رولت
رولت (Roulette) یک بازی کازینویی است که نام آن از یک کلمه فرانسوی به معنای گردونه کوچک گرفته شده است. احتمالاً رولت از بازی ایتالیایی بیربی (Biribi) ساخته شده است. در این بازی، بازیکن می‌تواند روی موارد مختلفی شرط ببندد. این موارد شامل شرط روی یک عدد، گروه‌بندی‌های مختلف اعداد، رنگ قرمز یا سیاه، زوج یا فرد بودن عدد، یا اگر اعداد زیاد (۱۹–۳۶) یا کم (۱- ۱۸) باشد، می‌شود.
برای تعیین عدد برنده، یک کروپیه (croupier) یا دیلر یک گردونه را در یک جهت می‌چرخاند. سپس یک توپ را در جهت مخالف و داخل مسیر دایره‌ای منحنی در اطراف لبه بیرونی گردونه می‌‌اندازد. توپ در نهایت شتاب خود را از دست می‌دهد، از قسمت موانع می‌گذرد و روی گردونه و روی یکی از سی و هفت (تک صفر، رولت سبک فرانسوی یا اروپایی) یا سی و هشت (رولت دو صفر، به سبک آمریکایی) یا سی و نه (سه تا صفر، که به نام "Sands Roulette" معروف است) قسمت‌های رنگی و شماره‌دار روی گردونه می‌افتد. سپس مبلغ برنده شده به هر کسی که شرط‌بندی موفقی انجام داده است پرداخت می‌شود.
تاریخچه
اولین شکل بازی رولت در قرن هجدهم میلادی در فرانسه ابداع شد. بسیاری از مورخان بر این باورند که بلیز پاسکال (Blaise Pascal) در قرن هفدهم میلادی در تلاش برای ساخت یک دستگاه حرکت دائمی، شکل ابتدایی رولت را ابداع کرد. مکانیزم رولت ترکیبی از یک بازی گردونه که در سال ۱۷۲۰ اختراع شد و بازی ایتالیایی بیربی می‌باشد.
این بازی به شکل کنونی خود از اوایل سال ۱۷۹۶ در پاریس انجام شده است. شرح اولیه بازی رولت به شکل کنونی آن در یک رمان فرانسوی به نام "La Roulette، ou le Jour"، اثر ژاک لابل، یافت می‌شود. در این رمان، نویسنده به توصیف یک گردونه رولت در کاخ سلطنتی پاریس در سال ۱۷۹۶ میپردازد.
توصیفات او شامل برتری کازینو نیز می‌شود. در قسمتی از کتاب می‌خوانیم" "آنجا دقیقاً دو قسمت برای بانک [کازینو] در نظر گرفته شده است، که از آنجا (کازینو) تنها برتری خود را به دست می آورد. " سپس نویسنده در ادامه شکل ظاهری رولت را توصیف می‌کند. توصیف او بدین ترتیب است: "...دو فضای شرط بندی وجود دارد که حاوی دو عدد بانک یعنی صفر و دو صفر هستند". این کتاب در سال ۱۸۹۱ منتشر شد. حتی پیش از انتشار این کتاب نیز اشاره‌ای به یک بازی مشابه به این نام در کتاب مقررات فرانسه جدید (کِبِک) (regulations for New France (Québec)) در سال ۱۷۵۸ منتشر شد که بازی‌های «تاس، هوکا، فارو و رولت» را ممنوع می‌کرد.
گردونه‌های رولت که در کازینوهای پاریس در اواخر دهه ۱۷۹۰ میلادی استفاده می‌شد رنگ‌های مختلفی داشت؛ رنگ قرمز برای تک-صفر و مشکی برای دو-صفر. برای جلوگیری از سردرگمی، رنگ سبز برای صفرهای گردونه‌های رولت از دهه ۱۸۰۰ انتخاب شد.
در سال ۱۸۴۳، در شهر کازینویی بد هامبورگ (Bad Homburg) که آبگرم نیز داشت، دو فرد فرانسوی به نام‌های فرانسوا و لوئی بلان، گردونه‌های رولت تک صفر را معرفی کردند تا با سایر کازینوها رقابت کنند که گردونه‌ای قدیمی با هاوس پاکت (house pockets) تک و دو صفری ارائه می‌دادند.
در برخی از انواع گردونه‌های رولت اولیه آمریکایی، اعداد ۱ تا ۲۸ به اضافه یک صفر تک، یک دو صفر و یک عقاب آمریکایی وجود داشت. اسلات عقاب که نمادی از آزادی آمریکا بود، یک هاوس اسلات بود که مزیت بیشتری برای کازینو به ارمغان آورد. به زودی، این روش ناپدید شد و از آن زمان به بعد گردونهها فقط دارای اسلات‌های شماره گذاری شده بودند. به گفته هویل (Hoyle) "صفر تکی، صفر دوتایی و عقاب هرگز میله نیستند؛ اما وقتی توپ روی هر یک از آنها می‌افتد، بانکدار همه چیز را روی میز جارو می‌کند، به جز آن اعدادی که ممکن است روی یکی از آنها شرط‌بندی شود. بیشترین مبلغی که برای یک شرط پرداخت می‌شود با نسبت ۱ به ۲۷ است."
در قرن نوزدهم میلادی، رولت در سراسر اروپا و ایالات متحده گسترش یافت و به یکی از معروف ترین و محبوب ترین بازی‌های کازینویی تبدیل شد. هنگامی که دولت آلمان قمار را در دهه ۱۸۶۰ ممنوع کرد، خانواده بلان به آخرین کازینوی قانونی باقی مانده که در اروپا و در مونت کارلو فعالیت داشت نقل مکان نمودند. آنها در مونت کارلو کازینویی ثروتمندان اروپا تأسیس کردند. در اینجا بود که گردونه رولت تک صفر به یک بازی برتر تبدیل شد و در طول سال‌ها به سراسر جهان صادر شد، به جز در ایالات متحده که گردونه دو صفر غالب باقی مانده بود.
در ایالات متحده، گردونه صفر دوتایی فرانسوی از نیواورلان به سمت می‌سی‌سی‌پی و سپس به سمت غرب رفت. در اینجا بود که به دلیل تقلب گسترده‌ی اپراتورها و قماربازان، سرانجام گردونه در بالای میز قرار گرفت تا از پنهان کردن وسایل در میز یا گردونه جلوگیری شود و طرح شرط بندی ساده شد. این در نهایت به بازی رولت به سبک آمریکایی تبدیل شد. بازی رولت آمریکایی در خانه‌های قمار در سرتاسر سرزمین‌های جدید که بازی‌های موقتی در آن راه‌اندازی شده بود، توسعه یافت، در حالی که بازی رولت فرانسوی با شکوه و راحتی در مونت کارلو تکامل می‌یافت.
در طول اوایل قرن بیستم، تنها شهر‌های کازینویی قابل توجه، مونت کارلو با گردونه سنتی تک صفر فرانسوی و لاس وگاس با گردونه دو صفر آمریکایی بودند. در دهه ۱۹۷۰ میلادی، کسب و کار کازینوها در سراسر جهان شروع به رونق کرد. در سال ۱۹۹۶ اولین کازینو آنلاین، که عموماً آن را کازینوی اینترکازینو (InterCasino) می‌دانند، امکان بازی رولت آنلاین را فراهم کرد. تا سال ۲۰۰۸، صدها کازینو در سراسر جهان وجود داشت که بازی‌های رولت را ارائه می‌کردند. گردونه دو صفر در ایالات متحده، کانادا، آمریکای جنوبی و کارائیب یافت می‌شد. در حالی که گردونه تک صفر در جاهای دیگر غالب بود.
مجموع تمام اعداد روی گردونه رولت (از ۰ تا ۳۶) ۶۶۶ است، که به نام "عدد وحش" شناخته می‌شود.
قوانین رولت، هنگام بازی در برابر کازینو
بازیکنان رولت گزینه‌های شرط بندی متنوعی دارند. اینساید بت (inside bet) یکی از انواع این شرطها می‌باشد. در اینساید بت یا عدد دقیق حفره‌ای که توپ در آن فرود می‌آید را انتخاب می‌کنید یا محدوده کوچکی از حفره‌ها بر اساس نزدیکی آنها در رولت. شرط دیگر در بازی رولت، اوت‌ساید بت (outside bet) نام دارد. بازیکنانی که مایل به انتخاب شرط "اوت‌ساید" هستند، یا روی گروهی بزرگ‌تر از حفره‌ها شرط می‌بنند، یا روی رنگ حفره و یا زوج یا فرد بودن عدد برنده انتخاب شرط می‌ببندد. شانس برد برای هر نوع شرط بر اساس احتمال آن است.
میز رولت معمولاً حداقل و حداکثر شرط ها را اعمال می‌کند و این قوانین معمولاً به طور جداگانه برای همه شرطهای اینساید و اوت‌ساید بازیکن برای هر چرخش اعمال می‌شود. برای شرطهای اینساید در میزهای رولت، برخی از کازینوها ممکن است از ژتونهای جداگانه با رنگ‌های مختلف برای تشخیص بازیکنان روی میز استفاده کنند. بازیکنان می‌توانند در حالی که توپ به دور چرخ می‌چرخد به شرط بندی ادامه دهند تا زمانی که دیلر بگوید "شرط دیگری قبول نمی‌کنم" یا "rien ne va plus" را اعلام کند.
هنگامی که یک عدد و رنگ برنده توسط گردونه رولت تعیین می‌شود، دیلر یک نشانگر، که به عنوان دالی (dolly) نیز شناخته می‌شود، روی آن عدد برنده در میز رولت قرار می‌دهد. وقتی دالی روی میز است، هیچ بازیکنی نمی‌تواند شرط بگذارد، شرط برنده خود را دریافت کند یا شرطی را از روی میز حذف کند. سپس دیلر تمام شرطهای بازنده دیگر را با دست یا با چنگک کنار می‌زند و تمام مبلغ برنده شده شرطهای باقی مانده اینساید و اوت‌ساید را تعیین می‌کند. هنگامی که دیلر پرداخت مبالغ برنده شده را به پایان رساند، نشانگر از صفحه‌ای که بازیکنان بردهای خود را جمع آوری می‌کنند و شرطهای جدید انجام می‌دهند برداشته می‌شود. ژتونهای برنده روی تخته باقی می‌مانند.
رولت کالیفرنیا
در سال ۲۰۰۴، کالیفرنیا نوعی از رولت معروف به رولت کالیفرنیا را قانونی کرد. طبق قانون، بازی برای انتخاب شماره برنده باید از کارت استفاده کند نه از حفره‌های روی گردونه رولت.
ترتیب اعداد گرونه رولت
حفره‌های گردونه رولت از ۰ تا ۳۶ شماره گذاری شده‌اند.
در محدوده اعداد ۱ تا ۱۰ و ۱۹ تا ۲۸ اعداد فرد قرمز و زوج سیاه هستند. در بازه‌های ۱۱ تا ۱۸ و ۲۹ تا ۳۶ اعداد فرد سیاه و زوج قرمز هستند.
یک حفره سبز با شماره 0 (صفر) وجود دارد. در رولت آمریکایی، یک حفره سبز رنگ دوم با علامت 00 نیز وجود دارد. ترتیب شماره حفره‌ها روی گردونه رولت در بیشتر کازینوها در جهت عقربه‌های ساعت و به ترتیب زیر است:
گردونه تک صفر
0- 32 -15 -19- 4 -21 -2 -25 -17 - 34 - 6 - 27- 13 -36 -11 -30 - 8 -23 - 10- 5 - 24- 16- 33- 1- 20- 14- 31-
9- 22- 18- 29- 7- 28- 12- 35- 3- 26
گردونه دو صفر
0 -28 -9 -26 -30 -11 - 7 -20 -32 -17 -5 -22 -34 -15 -3 -24 -36 -13-1 -00 - 27-10 -25 -29 -12 -8 -19- 31-18- 6- 21- 33-16- 4- 23- 35 -14 -2
گردونه سه صفر
0 - 000- 00 -32 -15-19 -4 -21 -2 -25 -17 -34 -6 -27 -13 - 36 -11 -30 -8 -23 -10 - 5- 24 -16 -33 -1 -20 -14 -31 - 9- 22- 18- 29- 7- 28- 12- 35- 3- 26
طرح میز رولت
قسمت شرط بندی روی میز رولت که با یک پارچه پوشیده شده، به عنوان طرح (layout) شناخته می‌شود. طرح یا تک صفر یا دو صفر است.
طرح اروپایی میز رولت دارای یک صفر است و طرح سبک آمریکایی معمولاً دو صفر دارد. میز رولت به سبک آمریکایی که دارای یک گردونه در انتها میز است، در حال حاضر در اکثر کازینوها استفاده می‌شود. زیرا در مقایسه با طرح اروپایی دارای برتری کازینو (house edge) بالاتری است.
میز رولت به سبک فرانسوی با یک گردونه در مرکز و یک طرح در دو طرف آن، به ندرت در خارج از مونت کارلو یافت می‌شود.
انواع شرط
در رولت شرطها یا اینساید هستند یا اوت‌ساید.
شرطهای اینساید
| نام شرط | توضیحات | محل قرار گیری ژتون |
|---|---|---|
| استرِیت/سینگل | شرط روی یک عدد | کاملا داخل مربع عدد مورد نظر |
| اسپلیت | شرط روی دو عدد که افقی و عمودی نزدیک هم هستند مانند ۱۴ و ۱۷ یا ۸ و ۹ | روی لبه‌ای که نوار اعداد قرار دارد |
| استریت | شرط روی ۳ عدد متوالی در خط افقی مانند ۷- ۸- ۹ | روی لبه بیرونی که عدد قرار و در هر طرف خط |
| کرنر /اسکوئر | شرط روی ۴ عدد که یک گوشه باهم قرار می‌گیرند مانند ۱۰- ۱۱- ۱۳- ۱۴ | در گوشه میز |
| شش خط/ استریت دوبل | شرط روی ۶ عدد متوالی که دو خط افقی را تشکیل می‌دهند مانند: ۳۱- ۳۲- ۳۳- ۳۴- ۳۵- ۳۶ | در گوشه بیرونی که اعداد چپ و یا راست به اشتراک می‌گذارند |
| تریو | این شرط شامل ۳ عدد می‌شود یکی از آنها صفر است. در طرح معمولی: ۰-۱-۲، در طرح اروپایی: ۰- ۲- ۳ و در طرح آمریکایی ۰۰- ۲- ۳ | گوشه‌ای که ۳ عدد قرار دارند |
| فرست فور | شرط روی اعداد ۰- ۱- ۲- ۳ (فقط در طرح تک صفری) | گوشه‌ای که ۰-۳ یا ۰- ۱ قرار دارند |
| بسکت | شرط روی ۰- ۰۰- ۱- ۲- ۳ (فقط در طرح دو صفر) | گوشه‌ای که ۰۰- ۳ یا ۰- ۱ قرار دارند |
شرطهای اوت‌ساید
شرط‌بندی‌های اوت‌ساید معمولاً پرداخت‌های کمتری دارند اما شانس بیشتری برای برنده شدن دارند. به جز موارد ذکر شده، همه این شرطها در صورت بالا آمدن صفر، بازنده می‌شوند.
۱ تا ۱۸ (پایین یا manque) یا ۱۹ تا ۳۶ (بالا یا passe)
در این شرط بازیکن یک عدد را بین محدود‌های پایین یا بالا انتخاب می‌کند.
قرمز یا مشکی (Rouge ou Noir)
شرطی که در آن عدد مورد نظر بر اساس رنگ آن انتخاب می‌شود.
زوج یا فرد (Pair ou Impair)
شرطی که در آن عدد مورد نظر یا زوج است یا فرد.
شرط ۱۲تایی
در این شرط بازیکن عدد مورد نظر را از ۳ محدود ۱۲ تایی انتخاب می‌کند: محدوده اول (۱-۱۲ ، Première douzaine یا P12)، محدوده دوم (۱۳ -۲۴، Moyenne douzaine یا M12)، یا محدوده سوم (۲۵-۳۶ ، Dernière douzaine یا D12).
شرط ستونی
در این نوع شرط عدد مورد نظر از یک ستون عمودی ۱۲ عددی انتخاب می‌شود، مانند ۱- ۴- ۷ - ۱۰ تا ۳۴. ژتون در فضای زیر عدد نهایی در این دستون قرار می‌گیرد.
شرط اسنیک (snake)
این یک شرط ویژه است که شامل اعداد 1، 5، 9، 12، 14، 16، 19، 23، 27، 30، 32، و 34 می‌شود. این شرط پرداختی مشابه شرط ۱۲ تایی دارد و نام خود را از حالت زیگزاگی و مار‌مانند الگوی اعداد انتخابی این شرط گرفته است. شرط اسنیک در همه کازینوها موجود نیست. زمانی که مجاز باشد، ژتون در گوشه پایینی مربع ۳۴ قرار می‌گیرد که با قسمت شرط بندی ۱۹ -3۳۶ هم مرز است. برخی از میزهای رولت، شرط اسنیک را با یک مار دو سر مشخص می‌کنند که از اعداد ۱ تا ۳۴ می‌پیچد، و شرط را می‌توان روی سر در دو انتهای بدن قرار داد.
در بریتانیا، دورترین شرطهای اوت‌ساید (کم/بالا، قرمز/مشکی، زوج/فرد) باعث می‌شود که بازیکن فقط نیمی از شرط خود را در صورت صفر شدن از دست بدهد.
جدول شانس شرطها
ارزش مورد انتظار یک شرط ۱ دلاری (به استثنای مورد خاص شرطهای Top line)، برای رولت آمریکایی و اروپایی، می‌تواند به صورت محاسبه شود.
ارزش مورد انتظار= ۱/n ضربدر (۳۶-n) = ۳۶ تقسیم بر n منهی ۱
در این معادله n عدد حفره روی میز رولت است. در صورت برد، شرط اولیه علاوه بر مبالغ پرداختی ذکر شده برگردانده می‌شود. می‌توان به راحتی نشان داد که اگر فقط ۳۶ عدد وجود داشت، طبق این فرمول، مبلغ پرداختی ارزش مورد انتظار صفر می‌شد. داشتن ۳۷ عدد یا بیشتر به کازینو برتری می‌دهد.
شرطهای اوت‌ساید
شرط‌بندی‌های اوت‌ساید معمولاً پرداخت‌های کمتری دارند اما شانس بیشتری برای برنده شدن دارند. به جز موارد ذکر شده، همه این شرطها در صورت بالا آمدن صفر، بازنده می‌شوند.
۱ تا ۱۸ (پایین یا manque) یا ۱۹ تا ۳۶ (بالا یا passe)
در این شرط بازیکن یک عدد را بین محدود‌های پایین یا بالا انتخاب می‌کند.
قرمز یا مشکی (Rouge ou Noir)
شرطی که در آن عدد مورد نظر بر اساس رنگ آن انتخاب می‌شود.
زوج یا فرد (Pair ou Impair)
شرطی که در آن عدد مورد نظر یا زوج است یا فرد.
شرط ۱۲تایی
در این شرط بازیکن عدد مورد نظر را از ۳ محدود ۱۲ تایی انتخاب می‌کند: محدوده اول (۱-۱۲ ، Première douzaine یا P12)، محدوده دوم (۱۳ -۲۴، Moyenne douzaine یا M12)، یا محدوده سوم (۲۵-۳۶ ، Dernière douzaine یا D12).
شرط ستونی
در این نوع شرط عدد مورد نظر از یک ستون عمودی ۱۲ عددی انتخاب می‌شود، مانند ۱- ۴- ۷ - ۱۰ تا ۳۴. ژتون در فضای زیر عدد نهایی در این دستون قرار می‌گیرد.
شرط اسنیک (snake)
این یک شرط ویژه است که شامل اعداد 1، 5، 9، 12، 14، 16، 19، 23، 27، 30، 32، و 34 می‌شود. این شرط پرداختی مشابه شرط ۱۲ تایی دارد و نام خود را از حالت زیگزاگی و مار‌مانند الگوی اعداد انتخابی این شرط گرفته است. شرط اسنیک در همه کازینوها موجود نیست. زمانی که مجاز باشد، ژتون در گوشه پایینی مربع ۳۴ قرار می‌گیرد که با قسمت شرط بندی ۱۹ -3۳۶ هم مرز است. برخی از میزهای رولت، شرط اسنیک را با یک مار دو سر مشخص می‌کنند که از اعداد ۱ تا ۳۴ می‌پیچد، و شرط را می‌توان روی سر در دو انتهای بدن قرار داد.
در بریتانیا، دورترین شرطهای اوت‌ساید (کم/بالا، قرمز/مشکی، زوج/فرد) باعث می‌شود که بازیکن فقط نیمی از شرط خود را در صورت صفر شدن از دست بدهد.
جدول شانس شرطها
ارزش مورد انتظار یک شرط ۱ دلاری (به استثنای مورد خاص شرطهای Top line)، برای رولت آمریکایی و اروپایی، می‌تواند به صورت محاسبه شود.
ارزش مورد انتظار= ۱/n ضربدر (۳۶-n) = ۳۶ تقسیم بر n منهی ۱
| نام شرط | فضای برنده | مبلغ پرداختی | شانس باخت (فرانسوی) | ارزش مورد انتظار ( در شرط ۱ دلاری فرانسوی) | شانس باخت (آمریکایی) | ارزش مورد انتظار ( در شرط ۱ دلاری آمریکایی) |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 0 | 0 | 35 به 1 | 36 به 1 | −$0.027 | 37 به 1 | −$0.053 |
| 00 | 00 | 35 به 1 | 37 به 1 | −$0.053 | ||
| استریت آپ | هر عدد تکی | 35 به 1 | 36 به 1 | −$0.027 | 37 به 1 | −$0.053 |
| ردیف | 0, 00 | 17 به 1 | 18 به 1 | −$0.053 | ||
| اسپلیت | هر دو عدد مجاور، عمودی یا افقی | 17 به 1 | 17+1⁄2 به 1 | −$0.027 | 18 به 1 | −$0.053 |
| استریت | هر ۳ عدد عمودی مانند ۱،۲،۴ یا ۴، ۵، ۶ | 11 به 1 | 11+1⁄3 به 1 | −$0.027 | 11+2⁄3 به 1 | −$0.053 |
| کرنر | هر ۴ عدد مجاور در یک گوشه مانند ۱، ۲، ۴، ۵ یا ۱۷، ۱۸، ۲۰، ۲۱ | 8 به 1 | 8+1⁄4 به 1 | −$0.027 | 8+1⁄2 به 1 | −$0.053 |
| تاپ لاین یا بسکت (آمریکا) | 0, 00, 1, 2, 3 | 6 به 1 | 6+3⁄5 به 1 | −$0.079 | ||
| تاپ لاین یا بسکت (اروپا) | 0, 1, 2, 3 | 8 به 1 | 8+1⁄4 به 1 | −$0.027 | ||
| دابل استریت | هر شش عدد از ۲ ردیف عمودی مانند ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶ یا ۲۸، ۲۹، ۳۰، ۳۱، ۳۲ | 5 به 1 | 5+1⁄6 به 1 | −$0.027 | 5+1⁄3 به 1 | −$0.053 |
| ستون اول | 1, 4, 7, 10, 13, 16, 19, 22, 25, 28, 31, 34 | 2 به 1 | 2+1⁄12 به 1 | −$0.027 | 2+1⁄6 به 1 | −$0.053 |
| ستون دوم | 2, 5, 8, 11, 14, 17, 20, 23, 26, 29, 32, 35 | 2 به 1 | 2+1⁄12 به 1 | −$0.027 | 2+1⁄6 به 1 | −$0.053 |
| ستون سوم | 3, 6, 9, 12, 15, 18, 21, 24, 27, 30, 33, 36 | 2 به 1 | 2+1⁄12 به 1 | −$0.027 | 2+1⁄6 به 1 | −$0.053 |
| 12 تایی اول | 1 تا 12 | 2 به 1 | 2+1⁄12 به 1 | −$0.027 | 2+1⁄6 به 1 | −$0.053 |
| 12 تایی دوم | 13 تا 24 | 2 به 1 | 2+1⁄12 به 1 | −$0.027 | 2+1⁄6 به 1 | −$0.053 |
| 12 تایی سوم | 25 تا 36 | 2 به 1 | 2+1⁄12 به 1 | −$0.027 | 2+1⁄6 به 1 | −$0.053 |
| فرد | 1, 3, 5, ..., 35 | 1 به 1 | 1+1⁄18 به 1 | −$0.027 | 1+1⁄9 به 1 | −$0.053 |
| زوج | 2, 4, 6, ..., 36 | 1 به 1 | 1+1⁄18 به 1 | −$0.027 | 1+1⁄9 به 1 | −$0.053 |
| قرمز | 32, 19, 21, 25, 34, 27, 36, 30, 23, 5, 16, 1, 14, 9, 18, 7, 12, 3 | 1 به 1 | 1+1⁄18 به 1 | −$0.027 | 1+1⁄9 به 1 | −$0.053 |
| سیاه | 15, 4, 2, 17, 6, 13, 11, 8, 10, 24, 33, 20, 31, 22, 29, 28, 35, 26 | 1 به 1 | 1+1⁄18 به 1 | −$0.027 | 1+1⁄9 به 1 | −$0.053 |
| 1 به 18 | 1, 2, 3, ..., 18 | 1 به 1 | 1+1⁄18 به 1 | −$0.027 | 1+1⁄9 به 1 | −$0.053 |
| 19 به 36 | 19, 20, 21, ..., 36 | 1 به 1 | 1+1⁄18 به 1 | −$0.027 | 1+1⁄9 به 1 | −$0.053 |
در این معادله n عدد حفره روی میز رولت است. در صورت برد، شرط اولیه علاوه بر مبالغ پرداختی ذکر شده برگردانده می‌شود. می‌توان به راحتی نشان داد که اگر فقط ۳۶ عدد وجود داشت، طبق این فرمول، مبلغ پرداختی ارزش مورد انتظار صفر می‌شد. داشتن ۳۷ عدد یا بیشتر به کازینو برتری می‌دهد.
امتیاز میزبان کازینو
سهم کازینو یا برتری کازینو (که ارزش مورد انتظار نیز نامیده می‌شود) مبلغی است که بازیکن نسبت به هر شرطی که انجام داده است، به طور متوسط از دست می‌دهد. اگر بازیکنی روی یک عدد در رولت آمریکایی شرط‌بندی کند، احتمال اینکه بازیکن ۳۵ برابر شرط خود برنده شود ۱ به ۳۸ است. و احتمال اینکه بازیکن شرط خود را ببازد ۳۷ به ۳۸ است. مقدار ارزش مورد انتظار برابر است با:
-۱ × ۳۷/۳۸ + ۳۵ × ۱/۳۸ = ۰/۰۵۲۶
یعنی برتری کازینو ۵/۲۶ درصد است.
در رولت اروپایی، احتمال برد یک عدد تکی ۱ به ۳۷ است و احتمال باخت آن ۳۶ به ۳۷.
-۱ × ۳۶/۳۷ + ۳۵ × ۱/۳۷ = - ۰/۰۲۷۰
میزان برتری کازینو ۲/۷۰ درصد است.
در گردونه‌هایی که ۳ صفر دارند، احتمال برد یک عدد ۱ به ۳۹ و احتمال باخت آن ۳۸ به ۳۹ است.
-۱ × ۳۸/۳۹ + ۳۵ × ۱/۳۹ = ۰/۰۷۶۹
میزان برتری کازینو ۷/۶۹ درصد است.
شرطهای کال (call)
اگرچه اغلب این شرطها از نظر فنی "شرط های کال" نامیده می‌شوند، نام دقیق تر آنها "شرط های اعلام شده" (announced bet) می‌باشد. تمایز قانونی بین "شرط کال" و "شرط اعلام شده" این است که "شرط کال" شرطی است که بازیکن بدون اینکه پولی روی میز بگذارد تا هزینه شرط را پوشش دهد، انجام می‌شود. در بسیاری از حوزه‌های قضایی (به ویژه در بریتانیا) این به عنوان "قمار اعتباری" در نظر گرفته می‌شود و غیرقانونی است. "شرط اعلام شده" شرطی است که توسط بازیکن اعلام می‌شود و قبل از مشخص شدن نتیجه چرخش توپ یا دست در حال انجام، بلافاصله پول کافی برای پوشش مبلغ شرط روی میز قرار می‌دهد.
سری اعداد مختلفی در رولت وجود دارد که نام‌های خاصی به آنها نسبت داده شده است. معمولاً این شرطها به عنوان "شرطهای فرانسوی" شناخته می‌شوند و هر کدام بخشی از گردونه را پوشش می‌دهند. به طور دقیق تر، این بخش زیرو اسپیل (zero spiel) نام دارد. اگرچه در زیر توضیح داده‌ایم، این نوع شرط فرانسوی نیست، بلکه به طور دقیق تر این "شرط آلمانی" است. بازیکنان دور میز ممکن است مبلغی را در هر سری عدد (یا چند برابر آن مقدار) شرط بندی کنند. این مجموعه اعداد بر اساس نحوه قرار گرفتن اعداد خاص در کنار یکدیگر در گردونه رولت است. همه کازینوها این نوع شرط‌بندی را ارائه نمی‌کنند، و برخی ممکن است شرطهای اضافی یا همین شرطها را با کمی تغییر ارائه دهند.
Voisins du zéro (همسایه های صفر)
این نام (شکل دقیق‌تر آن grands voisins du zéro است)، برای ۱۷ عددی است که بین ۲۲ و ۲۵ روی گردونه قرار دارند، از جمله خود ۲۲ و ۲۵.
این مجموعه اعداد شامل: 22 -18 -29 -7 -28 -12 -35 -3 -26 -0 -32 -15 -19 -4 -21 -2 -25 (روی گردونه تک صفر) می‌شوند.
نه ژتون یا چند برابر آن برای شرط بندی استفاده می‌شود. دو ژتون روی سه عدد 0- 2 -3 قرار می‌گیرد. یکی در اسپلیت 4- 7. یکی در 12- 15، یکی در 18–21؛ یکی در 19– 22; دو ژتون در گوشه 25 -26 -28 - 29 و یکی در 32 -35.
Jeu zéro (بازی صفر)
بازی صفر که به عنوان زیرو اسپیل نیز شناخته می‌شود (Spiel به آلمانی یعنی بازی یا بازی کردن است)، نام نزدیک‌ترین اعداد به صفر است. همه اعداد در بازی صفر در voisins گنجانده شده‌اند، اما به طور متفاوتی قرار می‌گیرند. اعداد برای شرط بندی شامل 12- 35- 3- 26- 0- 32- 15 می‌شود.
این شرط شامل چهار ژتون یا چند برابر آن، بسته به میزان مبلغ شرط، است. سه ژتون روی اسپلیت و یک ژتون برای شرط استریت آپ: یک ژتون روی اسپلیت 0-3، یکی در اسپلیت 12-15، یکی در اسپلیت 32-35 و یک ژتون برای شرط استریت آپ روی شماره 26.
این نوع شرط بندی در آلمان و بسیاری از کازینوهای اروپایی رایج است. همچنین در بسیاری از کازینوهای اروپای شرقی به عنوان یک شرط ۵ ژتونی ارائه می‌شود. به عنوان یک شرط ۵ ژتونی، به عنوان شرط "zero spiel naca" شناخته می‌شود و علاوه بر ژتون‌هایی که در بالا ذکر شد، یک ژتون استریت آپ روی شماره ۱۹ قرار می‌گیرد.
Le Tiers du cylindr (یک سوم گردونه )
این نام دوازده عددی است که در طرف مقابل گردونه بین ۲۷ تا ۳۳ قرار دارند، از جمله خود ۲۷ و ۳۳. در یک گردونه تک صفر، این دوازده عدد به شکل زیر هستند 27 -13 -36 -11-30 -8-23- 10-5 -24 -16-33.
نام کامل (اگرچه بسیار به ندرت استفاده می‌شود، اکثر بازیکنان آن را "تیِر" [tier] می‌نامند) این شرط "le tiers du cylindre" (از فرانسوی به فارسی به معنای یک سوم گردونه ترجمه شده) است زیرا دوازده عدد را پوشش می‌دهد (به شکل ۶ اسپلیت)، که تقریبا یک سوم گردونه را تشکیل می‌دهند.
این شرط در کازینوهای بریتانیا بسیار محبوب است. شرطهای تیِر، با اختلاف زیاد از شرطهای voisins و orphelins محبوب تر است.
شش ژتون یا چند برابر آن برای شرط تیِر استفاده می‌شود. یک ژتون روی هر یک از اسپلیت‌های زیر قرار می‌گیرد:
5-8، 10-11، 13-16، 23-24، 27-30، و 33-36.
شرط تیِر نام‌های مختلفی دارد، یکی از این نام‌ها "سری‌های کوچک" (small series) است. و در برخی کازینوها (به ویژه در آفریقای جنوبی) این شرط "سری ۵-۸" نامیده می‌شود.
گونه‌ای دیگر از شرط تیِر که به عنوان " تیِر ۵-۸ -۱۰ -۱۱" شناخته می‌شود دارای یک ژتون اضافی است که مستقیماً روی حفره‌های ۵، ۸، ۱۰ و ۱۱ قرار می‌گیرد. و به همین ترتیب یک شرط ۱۰ تکه می‌باشد. در برخی مکان‌ها این نوع شرط جیوکو فراری (gioco Ferrari) نامیده می‌شود که در ۸، ۱۱، ۲۳ و ۳۰ استریت آپ قرار می‌گیرد. این شرط با علامت حرف G قرمز، در لبه کناری میز رولت مشخص می‌شود.
Orphelins (یتیم‌ها)
این اعداد دو قسمت از گردونه، خارج از شرطهای تیِر و voisins را تشکیل می‌دهند. آنها در مجموع شامل ۸ عدد هستند که شامل 17 -34- 6 و 1-20 -14- 31- 9 می‌شوند.
پنج ژتون یا مضرب آن روی چهار اسپلیت و یک ژتون روی استریت آپ قرار می‌گیرد: یک ژتون برای شرط استریت آپ روی عدد ۱ و یک ژتون روی هر یک از اسپلیت‌ها قرار می‌گیرد؛ ترتیب اسپلیت‌ها به شکل زیر است:
6-9، 14-17، 17-20، و 31-34.
و همسایه‌ها (and now the neighbors)
در یک شرط ۵ ژتونی ممکن است یک عدد، با دو عدد در دو طرف آن پشتیبانی شود. به عنوان مثال، "۰ و همسایگان" یک شرط ۵ ژتونیی است که یک قطعه استریت آپ روی ۳، ۲۶، ۰، ۳۲ و ۱۵ قرار می‌گیرد. شرطهای همسایه‌ها اغلب به صورت ترکیبی قرار انجام می‌شوند. برای مثال "۱، ۹، ۱۴ و همسایگان" یک شرط ۱۵ ژتونی است که ۱۸، ۲۲، ۳۳، ۱۶ را با یک ژتون، ۹، ۳۱، ۲۰، ۱ با دو ژتون و ۱۴ را با سه ژتون پوشش می‌دهد.
هر یک از شرطهای بالا را می‌توان ترکیب کرد. به عنوان مثال "orphelins با ۱ و صفر و همسایه ها با ۱". شرط "...و همسایه‌ها" اغلب توسط کروپیر بررسی و انجام می‌شود.
شرط فاینال (final)
شرط دیگری که در بازی تک صفر ارائه می‌شود، شرط "نهایی"، "پایانی" یا "فینال" است.
برای مثال، شرط فاینال ۴ یک شرط ۴ ژتونی است. در نوع شرط یک ژتون روی هر یک از اعدادی که به ۴ ختم می‌شوند قرار می‌گیرد. یعنی اعداد ۴، ۱۴، ۲۴ و ۳۴.
شرط فاینال ۷ یک شرط سه ژتونی است که هر ژتون روی اعداد ۷، ۱۷ و ۲۷ قرار می‌گیرند. شرطهای فاینال از ۰ (صفر) تا ۶، چهار ژتون لازم دارند. شرطهای فاینال ۷، ۸ و ۹ سه ژتون هزینه دارند.
برخی از کازینوها نیز شرطهای "اسپلیت فینال" را ارائه می‌کنند. برای مثال شرط فاینال ۵-۸ یک شرط ۴ ژتونی است؛ هر کدام از ژتون‌ها در اسپلیت‌های ۵-۸، ۱۵-۱۸، ۲۵-۲۸، و یک ژتون روی ۳۵ قرار می‌گیرند.
فول کامپیلیت (Full complete)
یک شرط کامپلیت تمام شرطهای اینساید را روی یک عدد خاص قرار می‌دهد. شرطهای فول کامپیلیت، اغلب توسط قمارباز‌های پر ریسک، به نام شرط ماکسیمم شناخته می‌شود.
حداکثر مقدار مجاز برای شرط بندی روی یک بت در رولت اروپایی بر اساس یک مدل شرط‌بندی جدید است. اگر یک کازینو حداکثر میزان مجاز شرط بندی در یک بازی ۳۵ به ۱ استریت آپ را هزار دلار تعیین کند، در هر اسپلیت ۱۷ به ۱ که به آن استریت آپ متصل است، ممکن است ۲ هزار دلار شرط بندی شود. هر شرط کرنر که میزان پرداختی ۸ به ۱ دارد و چهار عدد را پوشش می‌دهد، این قابلیت را دارد که روی آن ۴ هزار دلار شرط بست. هر شرط استریت بین اعداد ۱۱ تا ۱ که سه عدد را شامل می‌شود، مجاز به بستن شرط ۳ هزار دلاری می‌باشد. هر شرط سکیس لاینِ ۵ به ۱ مجاز به شرط‌بندی ۶ هزار دلاری می‌باشد. هر شرط افزایشی هزار دلاری با یک نشانگر مشخص می‌شود تا شناسایی بازیکن و مقدار شرط او آسان شود.
به عنوان مثال، اگر بازیکن بخواهد یک شرط فول کامپیلیت روی ۱۷ بگذارد، او باید بگوید "۱۷ تا ماکسیمم". این شرط در مجموع به ۴۰ ژتون یا چهل هزار دلار نیاز دارد. در جدول زیر تعداد ژتونهای لازم و مبلغ مورد نیاز برای هر شرط آمده است.
| نوع شرط | عددی که روی آن شرط بسته می‌شود | تعداد ژتون | مبلغ شرط |
|---|---|---|---|
| استریت آپ | 17 | 1 | $1,000 |
| اسپلیت | 14-17 | 2 | $2,000 |
| اسپلیت | 16-17 | 2 | $2,000 |
| اسپلیت | 17-18 | 2 | $2,000 |
| اسپلیت | 17-20 | 2 | $2,000 |
| استریت | 16-17-18 | 3 | $3,000 |
| کرنر | 13-14-16-17 | 4 | $4,000 |
| کرنر | 14-15-17-18 | 4 | $4,000 |
| کرنر | 16-17-19-20 | 4 | $4,000 |
| کرنر | 17-18-20-21 | 4 | $4,000 |
| سیکس لاین | 13-14-15-16-17-18 | 6 | $6,000 |
| سیکس لاین | 16-17-18-19-20-21 | 6 | $6,000 |
| مجموع | 40 | $40,000 |
بازیکن شرط خود را (اغلب بعد از پرتاپ توپ در گردونه) به کروپیر می‌گوید و ژتونهای کافی برای تامین هزینه شرط را روی میز در دسترس کروپیر قرار می‌دهد. کروپیر بلافاصله شرط را اعلام می‌کند (آنچه را که بازیکن گفته است تکرار می‌کند). کروپیر اطمینان حاصل می‌کند که بازیکن مقدار پول صحیح را داده است و همزمان یک نشانگر روی عدد و مبلغ شرط بندی شده قرار می‌دهد.
مبلغ پرداختی برای این شرط در صورت برنده شدن شماره انتخابی، ۳۹۲ ژتون است. شرط استریت آپ ماکسیسم ۱۰۰۰ دلاری، شرط چهل هزار دلار، مبلغ پرداختی ۳۹۲ هزار دلار خواهد بود. چهل ژتون شرط‌بندی شده توسط بازیکن، مانند همه شرطهای برنده در رولت، همچنان جزو دارایی اوست و در صورت عدم درخواست، ممکن است در دور بعدی دوباره برنده شود.
بر اساس مکان اعداد روی میز رولت، تعداد ژتونهای مورد نیاز برای "تکمیل" یک عدد را می‌توان تعیین کرد.
عدد صفر برای تکمیل به ۱۷ ژتون نیاز دارد و در صورت برد ۲۳۵ ژتون دریافت می‌کنید.
عدد ۱ و عدد ۳ هر کدام ۲۷ ژتون قیمت دارند و هنگام برد،۲۹۷ ژتون پرداخت می‌کنند.
عدد ۲ یک شرط ۳۶ ژتونی است و ۳۹۶ ژتون پرداختی دارد.
در ستون اول اعداد ۴ تا ۳۱ و در ستون سوم اعداد ۶ تا ۳۳، هر کدام ۳۰ ژتون برای تکمیل نیاز دارند. مبلغ پرداختی برای برد در این شرطهای ۳۰ ژتونی، ۲۹۴ ژتون است.
در ستون دوم، برای تکمیل اعداد ۵ تا ۳۲، هر کدام ۴۰ ژتون نیاز دارند. مبلغ پرداختی برای برد این اعداد ۳۹۲ ژتون می‌باشد.
اعداد ۳۴ و ۳۶ هر کدام ۱۸ ژتون قیمت دارند و در صورت برد، ۱۹۸ ژتون به بازیکن پرداخت می‌کنند.
عدد ۳۵ یک شرط ۲۴ ژتونی است که ۲۶۴ ژتون پرداخت می‌کند.
معمولاً (در کازینوهای مِیفِر در لندن و سایر کازینوهای درجه یک اروپایی) هنگام بستن شرطهای ماکسیمم یا فول کامپیلیت، هیچ چیز (به جز دکمه ماکسیمم که توضیح دادیم) روی میز رولت قرار نمی‌گیرد، حتی در صورت برنده شدن. کارکنان باتجربه کازینو و این نوع بازیکنانی که چنین شرط‌بندی‌هایی را انجام می‌دهند، کاملاً از پرداخت‌ها آگاه هستند. بنابراین کروپیر به سادگی پرداخت صحیح را انجام می‌دهد، ارزش آن را به بازرس میز (floor person در ایالات متحده) و بازیکن اعلام می‌کند و سپس آن را به بازیکن منتقل می‌کند، اما تنها پس از دریافت مجوز شفاهی از بازرس.
همچنین معمولاً در این سطح از بازی (قوانین کازینو اجازه می‌دهد) یک کروپیر با تجربه نیازهای بازیکن را برآورده کرده و اغلب مبلغ شرط برنده بازیکن را به پرداخت‌های او اضافه می‌کند. زیرا این نوع بازیکن که این شرطها را میبندد به ندرت رو یک عدد دو بار پشت سر هم شرط می‌‌گذارد. برای مثال، شرط ۴۰ ژتونی / چهل هزار دلاری، روی "۱۷ تا ماکسیمم"، ۳۹۲ ژتون / ۳۹۲ هزار دلار پرداختی دارد. یک کروپیر باتجربه ۴۳۲ ژتون / ۴۳۲ هزار دلار، یعنی ۳۹۲ + ۴۰ به بازیکن میپردازد.
همچنین روش‌های مختلفی برای تعیین مبلغ پرداختی هنگامی که عدد مجاور عدد انتخابی برنده شده باشد وجود دارد. برای مثال، بازیکن ۴۰ ژتون روی "۲۳ تا ماکسیمم" شرط میبندد و عدد ۲۶ برنده می‌شود. قابل توجه ترین روش به سیستم یا روش "ایستگاه" (station) معروف است. در روش ایستگاه هنگام پرداخت، دیلر تعداد راه‌ها یا ایستگاه‌هایی را می‌شمارد که عدد برنده به شرط کامپلیت می‌رسد. در مثال بالا، ۲۶ به ۴ ایستگاه می‌رسد: ۲ گوشه مختلف، ۱ اسپلیت و ۱ سیکس لاین. دیلر عدد ۴ را می‌گیرد، آن را در ۳۰ ضرب می‌کند و ۸ باقی مانده را به مبلغ پرداختی اضافه می کند: ۱۲۰ = ۴ × ۳۰، ۱۲۸ = ۱۲۰ + ۸.
اگر به عنوان ایستگاه محاسبه شود، دیلر فقط ۴ را در ۳۶ ضرب می‌کند در مجموع با شرط بازیکن، ۱۴۴ می‌شود.
در برخی از کازینوها، یک بازیکن ممکن است با قیمتی کمتر از ماکسیمم استریت آپ روی فول کامپیلیت شرط بندی کند. برای مثال،
شرط فول کامپیلیت ۲۵ دلاری روی عدد ۱۷ هزار دلار هزینه دارد، یعنی ۴۰ ژتون هر کدام به ارزش ۲۵ دلار.
استراتژی‌های شرط‌بندی
در طول سال‌ها، بسیاری از افراد تلاش کرده‌اند تا کازینو و بازی رولت را شکست دهند (بازی‌ای که برای ایجاد سود برای کازینو طراحی شده است) و آن را بازی‌ای تبدیل کنند که بازیکن انتظار دارد برنده شود. بیشتر اوقات این اقدام به استفاده از سیستم‌های شرط‌بندی ختم می‌شود. استراتژی‌هایی که می‌گویند می‌توان با استفاده از یک الگوی خاص از شرط‌بندی، که اغلب بر فرضیه "اشتباه قمارباز" (gambler's fallacy) تکیه دارد، برتری کازینو را شکست داد؛ این استراتژی‌ها بر ایده که نتایج گذشته راهنمای امروز است تکیه دارند (به عنوان مثال، اگر یک گردونه رولت ۱۰ بار متوالی روی قرمز بالا آمده باشد، احتمال آن که قرمز در چرخش بعدی بیاد کمتر از زمانی است که اگر در آخرین چرخش سیاه آمده باشد).
تمام سیستم‌های شرط‌بندی که بر الگوها تکیه می‌کنند، وقتی در بازی‌هایی با برتری کازینو به کار می‌روند، معمولا منجر به از دست رفتن پول بازیکن می‌شوند.در عمل، بازیکنانی که از سیستم‌های شرط‌بندی استفاده می‌کنند ممکن است برنده شوند، و در واقع ممکن است مبالغ بسیار زیادی برنده شوند، اما باخت‌ها (که بسته به طراحی سیستم شرط‌بندی ممکن است به ندرت اتفاق بیفتد) بیشتر از بردها خواهد بود. برخی از سیستم‌ها، مانند مارتینگیل(Martingale) که در زیر توضیح خواهیم داد، بسیار خطرناک هستند. زیرا بدترین حالت که تصور می‌شود (که از نظر ریاضی قطعا در یک مقطع زمانی اتفاق می‌افتد) ممکن است باعث شود بازیکن با شرط‌بندی‌های بزرگ‌تر به دنبال باخت باشد تا زمانی که پولش تمام شود.
پاتریک بیلینگزلی(Patrick Billingsley )، ریاضیدان آمریکایی، گفت که هیچ سیستم شرط بندی نمی‌تواند یک بازی غیر عادلانه را به یک بازی سودآور تبدیل کند. حداقل در دهه ۱۹۳۰ میلادی، برخی از قماربازان حرفه‌ای توانستند با به کاربردن گردونه‌های تقلبی (که در آن زمان پیدا کردنشان سخت نبود) و شرط‌بندی با بیشترین مبلغ‌ها، به طور مداوم در رولت برتری کسب کنند.
روش‌های پیش بینی
در حالی که سیستم‌های شرط بندی اساساً تلاشی برای غلبه بر سری‌های هندسی هستند. به عبارت دقیق تر این سیستم‌ها قصد دارند بر یک سری هندسی با مقدار اولیه ۰/۹۵ (رولت آمریکایی) یا ۰/۹۷ (رولت اروپایی) که به طور اجتناب ناپذیری در طول زمان به سمت صفر میل می‌کند غلبه کنند. در عوض، مهندسان تلاش می‌کنند از طریق پیش بینی عملکرد مکانیکی گردونه رولت، بر برتری کازینو غلبه کنند، به ویژه فردی به نام جوزف جَگر (Joseph Jagger) در مونت کارلو در سال ۱۸۷۳. این نقشه‌ها با تعیین اینکه احتمال سقوط توپ در اعداد خاصی بیشتر است، کار می‌کنند. در صورت موثر بودن، بازگشت سرمایه در بازی را به بالای ۱۰۰ درصد می‌رسانند و مشکل سیستم شرط‌بندی را از بین می‌برند.
ادوارد اُ تورپ (Edward O. Thorp)، مبدع تکنیک شمارش کارت‌ها (card counting) و پیشگام اولیه صندوق‌های تامینی و کلاود شانِن (Claude Shannon) ریاضیدان و مهندس الکترونیک که بیشتر به خاطر مشارکت‌هایش در نظریه اطلاعات شناخته شده است، اولین رایانه پوشیدنی را برای پیش‌بینی فرود توپ در سال ۱۹۷۱ ساختند. این سیستم با زمان‌بندی توپ و گردونه و استفاده از اطلاعات به‌دست‌آمده برای محاسبه محتمل‌ترین زاویه ۴۵ درجه، جایی که توپ در آن سقوط می‌کند، کار می‌کرد. از قضا، این تکنیک با یک گردونه که دستکاری نشده بهترین عملکرد را داشت. اگرچه هنوز هم می‌توان به راحتی با بستن میز شرط بندی قبل از شروع چرخش توپ، با این روش مقابله کرد.
در سال ۱۹۸۲، چندین کازینو در انگلستان متوجه شدند که در حال از دست دادن مبالغی هنگفت در میزهای رولت هستند؛ در آن میز‌ها قماربازان از آمریکا مشغول بازی بودند. پس از بررسی پلیس، مشخص شد که آنها از یک سیستم قانونی شرط بندی دستکاری شده در میز رولت و روی گردونه استفاده می‌کردند. در نتیجه این اتفاق، جان هاکسلی (John Huxley) تولید کننده گردونه رولت اهل انگلستان، گردونه رولتی را برای مقابله با این مشکل تولید کرد.
گردونه جدید را که جورج ملاس (George Melas) طراحی کرده بود، "low profile" (به معنی مخفی) نام گرفت. زیرا عمق حفره‌ها به شدت کاهش یافته بود و تغییرات مختلف دیگر در طراحی باعث شده بود که توپ با حرکتی تدریجی در ناحیه حفره پایین بیاید. در سال ۱۹۸۶، زمانی که یک تیم قمار حرفه‌ای به سرپرستی بیلی والترز با استفاده از سیستم شرط‌بندی روی گردونه قدیمی در آتلانتیک سیتی، ۳/۸ میلیون دلار برنده شد، همه کازینوها در جهان متوجه شدند و در عرض یک سال همه آنها به گردونه "low profile" جدید روی آوردند.
توماس باس (Thomas Bass)، در کتاب خود به نام Eudaemonic Pie (منتشر شده در سال ۱۹۸۵ در انگلستان با عنوان Newtonian Casino)، ادعا کرده است که می‌تواند عملکرد گردونهها را هنگام بازی پیش بینی کند. این کتاب به توصیف اقدامات گروهی از دانشجویان سانتا کروز دانشگاه کالیفرنیا میپردازد که خود را "Eudaemon" می‌نامیدند. این گروه در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی از رایانه‌هایی در کفش‌های خود برای برنده شدن در رولت استفاده می‌کردند. این تکنیک، یک نسخه به روز و بهبود یافته از رویکرد ادوارد اُ تورپ است که در آن قوانین حرکت نیوتنی برای ردیابی کاهش سرعت توپ رولت اعمال می‌شد. عنوان این کتاب در انگلستان نیز از همین قوانین نیوتنی گرفته شده.
در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی، گونزالو گارسیا-پلایو (Gonzalo Garcia-Pelayo) معتقد بود که گردونه‌های رولت کازینو کاملاً تصادفی نیستند و با ثبت نتایج و تجزیه و تحلیل آنها با رایانه، توانست با پیش‌بینی احتمال آمدن اعداد خاص، برتری بیشتری نسبت به کازینو کسب کند. این در حالی است که کازینو شانس ۱ در ۳۶ را برای هر عدد پیشنهاد می‌کند. گارسیا-پلایو این کار را در کازینو مادرید (Casino de Madrid) در مادرید، اسپانیا انجام داد و ششصد هزار یورو در یک روز و در مجموع یک میلیون یورو برد. اقدام قانونی کازینو علیه او ناموفق بود، زیرا حکم داده شد که کازینو باید گردونه خود را تعمیر کند.
برای دفاع در برابر سوء استفاده‌هایی مانند این، بسیاری از کازینوها از نرم‌افزار ردیاب و گردونه‌هایی با طرح‌های جدید استفاده می‌کنند، سر گردونهها و حلقه‌های حفره را به‌طور تصادفی می‌چرخانند.
در کازینوی ریتز (Ritz) لندن در مارس ۲۰۰۴، دو صرب و یک مجارستانی از یک اسکنر لیزری پنهان در تلفن همراه متصل به رایانه، برای پیش‌بینی حرکت بخشی از رولت که احتمال افتادن توپ در آن بیشتر بود، استفاده کردند. آنها در دو شب ۱/۳ میلیون پوند به دست آوردند. آنها دستگیر شدند و به مدت ۹ ماه با وثیقه پلیس نگهداری شدند، اما در نهایت آزاد شدند و به آنها اجازه داده شد که مبالغ برنده شده خود را حفظ کنند زیرا در تجهیزات کازینو تداخلی نداشته‌اند.
سیستم‌های شرط بندی خاص
شرطهای متعدد even-money (یعنی پولی که بازیکن برنده می‌شود برابر است یا مبلغی که شرط بسته) در رولت، در طول سال‌ها، بازیکنان زیادی را تحریک کرده است تا با استفاده از یک یا چند تغییر در استراتژی شرط‌بندی مارتینگل، بازی را شکست دهند. در این استراتژی‌های ماریتینگیل، بازیکن پس از هر باخت، مبلغ شرط خود را را دو برابر می‌کند. این امر باعث می‌شود که با اولین برد نه تنها همه باخت‌های قبلی جبران شود بلکه، بازیکن سودی برابر با شرط اولیه خود نیز بدست آورد. مشکل این استراتژی این است که با یادآوری اینکه نتایج گذشته تاثیری بر آینده ندارد، ممکن است بازیکن چندین بار متوالی ببازد، سپس بازیکن با دوبرابر کردن و مجددا دو برابر کردن شرطهای خود، یا پولش تمام شود یا به حد شرط بندی می‌رسد (یعنی از یک مبلغ بیشتر نمی‌توان شرط گذاشت). اگر بازیکن به استفاده از این استراتژی ادامه دهد، مسلما در دراز مدت ضرر مالی زیادی می‌بیند. استراتژی دیگر، سیستم فیبوناچی (Fibonacci system) است، که در آن شرطها بر اساس دنباله فیبوناچی محاسبه می‌شوند. صرف نظر از پیشرفت خاص، هیچ استراتژی از نظر آماری نمی‌تواند بر برتری کازینو غلبه کند، زیرا ارزش مورد انتظار هر شرط مجاز منفی است.
انواع سیستم شرط بندی
سیستم‌های شرط بندی در رولت را می‌توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:
سیستم‌های پیشرفت منفی که در آن، بازیکن هنگام باخت مبلغ شرط خود را افزایش می‌دهد. این رایج ترین نوع سیستم شرط بندی است. هدف این سیستم این است که باخت‌ها را سریع تر جبران کند تا فرد بتواند پس از یک باخت سریعا به موقعیت برنده بازگردد. شکل معمولی این سیستم‌ها شامل بردهای کوچک اما ثابت است که گاها با ضررهای فاجعه بار همراه می‌شود. نمونه‌هایی از سیستم‌های پیشروی منفی عبارتند از: سیستم مارتینگل، سیستم فیبوناچی، سیستم لابوشه (Labouchère) و سیستم دلامبر (d'Alembert).
سیستم‌های پیشرفت مثبت شامل افزایش اندازه مبلغ شرط در هنگام برنده شدن است. هدف این سیستم‌ها یا سود بردن از بردهای پشت سر هم است (مثل سیستم پارولی) یا استفاده از بهتر شدن شانس برای بازیابی سریع تر از باخت‌های قبلی می‌باشد (مثل سیستم Oscar's Grind). شکل این سیستم‌ها معمولاً باخت‌های کوچک اما ثابت است که گاها با بردهای بزرگ همراه می‌باشد. با این حال، در دراز مدت این بردها ضررهای متحمل شده در این بین را جبران نمی‌کنند.
سیستم معکوس مارتینگل
سیستم معکوس مارتینگل که با نام سیستم پارولی (Paroli System) نیز شناخته می‌شود، از عکس ایده اصلی استراتژی شرط‌بندی مارتینگل پیروی می‌کند. به عبارت دیگر، به جای دو برابر کردن یک شرط پس از باخت، بازیکن پس از هر برد، شرط را دو برابر می‌کند. این سیستم احساس نادرستی از حذف خطرِ شرط‌بندی بیشتر هنگام باخت ایجاد می‌کند، اما در واقع، مشکلی مشابه با استراتژی مارتینگل دارد. با دوبرابر کردن شرطها پس از هر برد، شخص به شرط‌بندی بر روی هر چیزی که برنده شده است ادامه می‌دهد تا زمانی که بازی را متوقف کند یا همه آنها را ببازد.
سیستم لابوشه (Labouchère)
سیستم لابوشه یک استراتژی شرط‌بندی پیشرو مانند مارتینگل است، اما نیازی به این ندارد که بازیکن به همان سرعت شرط خود را با دو برابر کردن چشمگیر به خطر بیندازد. سیستم لابوشه شامل استفاده از یک سری اعداد پس از برد یا باخت، در یک خط برای تعیین مبلغ شرط است. به طور معمول، بازیکن اعداد را در جلو و انتهای خط اضافه می‌کند تا اندازه شرط بعدی را تعیین نماید. اگر بازیکن برنده شود، اعداد را خط زده و به کار روی خط کوچکتر ادامه می‌دهد. اگر بازیکن ببازد، شرط قبلی خود را به انتهای خط اضافه می‌کند و به کار روی خط طولانی تر ادامه می‌دهد. این یک سیستم شرط بندی پیشرو و بسیار انعطاف پذیرتر است و فضای زیادی برای بازیکن وجود دارد تا خط اولیه خود را مطابق با ترجیحات بازی خود طراحی کند.
این سیستم طوری طراحی شده است که وقتی بازیکن بیش از یک سوم شرطهای خود را برد (کمتر از مقدار ۱۸/۳۸ مورد انتظار)، برنده خواهد شد. در حالی که در سیستم مارتینگل در صورت باخت‌های متوالی باعث از دست رفتن پول زیادی می‌شود، سیستم لابوشه باعث می‌شود اندازه شرط حتی در جایی که یک توالی باخت با برد شکسته شود، اندازه شرط به سرعت رشد کند. این امر به این دلیل رخ می‌دهد که با باخت بازیکن، میانگین اندازه شرط در خط افزایش می‌یابد.
مانند سایر سیستم‌های شرط بندی، میانگین ارزش این سیستم نیز منفی است.
سیستم دلامبر (D'Alembert)
این سیستم که به آن montant et demontant نیز می‌گویند (از فرانسوی به معنای رو به بالا و پایین)، اغلب سیستم هرمی نامیده می‌شود. این نظریه مبتنی بر یک نظریه تعادل ریاضی است که توسط یک ریاضیدان فرانسوی به همین نام ابداع شده است. مانند مارتینگل، این سیستم عمدتاً روی شرطهای اوت‌ساید با even-money اعمال می‌شود و بازیکنانی که می‌خواهند مقدار شرطها و باخت‌های خود را به حداقل برسانند، از آن استفاده می‌کنند. روند شرط بندی بسیار ساده است: پس از هر باخت، یک واحد به شرط بعدی اضافه می‌شود و پس از هر برد، یک واحد از شرط بعدی کسر می‌شود. فرض کنید با شرط اولیه مثلاً ۱ واحد شروع می‌کنیم. پس از باخت شرط بعدی را به ۲ واحد افزایش می‌دهیم. اگر این شرط با برد همراه شود، شرط بعدی ۱ واحد خواهد بود.
این سیستم شرط‌بندی بر نظریه اشتباه قمارباز (gambler's fallacy) متکی است. بر اساس این نظریه، محتمل است که بازیکن بعد از یک برد بیشتر ببازد و بعد از باخت بیشتر برنده شود.
سیستم‌های دیگر
سیستم‌های شرط‌بندی متعدد دیگری نیز وجود دارند که بر این فرضیه تکیه می‌کنند، یا تلاش می‌کنند تا "دنباله‌ها" را پیدا کنند (در یک فضای تصادفی به دنبال الگوی خاص می‌گردند)، تا بر اساس آن، اندازه شرط خود را تغییر دهند.
بسیاری از سیستم‌های شرط‌بندی به صورت آنلاین فروخته می‌شوند و ظاهراً بازیکن را قادر می‌سازد تا برخلاف انتظار برنده شود. یکی از این سیستم‌ها توسط جیسون گیلون اهل روترهام (Jason Gillon of Rotherham)، در انگلستان تبلیغ شد. او ادعا می‌کرد با پیروی از سیستم شرط‌بندی او می‌توان "روزانه ۲۰۰ پوند درآمد" کسب کرد، و آن را به عنوان یک "خلا قانونی" توصیف می‌کرد. از آنجایی که این سیستم در مطبوعات انگلستان تبلیغ می‌شد، مشمول مقررات اداره استانداردهای تبلیغاتی بود و پس از یک شکایت توسط این اداره، اعلام شد که آقای گیلون نتوانسته ادعاهای خود را اثبات کند، و او قادر نبوده نشان دهد که خلا قانونی وجود دارد
بردهای قابل توجه
در تابستان سال ۱۸۹۱ در کازینو مونت کارلو، یک کلاهبردار پاره وقت و یک خلافکار خرده پا از لندن به نام چارلز ولز (Charles Wells)، در هر میزی که در طول چند روز بازی می‌کرد، برنده می‌شد. میزان بردهای آنقدر زیاد بود که او تمام پول موجود در یک میز را در آن روز به دست می‌آورد، و یک پارچه سیاه روی میز قرار می گرفت تا زمانی که بانک آن میز دوباره پر شود.
در دهه ۱۹۶۰ میلادی و اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی، ریچارد جارکی (Richard Jarecki) حدود ۱/۲ میلیون دلار در ده‌ها کازینو اروپایی برنده شد. او ادعا می‌کرد که از یک سیستم ریاضی طراحی شده بر روی یک کامپیوتر قدرتمند استفاده می‌کند. در واقعیت، او فقط بیش از ده هزار چرخش از هر گردونه رولت را مشاهده کرد تا نقص گردونه.ها را مشخص کند. در نهایت کازینوها متوجه شدند که می‌توان از نقص‌های گردونهها استفاده کرد و گردونه‌های قدیمی‌تر را جایگزین کردند. ساخت گردونه‌های رولت در طول زمان بهبود یافته است.
در سال ۱۹۶۳، شان کانری (Sean Connery)، هنگام فیلم‌برداری فیلم از روسیه با عشق (From Russia with Love) در ایتالیا، در کازینوی سنت وینسنت شرکت کرد و سه بار متوالی با شماره ۱۷ برنده شد و برد‌هایش در چرخش دوم و سوم بود.
در سال ۲۰۰۴، اشلی ریول (Ashley Revell) از لندن تمام دارایی‌های خود، حتی لباس‌هایش را فروخت و کل دارایی خالص خود را به مبلغ ۱۳۵۳۰۰۰ دلار آمریکا در هتل پلازا در لاس وگاس روی رنگ قرمز گذاشت. توپ روی ۷ قرمز فرود آمد و او ۲۷۰۶۰۰ دلار برنده شد.