای کار کردن در هر کازینویی آماده بود، تا اینکه تنها برای یک کازینوی خاص آموزش دید. کارفرمایان اغلب کاندیداهای بدون تجربه کامل را به کاندیداهای خیلی باتجربه در کارهای دیگر ترجیح می‌دهند.
مجوز
کارت‌پخش‌کن‌های آمریکایی، استرالیایی، کانادایی و بریتانیایی لازم است برای مجوز شرط‌بندی و قمار اقدام کنند. این مجوز شامل بررسی اطلاعات فرد توسط پلیس و حتی حساب‌های بانکی می‌شود تا مشخص شود آیا وی شرایط استخدام در این حوزه را دارد. کارت‌پخش‌کن‌ها تا زمانی که مجوز دریافت نکرده‌اند، حق ندارند در کازینو مشغول شوند.
انعام دادن
همان‌طور که در سایر کارهای خدماتی در آمریکا هم مرسوم است، کارت‌پخش‌کن‌ها هم در این کشور برای گذران زندگی روی انعام دادن حساب باز می‌کنند. با اینکه روی کاغذ کارت‌پخش‌کن نباید هیچ تاثیری روی نتیجه بازی داشته باشد اما بازیکنان موفق، مخصوصا در آمریکا، همواره به کارت‌پخش‌کن انعام می‌دهند. انعام معمولا بین همه اعضا جمع و سپس تقسیم می‌شود. صمیمی شدن با مشتریان تحمل نمی‌شود و اکثر کازینوها نمی‌گذارند کارکنان بیرون کازینو سیگار بکشند و حتی با یونیفورم دیده شوند.
بعضی از استراتژی‌های شرط‌بندی پیشنهاد می‌دهند که به کارت‌پخش‌کن انعام بدهید تا فضای خوبی در محیط حاکم شود و کارت‌پخش‌کن حس خوبی داشته باشد. این استراتژی‌ها ادعا می‌کنند که انعام دادن شاید باعث شود که کارت‌پخش‌کن کمتر ورق‌ها را بر بزند و در نتیجه زیرنظر داشتن و کنترل کارت‌ها راحت‌تر خواهد بود. کازینوهای استرالیایی، انعام گرفتن را ممنوع کرده‌اند.
قرار گرفتن در معرض دود سیگار
به خاطر اینکه کازینوها اغلب اجازه سیگار کشیدن در طبقه قمار و شرط‌بندی را می‌دهند، کارت‌پخش‌کن‌های آمریکایی در معرض دود سیگار هستند. یک بررسی علمی از چند کازینوی لاس وگاس نشان می‌دهد که کارت‌پخش‌کن‌های غیر سیگاری بیشتر از همکاران سیگاریشان در معرض بیماری‌های تنفسی هستند و حتی کوتینین و سایر ترکیب‌های شیمیایی خطرناک که در دود سیگار وجود دارد، در آزمایش‌های ادرار آنها دیده شده است. بریتانیا در سال ۲۰۰۷، سیگار کشیدن در فضاهای عمومی از جمله کازینو را ممنوع کرده است.