کرپس

کرپس (Craps) یک بازی با تاس است که در آن بازیکنان روی نتایج یک جفت تاس شرط بندی می‌کنند. بازیکنان می‌توانند با پول علیه یکدیگر شرط بندی کرده (کرپس خیابانی)؛ یا این که علیه یک بانک این شرط بندی را انجام دهند (چرخ‌های کازینو). از آن‌جایی که کرپس به تجهیزات چندانی نیاز ندارد، می‌توان آن را در محیط‌های غیررسمی نیز انجام داد. در حین بازی، بازیکنان می‌توانند از اصطلاحات عامیانه برای شرط بندی و حرکات خود استفاده کنند.

تاریخچه

در سال 1788، کرپس با املای "Krabs" یک نسخه انگلیسی از بازی با تاس هزارد (Hazard) محسوب می‌شد.

کرپس در ایالات متحده از ساده سازی بازی هزارد اروپای غربی ایجاد شد. منشأ بازی هزارد مبهم است. این بازی احتمالا به دوران  جنگ‌های صلیبی بازمی‌گردد. هزارد تقریباً در سال 1805 از لندن به نیواورلئان وارد شد. این بازی توسط برنارد خاویر فیلیپ دی‌ماریگنی دو ماندویل در بازگشت از سفر خود وارد آمریکا شد. وی قماربازی جوان و فرزند خانواده‌ای ثروتمند در لوئیزیانای مستعمره بود. در هزارد، شوتر یا تاس انداز می‌تواند هر عددی از پنج تا نه را به عنوان عدد اصلی خود انتخاب کند؛ با این حال دی‌ماریگنی بازی را به گونه‌ای ساده کرد که عدد اصلی همیشه هفت باشد. این عدد از لحاظ ریاضی بهترین انتخاب است. هم هزارد و هم نسخه ساده‌تر آن برای آمریکایی‌های طبقه اجتماعی او یک بازی ناآشنا بودند و در ابتدا توسط آن‌ها مورد توجه قرار نگرفتند. این امر باعث شد تا دی‌ماریگنی بازی خود را به طبقه فرودست محلی معرفی کند. این افراد هم بازی را به دوستان و اطرافیان خود آموزش دادند. این روند منجر به اشاعه بازی در مناطق بالای رودخانه می‌سی‌سی‌پی شد. دی‌ماریگنی برای جشن گرفتن موفقیت خود یکی خیابان‌های متعلق به دارایی‌هایش در نیواورلئان را "ریو د کرپس" نامید.

بازی پایه‌ای پاس (Pass) نامیده می‌شود. این نام از کلمه فرانسوی پس (Pas) به معنای سرعت یا گام گرفته شده است. این بخش در طول دهه‌ها به تدریج توسط بازی‌های دیگری که می‌شد به طور همزمان با پاس بازی کرد، تکمیل شد. نام کرپس که اکنون به کل مجموعه بازی‌ها اطلاق می‌شود، از تلفظ نادرست لوئیزیانایی کلمه کربس (crabs) گرفته شده است. در لندن اشرافی این کلمه لقبی برای اعداد دو و سه بود. در هزارد، دو کربس، همیشه اعداد در خطر باخت اولین تاس پرتاب شده، بدون در نظر گرفتن شماره اصلی انتخاب شده توسط شوتر هستند. همچنین در هزارد، اگر عدد اصلی هفت باشد، عدد دوازده به عنوان یک عدد بازنده در تاس اول به کرپس‌ها اضافه می‌شود. این ساختار در بازی ساده شده پاس حفظ شده است. هر سه عدد بازنده در اولین رول (ریختن تاس) پاس به طور مشترک اعداد کرپس نامیده می‌شوند.

یک قرن پس از اختراع کرپس، کازینوها شروع به استفاده از تاس‌های ناعادلانه برای بازی کردند. در سال 1907، یک تاس ساز به نام جان اچ. وین در فیلادلفیا طرحی را معرفی کرد که شامل شرط بندی روی دونت پاس (Don't Pass) و همچنین پاس (Pass) بود. تقریباً همه کازینوهای مدرن از نسخه خلاقانه طراحی شده توسط او استفاده می‌کنند. این طرح منجر به استفاده کازینوها از تاس‌های منصفانه شد.

کرپس در طول جنگ جهانی دوم محبوبیت زیادی پیدا کرد. این منجر به حضور اکثر مردان جوان آمریکایی از طبقات اجتماعی مختلف در ارتش شد. نسخه خیابانی کرپس در میان نیروهای نظامی که اغلب آن را با استفاده از یک پتو به عنوان زمین بازی انجام می‌دادند، محبوب بود. خاطرات نظامیان پس از جنگ منجر به تبدیل شدن بازی کرپس به بازی غالب در کازینوهای لاس وگاس و کارائیب شد. پس از سال 1960، چند کازینو در اروپا، استرالیا و ماکائو شروع به ارائه بازی کرپس کردند. از سال 2004 به بعد، کازینوهای آنلاین بازی کرپس را در سطح جهانی گسترش دادند.

کرپس بانکی

کرپس بانکی یا کرپس کازینو توسط یک یا چند بازیکن که در مقابل کازینو شرط بندی می‌کنند انجام می‌شود. هم بازیکنان و هم دیلرها دور یک میز بزرگ مستطیلی می‌ایستند. بیشتر کازینوها از نشستن افراد جلوگیری می‌کنند، مگر اینکه بازیکن دلایلی پزشکی برای نیاز به صندلی داشته باشد.

میز کرپس

بازیکنان به جای پول نقد از چیپ‌های کازینو برای شرط بندی روی چیدمان کرپس استفاده می‌کنند. چیدمان کرپس ( Craps Layout) سطحی پارچه‌ای است که شرط‌های مختلف را نمایش می‌دهد. شرط بندی‌ها در کازینوهای مختلف از نظر در دسترس بودن، مکان‌ بازی و نحوه پرداخت‌ تا حدودی با هم متفاوت هستند. میزهای بازی تقریباً شبیه به وان حمام و در اندازه‌های مختلف هستند. در برخی مکان‌ها، چیپ‌ها ممکن است چک، توکن یا پلاک نامیده شوند.

در مقابل طرف بلند، بانک میز کازینو قرار دارد: دو هزار چیپ کازینو در دسته‌های 20 تایی. در طرف مخالف بخش بلند، معمولا یک آینه بزرگ وجود دارد. انتهای U شکل میز دارای چیدمان تکراری و مکان ایستادن برای تقریباً هشت بازیکن است. در مرکز چیدمان یک گروه اضافی از شرط‌ها وجود دارند که توسط بازیکنان از هر دو طرف استفاده می‌شوند. دیوارهای عمودی در هر انتها معمولاً با یک سطح هدف لاستیکی پوشانده شده‌اند. این سطح با اشکال هرمی کوچکی پوشانده می‌شود تا تاس‌هایی که به آن برخورد می‌کنند، تصادفی شوند. لبه‌های بالای دیوارهای میز دارای یک یا دو شیار افقی است که بازیکنان می‌توانند چیپ‌های ذخیره خود را در آن قرار دهند.

این میز توسط حداکثر چهار کارمند کازینو اداره می‌شود. یک باکسمن نشسته (معمولاً تنها کارمند نشسته) پشت بانک کازینو که چیپ‌ها را مدیریت کرده و بر دیلرها نظارت می‌کند. علاوه بر این مدیریت "کالرآپ" بازیکنان نیز بر عهده وی است؛ این به معنای تبادل چیپ‌های کوچک با چیپ‌های بزرگ‌تر به منظور حفظ چیپ‌ها در یک میز است. دو دیلر پایه در دو طرف باکسمن می‌ایستند. این دو شرط بندی کرده و به بازیکنانی که در دور نیمه میز سمتشان قرار دارند، شرط خود را پرداخت می‌کنند. فرد چهارم استیکمن است. وی مستقیماً در مقابل باکسمن می‌ایستد. او شرط‌های مرکز میز را گرفته و پرداخت می‌کند (یا این کار را به سمت دیلرهای پایه هدایت می‌کند). او نتایج هر رول (معمولاً با یک الگوی متمایز) را اعلام می‌کند. دیگر وظیفه او حرکت دادن تاس با یک چوب دراز در سراسر میز است.

هر یک از کارمندان به دلیل تعداد زیاد شرط بندی‌ها و سرعت دیوانه‌وار بازی، باید مراقب اشتباهات دیگران نیز باشند. در کازینوهای کوچک یا در ساعات خلوت روز، ممکن است یک یا چند نفر از این کارمندان غایب باشند. در چنین وضعیتی وظیفه آن‌ها توسط فردی دیگری پوشش داده می‌شود.

برخی از کازینوهای کوچک‌تر میزهای "مینی کرپس" را در اختیار دارند. این میزها تنها با دو دیلر اداره می‌شوند. به جای این که دو طرف یکسان و منطقه مرکزی داشته باشند، تنها یک مجموعه از شرط‌های اصلی ارائه می‌شود که بر اساس شرط‌های مرکزی تقسیم می‌شوند. مسئولیت دیلرها بدین صورت تقسیم می‌شود: استیکمن به انجام شرط‌های مرکزی پرداخته و دیلر پایه دیگر شرط‌ها و نیز مبادلات پول نقد و چیپ را مدیریت می‌کند.

در مقابل، در "کرپس خیابانی"، هیچ میز مشخصی وجود ندارد. اغلب بازی بدون بخش متوقف کننده که تاس‌ها باید به آن برخورد کنند انجام می‌شود. با وجود نام کرپس خیابانی، این بازی اغلب در خانه‌ها در یک گاراژ بدون فرش یا کف آشپزخانه انجام می‌شود. شرط بندی‌ها به صورت نقدی صورت می‌گیرند. چیپ در این نسخه وجود ندارد و مبالغ روی زمین یا میز انداخته می‌شوند. هیچ میزبانی در این نسخه وجود ندارد و بنابراین پیشرفت بازی، پرتاب‌های عادلانه و نحوه پرداخت‌ برای شرط‌های برنده، توسط خود بازیکنان کنترل می‌شود.

قوانین بازی

هر کازینو می‌تواند شرط‌ها و نحوه پرداختشان را برای ارائه انتخاب کند؛ اگرچه یک مجموعه اصلی از شرط‌ها و پرداخت‌های معمول نیز موجود است. بازیکنان به نوبت دو تاس می‌اندازند. کسی که تاس می‌اندازد "تاس انداز" یا "شوتر" نامیده می‌شود. بازیکنان می‌توانند با قرار دادن چیپ‌ها مستقیماً بر روی بخش‌های مشخص‌شده چیدمان، یا درخواست از دیلر اصلی یا استیکمن، بسته به این که کدام شرط در حال انجام است‌، روی گزینه‌های مختلف شرط بندی کنند.

بازیکنی که به عنوان شوتر عمل می‌کند، باید روی خط "پاس" و/یا خط "دونت پاس" شرط بندی کند. پاس و دونت پاس گاهی اوقات شرط‌های «برنده» و «برنده نشو» یا «درست» و «اشتباه» نامیده می‌شوند. بازی به صورت راندی انجام می‌شود. شرط‌های پاس و دونت پاس روی نتیجه یک راند شرط بندی می‌کنند. شوتر باید از میان چندین تاس (معمولاً پنج تاس) که توسط استیکمن ارائه می‌شود، دو تاس را برای راند انتخاب کند. تاس‌های باقی مانده به کاسه استیکمن برگردانده شده و استفاده نمی‌شوند.

هر راند دارای دو مرحله است: "کام اوت" و "پوینت". تاس‌ها در ادامه به سمت چپ منتقل می‌شوند. برای شروع یک راند، شوتر یک یا چند رول کام اوت یا خروج بازی می‌کند. شوتر باید به سمت دیوار پشتی دورتر تاس بیندازد. به طور معمول وی باید با هر دو تاس به دیوار پشتی دورتر ضربه بزند. کازینوها ممکن است در صورت برخورد نکردن تاس به دیواره پشتی، هشدار بدهند. اگر حداقل یک تاس به دیواره پشتی برخورد کند، عموماً هشداری صورت نمی‌گیرد. هر دو تاس باید به یکباره پرتاب شوند. اگر فقط یک تاس پرتاب شود، ریختن تاس نامعتبر است. یک رول کام اوت 2، 3 یا 12 با نام "کرپس" یا "کام اوت کرپ" نامیده می‌شود و هر کسی که روی خط پاس شرط بندی کرده باشد، بازنده است. از سوی دیگر، هر کسی که روی خط دونت پاس شرط بسته باشد، با یک رول 2 یا 3 برنده می‌شود. اگر 12 زده شود، مساوی می‌شود (فشار). شوترها ممکن است پس از کام اوت، به تاس ریختن ادامه دهند. تاس‌ها فقط در صورتی باید پاس داده شوند که یک شوتر هفت را بریزد (بعد از تعیین پوینت، یک هفت پرتاب کند). یک رول کام اوت 7 یا 11، اتفاقی "طبیعی" است. لاین پاس برنده و دونت پاس بازنده است. اعداد احتمالی دیگر عبارتند از: 4، 5، 6، 8، 9 و 10. اگر شوتر یکی از این اعداد را در رول بیاورد، "پوینت"، "پاس دادن" یا "برنده شدن" را پایه گذاری می‌کند. عدد پوینت باید دوباره قبل از یک هفت رول شود.

دیلر دکمه بازی را به سمت «روشن» می‌چرخاند و آن را به سمت شماره پوینت نشان‌دهنده مرحله دوم دور می‌برد. اگر شوتر دوباره به مقدار پوینت، قبل از انداختن هفت، تاس بیاورد (هر مقداری از تاس که مجموع آن به پوینت برسد؛ دیگر مجبور نیست ترکیب دقیق پرتاب کام اوت یا خروج را تکرار کند)، لاین پاس برنده شده و یک دور جدید شروع می‌شود. اگر شوتر قبل از تکرار شماره پوینت (یک هفت کام اوت) هفت بیاورد، لاین پاس می‌بازد. لاین دونت پاس برنده شده و تاس هم در جهت عقربه‌های ساعت به شوتر بعدی برای دور بعد می‌رسد. هنگامی که یک پوینت مشخص شد، شرط‌های چند رولی (شامل شرط‌ها و شانس‌های لاین پاس و/یا دونت پاس) تحت تأثیر 2، 3، 11، یا 12 قرار نمی‌گیرند. تنها اعدادی که بر دور تأثیر می گذارند، پوینت تعیین شده، هر شرط خاص روی یک عدد و یا هر 7 هستند. هر شرط تک رول همیشه تحت تأثیر نتیجه هر رول (برنده یا بازنده) قرار می‌گیرد.

در حالی که رول کام اوت ممکن است به طور خاص به اولین رول یک شوتر جدید اشاره داشته باشد، هر رول که در آن پوینتی ایجاد نشده باشد، می‌تواند به عنوان کام اوت نامیده شود. با این تعریف، شروع هر دور جدید صرف نظر از اینکه اولین پرتاب شوتر باشد را می‌توان به عنوان رول کام اوت نامید.

هر بازیکنی می‌تواند تا زمانی که یک پوینت مشخص نشده باشد، روی پاس یا دونت پاس شرط ببندد. همه شرط بندی‌های دیگر، از جمله افزایش احتمال پشت خطوط پاس و دونت پاس می‌توانند در هر زمانی انجام شوند. همه شرط‌ها به غیر از لاین پاس و کام (Come- بیا) می‌توانند در هر زمانی قبل از باخت شرط، حذف شده یا کاهش یابند. این کار به عنوان "پایین آوردن-taking it down" در کرپس شناخته می‌شود.

حداکثر شرط برای شرط‌ها  پلیس، بای، لی، کام و پاس (Place، Buy، Lay، Pass و Come) معمولاً برابر با حداکثر میزان میز است. حداکثر شرط بندی لی (Lay) برابر با حداکثر برد میز است؛ بنابراین اگر بازیکنی بخواهد 4 یا 10 را لی کند، می‌تواند دو بار در مقدار حداکثر میز شرط بندی کند تا برد حداکثری میز را باشد. احتمال پشت پاس، کام، دونت پاس و دونت کام، ممکن است بیشتر از احتمال ارائه شده بوده و در برخی از کازینوها از حداکثر میزان میز بیشتر باشد. احتمال دونت با حداکثر برد مجاز محدود نمی‌شود. برخی از کازینوها اجازه می‌دهند تا زمانی که برد با حداکثر احتمال محدود شده باشد، شرط احتمالT بزرگ‌تر از حداکثر میزان شرط مجاز باشد. شرط بندی‌های تک رول می‌توانند کمتر از حداقل میز باشند، اما حداکثر شرط مجاز نیز کمتر از حداکثر میزان میز است. حداکثر شرط مجاز تک رول بر اساس حداکثر مقدار برد مجاز از یک رول است.

در تمام سناریوهای بالا، هر زمان که لاین پاس برنده شود، لاین دونت پاس می‌بازد و بالعکس. یک استثنا در این روند وجود دارد؛ در رول کام اوت، یک رول 12 باعث می‌شود شرط‌های لاین پاس شکست بخورند، اما شرط‌های دونت پاس تحت فشار قرار بگیرند. این به معنای نبود برنده و بازنده است. همین امر در مورد شرط بندی‌های "کام" و ""دونت کام" که در زیر مورد بحث قرار گرفته‌اند نیز صادق است.

پیوستن به بازی

بازیکنی که می‌خواهد بدون اینکه شوتر باشد کرپس بازی کند باید به میز نزدیک شود. وی باید در ابتدا بررسی کند که آیا دکمه «روشن» دیلر روی هر یک از اعداد پوینت قرار دارد یا خیر.

اگر دکمه به "خاموش" تبدیل شده باشد، میز در مرحله کام اوت قرار دارد و پوینتی تعیین نشده است.

اگر دکمه دیلر "روشن" باشد، میز در دور پوینتی است که در آن کازینوها امکان شرط بندی احتمالات پشت لاین پاس موجود را می‌دهند. برخی از کازینوها اجازه شرط بندی جدید لاین پاس را تا زمانی که یک پوینت جدید ایجاد شود، نمی‌دهند. برخی از کازینوها شرط بندی را در مرز بیرونی لاین پاس قرار می‌دهند تا نشان دهند که به جای پول برابر، باید به همان میزان احتمال شرط بندی در پلیس پرداخت شود. سایر کازینوها پس از تعیین پوینت، که به عنوان شرط گذاری شناخته می‌شود، شرط بندی را روی لاین پاس انجام می‌دهند. این وضعیت برای بازیکن ضرر دارد زیرا هفت رایج‌ترین بازی است و احتمالاً قبل از پوینت اتفاق می‌افتد.

در هر صورت، همه شرط بندی‌های یک یا چند رولی می‌توانند در هر یک از دو دور انجام شوند.

بین تاس انداختن، زمانی برای دیلرها برای پرداخت و جمع آوری شرط‌های بازنده وجود دارد. پس از آن بازیکنان می‌توانند شرط‌های جدید بگذارند. استیکمن بر روی اعمال میز نظارت می‌کند و تصمیم می‌گیرد که چه زمانی تاس را به شوتر بدهد. پس از آن دیگر شرط بندی مجاز نیست.

هنگام ملحق شدن به بازی، شخص باید پول را روی میز بگذارد نه اینکه مستقیماً آن را به دیلر بدهد. حرکات اغراق آمیز دیلر در طول فرآیند "ایجاد تغییر" یا "فقط تغییر" (تبدیل ارز به معادل‌های کازینو) الزامی است. این برای این است که هرگونه اختلافی بعدتر بتواند بر اساس فیلم دوربین امنیتی بررسی شود.

رول

دیلرها بر این امر اصرار دارند که شوتر با یک دست تاس بیندازد. تاس باید از دیوار دور میز پرتاب شود. این الزامات برای حفظ روند منصفانه در بازی است (جلوگیری از تعویض تاس یا تاس ریختن کنترل شده). اگر یک تاس از میز خارج شود، معمولاً از شوتر خواسته می‌شود که از بین سه تاس باقی‌مانده، تاس دیگری را انتخاب کند. با این حال، اگر از بخش باکسمن عبور کند، می‌تواند اجازه استفاده دوباره از همان تاس را بگیرد. این الزامی برای منصفانه نگه داشتن بازی و کاهش احتمال تاس‌های بارگذاری شده و تقلب است.

نام رول‌ها

انواع مختلفی از اسامی‌ای که توسط استیکمن برای رول‌ها در طول یک بازی کرپس انجام می‌شود، وجود دارد. این‌ اسامی اغلب برای یادآوری در مورد اینکه کدام شرط‌ها باید پرداخت یا جمع‌آوری شوند به دیلرها است.

2، "چشم مار" است، زیرا دوهایی که آن را تشکیل می‌دهند مانند یک جفت چشم کوچک و مهره‌ای به نظر می‌رسند. در طول بازی، استفاده از اصطلاح «دو کرپس دو» در حین کام اوت امری رایج است؛ زیرا شرط بندی لاین پاس در یک رول کام اوت کرپ از دست می‌رود و/یا به این دلیل که هر شرطی بر روی کرپ برنده می‌شود. "آس‌ها؛ دو برابر کردن میدان" یک بیان رایج در زمانی است که رول کام اوت نیست. این عبارت به دیلرها یادآوری می‌کند که در شرط‌‌های میدانی دو برابر پرداخت کنند و شرط بندی کننده را تشویق می‌کند که شرط‌های بعدی را انجام دهد. نام دیگر دو، "دوس بازنده" یا "اسنیکی" است، زیرا تلفظ آن شبیه "چشم‌های مار (اسنیک آیز)" است که با لهجه بیان می‌شود.

سه به طور معمول به عنوان "سه کرپس سه" در طول رول کام اوت نامیده می‌شود؛ یا "سه، آس دوسه، کام اوت سینگل" در زمانی که کام اوت نیست. این بدین معنی است که شرط کام از دست رفته است و به هر شرط بندی میدانی، پرداخت تکی انجام می‌شود. سه ممکن است با ‌عناوین «آس گیر یک دوسه»، «تریسی» یا حتی «ایسی دوسی» نامیده شود.

چهار، معمولا سخت (هارد)، گاهی اوقات با عنوان "جو کوچولو از کوکومو" یا "جو کوچولو در ردیف اول" یا خود "جو کوچولو" نامیده می‌شود. یک چهار سخت را می‌توان "بالرین" هم نامید زیرا دو-دو است (توتو).

در کازینوهایی که پنج یکی از بازی‌های میدان (فیلد) نیست و بنابراین در شرط بندی‌های فیلد پرداخت نمی‌شود، اغلب "پنج بدون فیلد" نامیده می‌شود. نام‌های دیگر پنج "فور" و "فیبی کوچک" است.

شش را می‌توان به عنوان "جیمی هیکس" یا "جیمی هیکس از استیکس" نام برد. این‌ها نمونه‌هایی از قافیه‌های عامیانه برای این عدد هستند. در یک برد، شش اغلب "666 برنده 6"، پس از "سخت آمده" یا "آسان آمده"، نامیده می‌شود.

هفت که به صورت 6–1 انجام می‌شود، گاهی اوقات "شش آس" یا "شیطان بالا می‌آید" نامیده می‌شود. بازیکنان قدیمی‌تر ممکن است از اصطلاح "قرمز بزرگ" برای هفت استفاده کنند، زیرا میزهای کرپس در قدیم به طور برجسته یک "7" قرمز بزرگ را در مرکز خود نشان می‌دادند. در طول کام اوت، هفت را «هفت، برنده خط مقدم» می‌نامند. این وضعیت اغلب "لاین را پرداخت کن" و/یا "گرفتن دونت‌ها" را دنبال می‌کند. پس از تعیین پوینت، یک هفت به سادگی "7 اوت" یا "7 از 7" نامیده می‌شود.

هشت در رول راه سخت، به عنوان قطب مخالف "هشت آسان"، گاهی اوقات با نام "هشت از دکاتور" نامیده می‌شود. همچنین می‌توان آن را با ‌عناوین «جفت مربع»، «مامان و بابا» یا «اُزی و هریت» نیز نامید.

نه در کازینوهایی که 9 یکی از بازی‌های فیلد به حساب می‌آید، "سنترفیلد نه" نامیده می‌شود. دلیل این امر این است که 9 عدد مرکزی‌ای است که در چیدمان چنین کازینوهایی نشان داده شده است (2–3–4–9–10–11–12). در آتلانتیک سیتی، 4-5 "راه آهن نه" نامیده می‌شود. 4-5 نه نیز به نام "جس جیمز" شناخته می‌شود زیرا جسی جیمز یاغی توسط یک تپانچه کالیبر 45 کشته شد. نام‌های دیگر این نه عبارتند از «نینا از پاسادنا»، «نینا در مارینا» و «نینر از کارولینا». نه را می‌توان با ‌عنوان «مایک پیر» نیز نامید. این نام به افتخار مایکل جردن، از مشاهیر NBA، نامگذاری شده است. جردن در دوران بازی خود شماره 45 را بر تن می‌کرد.

ده رول راه سخت "ده سخت" یا "دوس اکیس" نامیده می‌شود. در اسپانیایی دوس اکیس به معنای دو X است، زیرا چینش پیپ‌ها روی دو تاس در این رول شبیه «XX» است. یکی دیگر از نام‌های ده «ده سخت - بهترین دوست زن» است. این نمونه‌ای از قافیه و حرف دو پهلو در زبان عامیانه است. ده به عنوان یک جفت 5 می‌تواند با عناوین "پنجه توله سگ" یا "یک جفت گل آفتابگردان" یا "بیگ دیک" یا "جان بزرگ" نیز شناخته شود. یکی دیگر از اصطلاحات عامیانه برای ده سخت «سر گوزن» است، زیرا شبیه به شاخ گوزن است. این عبارت از اصطلاحات بازیکنان منطقه پیتسبورگ آمده است.

یازده به عنوان "یو" یا "یو لون - yo-leven" خوانده می‌شود. این نام از شنیده شدن اشتباهی آن به عنوان "هفت-seven" جلوگیری می‌کند. یک اصطلاح قدیمی‌تر برای یازده، «شش پنج، بدون جیوه» است، زیرا یک رول برنده است. در طول بازی، یازده معمولا با "برنده خط مقدم" دنبال می‌شود. پس از مشخص شدن پوینت، غالباً "فیلد خوب و کام" اضافه می‌شود.

دوازده به عنوان "باکسکارز" شناخته می‌شود زیرا نقاط روی دو تاس که 6 و 6 را نشان می‌دهند شبیه نقشه‌های شماتیک واگن‌های راه آهن هستند. به دوازده «نیمه شب» نیز گفته می‌شود. این اصطلاح به ساعت دوازده شب اشاره دارد. همچنین از عنوان "دابل اکشن، فیلد ترکشن"، به دلیل پرداخت (استاندارد) 2 به 1 در شرط‌های فیلد برای این رول استفاده می‌شود. این واقعیت که چینش پیپ‌ها روی دو تاس، زمانی که انتهایشان کنار هم قرار داده می‌شود، شبیه به رد تایر است نیز در این نام گذاری بی تاثیر نیست. در میزهایی که در رول دوازده، پرداخت سه برابری فیلد است، استیکمن اغلب با صدای بلند فریاد می‌زند "سه گانه"؛ یا به تنهایی یا در ترکیب با "12 کرپس 12" یا "سه برابر بیا".

رول‌های 4، 6، 8 و 10 بسته به این که به صورت "دوبل" یا  هر ترکیب دیگری رول شده باشند، "راه سخت" یا "راه آسان" نامیده می‌شوند. برای مثال "شش سخت"، "هشت آسان" یا "ده سخت". رول‌های سخت به این دلیل نام‌گذاری شده‌اند که تنها یک راه برای رول کردن آن‌ها وجود دارد؛ یعنی ارزش هر تاس با عددی که رول می‌شود یکسان است. در نتیجه، احتمال بیشتری وجود دارد که عدد را در ترکیب (آسان) به جای دوتایی (سخت) بیاوید.

انواع شرط بندی

شرط بندی لاین

اگر شوتر بخواهد تاس بریزد، باید شرط بندی لاین پاس یا شرط دونت پاس را انجام دهد. در رول کام اوت هر بازیکن تنها می‌تواند یک شرط بر روی پاس یا دونت پاس بگذارد. با این حال در صورت تمایل می‌تواند هر دو را هم شرط بندی کند. بستن شرط لاین پاس و دونت پاس برای بازیکنی که شوتر نیست امری اختیاری است. در موارد نادر، برخی از کازینوها از بازیکنان می‌خواهند که حداقل شرط بندی لاین پاس یا دونت پاس را انجام دهند (اگر می‌خواهند هر شرط دیگری انجام دهند)؛ چه شوتر باشند چه نباشند.

لاین پاس

شرط اصلی در کرپس شرط لاین یا خط پاس است. این شرط برای برنده شدن شوتر است. این شرط باید حداقل، میزان حداقل میز و حداکثر، میزان حداکثر میز باشد.

اگر رول کام اوت 7 یا 11 باشد، شرط برنده می‌شود.

اگر رول کام اوت 2، 3 یا 12 باشد، شرط باخته است (معروف به "کرپینگ اوت").

اگر رول مقدار دیگری باشد، یک پوینت ایجاد می‌شود.

اگر بعد از ایجاد یک پوینت، آن پوینت دوباره قبل از 7 رول شود، شرط برنده می‌شود.

اگر بعد از ایجاد یک پوینت، قبل از این‌که پوینت دوباره آورده شود، یک 7 زده شود، شرط بازنده است.

پرداخت شرط بندی لاین پاس به صورت برابر است.

شرط لاین پاس یک شرط قراردادی است. هنگامی که یک شرط لاین پاس انجام می‌شود، همیشه باید آن را ترتیب اثر داد. نمی‌توان آن را "خاموش" کرده، پایین آورده یا از بین برد، تا زمانی که پوینت مشخص شود یا شوتر 7 اوت را کسب کند. یک بازیکن می‌تواند در هر زمانی پس از ایجاد یک پوینت، احتمال مربوطه (تا سقف میز) را در پشت خط پاس افزایش دهد. بازیکنان فقط زمانی می‌توانند روی لاین پاس شرط بندی کنند که هیچ پوینتی مشخص نشده باشد؛ مگر اینکه کازینو اجازه دهد بازیکن در جایی که می‌تواند در لاین پاس شرط بندی کند، یا هر زمانی که می‌خواهد شرط بندی لاین پاس موجود را افزایش دهد. وی با این کار و صورتی که پوینت روشن باشد می‌تواند فورا احتمالات را بگیرد.

دونت پاس

شرط دونت پاس شرط بندی بر روی باخت شوتر است (هفت اوت، لاین اوت). این شرط نقطه مقابل شرط لاین پاس است. مانند شرط پاس، این شرط باید حداقل میزان حداقل میز و حداکثر، میزان حداکثر میز باشد.

اگر رول کام اوت 2 یا 3 باشد، شرط برنده می‌شود.

اگر رول کام اوت 7 یا 11 باشد، شرط بازنده است.

اگر رول کام اوت 12 باشد، شرط یک فشار (Push) است (نه برد و نه باخت). در برخی از کازینوها، شرط بر روی 2 فشار است و در عوض روی 12 برنده می‌شود. برخی دیگر به بازیکن اجازه می‌دهند بسته به جایی که در چیدمان قرار می‌گیرد، فشار روی 2 یا 12 را انتخاب کند. وجود فشار روی 12 یا 2 از نظر ریاضی برای حفظ پوینت میزبان بر بازیکنان، امری ضروری است.

اگر رول مقدار دیگری باشد، یک پوینت ایجاد می‌شود.

اگر بعد از ایجاد یک پوینت، قبل از این که پوینت دوباره آورده شود، یک 7 زده شود، شرط برنده می‌شود.

اگر بعد از ایجاد یک پوینت، آن پوینت دوباره قبل از 7 رول شود، شرط بازنده است.

پرداخت شرط بندی دونت پاس به صورت برابر است.

شرط دونت پاس یک شرط بدون کانترکت است. پس از ایجاد یک پوینت، بازیکن می‌تواند در هر زمانی شرط دونت پاس و هر احتمال مربوطه را از بین برده یا کاهش دهد؛ دلیل این امر این است که احتمال زدن 7 قبل از پوینت به نفع بازیکن است. با این حال، پس از حذف یا کاهش، شرط دونت پاس قابل بازیابی یا افزایش نیست. از آنجایی که شوتر باید شرط بندی خطی داشته باشد، به طور کلی شرط دونت پاس را کمتر از میزان حداقلی میز نمی‌بندد. در لاس وگاس، اکثر کازینوها به شوتر اجازه می‌دهند تا به جای حذف شرط، شرط را به لاین پاس منتقل کند. با این حال، در مناطق دیگری مانند پنسیلوانیا و آتلانتیک سیتی، این امر مجاز نیست. حتی اگر بازیکنان اجازه داشته باشند پس از تعیین پوینت شرط لاین را حذف کنند، این شرط را نمی‌توان بدون حذف کردن "خاموش" کرد. اگر بازیکنی انتخاب کند که شرط دونت پاس را حذف کند، دیگر نمی‌تواند احتمالی را پشت خط دونت پاس بگذارد. با این حال، بازیکن همچنان می‌تواند روی هر یک از اعداد پوینت (4، 5، 6، 8، 9، 10) شرط بندی استاندارد انجام دهد.

دو روش مختلف برای محاسبه احتمال و پوینت میزبان این شرط وجود دارد. جدول زیر اعداد را با در نظر گرفتن اینکه بازی در زمان رول عدد 12 به جای نامشخص بودن، با یک فشار به پایان می‌رسد، نشان می‌دهد. شرط بندی روی دونت پاس اغلب «بازی کردن در قسمت تاریک» نامیده می‌شود. برخی از بازیکنان این کار را بد سلیقگی یا حتی تابو می‌دانند، زیرا مستقیماً در تضاد با بازی معمولی است. در واقع در چنین حالتی فرد زمانی که اکثر بازیکنان شکست می‌خورند، برنده می‌شود.

احتمال پاس

اگر 4، 5، 6، 8، 9، یا 10 در رول کام اوت آورده شود (به عنوان مثال، اگر یک پوینت ایجاد شود)، اکثر کازینوها به بازیکنان لاین پاس اجازه می‌دهند با قرار دادن چند برابری میزان از پیش تعیین شده لاین پاس، پشت خط پاس، احتمال را بالا ببرند. این شرط اضافی در صورتی برنده می‌شود که پوینت قبل از زدن 7 آورده شود. میزان پرداخت به صورت 2 به 1 اگر پوینت 4 یا 10 باشد و 3 به 2 اگر پوینت 5 یا 9 باشد، است. در صورت 6 یا 8 بودن پوینت پرداخت 6 به 5 است. برخلاف شرط بندی لاین پاس، شرط احتمالات لاین پاس را می‌توان قبل از باخت «خاموش» کرده، حذف یا کاهش داد. در لاس وگاس، به طور کلی شرط بندی‌های احتمالات باید حداقل برابر با میزان میز باشد. در آتلانتیک سیتی و پنسیلوانیا، ترکیب احتمال و شرط پاس باید حداقل میزان میز باشد تا بازیکنان بتوانند بسته به پوینت، حداقل واحد ممکن را بر روی احتمال شرط بندی کنند. اگر پوینت 4 یا 10 باشد، بازیکنان می‌توانند در صورتی که میزان حداقلی میز کم است، مانند 5، 10 یا 15 دلار، به اندازه 1 دلار روی احتمال شرط بندی کنند. اگر بازیکن درخواست کار نکردن احتمال پاس را کند (خاموش) و شوتر هفت اوت کند یا پوینت را بیاورد، شرط لاین پاس باخته یا دو برابر می‌شود و احتمالات پاس برمی‌گردند.

کازینوهای انفرادی (و گاهی اوقات میزهای داخل یک کازینو) از نظر حداکثر احتمالی که ارائه می‌دهند بسیار متفاوت هستند. این تفاوت می‌تواند شامل احتمال یک یا دو برابری (یک یا دو برابر شرط لاین پاس) تا 100 برابر یا حتی احتمال نامحدود باشد. تفاوتی که اغلب دیده می‌شود "احتمالات 3-4-5X" است. در این مورد حداکثر احتمال مجاز شرط به پوینت بستگی دارد. اگر پوینت 4 یا 10 باشد، سه برابر؛ در پوینت‌های 5 یا 9 چهار برابر و در پوینت‌ها 6 یا 8 پنج برابر. این قانون محاسبه بردها را ساده می‌کند: شرط حداکثری احتمال پاس بر روی 3–4–5× میز همیشه بدون توجه به پوینت، شش برابر شرط‌های لاین پاس پرداخت می‌شود.

از آنجایی که شرط بندی‌های احتمال، با احتمال واقعی پرداخت می‌شوند، بر خلاف لاین پاس که پرداخت به صورت برابر است، در نظر گرفتن احتمال شرط بندی حداقلی در لاین پاس، پوینت میزبان را در مقایسه با شرط بندی همان مقدار فقط بر روی لاین پاس کاهش می‌دهد. شرط حداکثری احتمالات روی یک شرط حداقلی لاین پاس، اغلب کمترین پوینت میزبان ممکن را در هر بازی به کازینو می‌دهد. با این حال، شرط بندی احتمالات را نمی‌توان به‌طور مستقل انجام داد، بنابراین کازینو یک پوینت میزبان را برای خود در شرط بندی لاین پاس حفظ می‌کند.

احتمالات دونت پاس

اگر بازیکنی به جای پاس، دونت پاس را بازی کند، می‌تواند چیپ‌ها در پشت خط دونت پاس نیز قرار دهد. اگر 7 قبل از پوینت بیاید، و پوینت 4 یا 10 باشد، احتمال با ضریب واقعی 1 به 2 پرداخت می‌شود. اگر پوینت 5 یا 9 باشد، 2 به 3 و اگر پوینت 6 یا 8 باشد پرداخت 5 به 6 است. معمولاً حداکثر شرط لی (lay) به گونه‌ای بیان می‌شود که در آن بازیکن بتواند مقداری برابر با حداکثر احتمال چند برابری در میز را برنده شود. اگر بازیکنی حداکثر احتمال را با پوینت 4 یا 10 روی میزی بگذارد که ضریب پنج برابری را ارائه می‌دهد، می‌تواند حداکثر ده برابر مقدار شرط دونت پاس خود را لی کند. در احتمال 5 برابری میز، حداکثر میزانی که شرط ترکیبی می‌تواند برنده شود، همیشه 6 برابر مقدار شرط دونت پاس است. بازیکنان می‌توانند در صورت تمایل میزان حداقل احتمال میز را شرط بندی کنند و کمتر از حداقل میز برنده شوند. مانند شرط بندی دونت پاس، احتمال می‌تواند حذف یا کاهش یابد. بر خلاف شرط بندی دونت پاس، احتمالات دونت پاس را می‌توان "خاموش" کرد. در لاس وگاس معمولاً شرط بندی‌ احتمال باید برابر با حداقل میزان میز باشد. در آتلانتیک سیتی و پنسیلوانیا، احتمالات ترکیبی و شرط دونت پاس باید حداقل میزان میز باشند؛ بنابراین بازیکنان می‌توانند بسته به پوینت، حداقل دو واحد را بر اساس احتمال شرط بندی کنند. اگر پوینت 4 یا 10 باشد، بازیکنان می‌توانند در صورتی که میزان حداقلی میز کم است، مانند 5، 10 یا 15 دلار، به اندازه 2 دلار روی احتمال شرط بندی کنند. اگر بازیکن درخواست اثر نکردن احتمال پاس را کند (خاموش) و شوتر هفت اوت کند یا پوینت را بیاورد، شرط دونت پاس باخته یا دو برابر می‌شود و احتمالات دونت پاس بر می‌گردند. بر خلاف یک شرط بندی معمولی روی پوینت، ضریب شرط پشت خط دونت پاس، کمیسیون (ویگ) دریافت نمی‌کند.

شرط کام (Come)

شرط کام را می‌توان به عنوان شروع یک شرط کاملا جدید و منحصر به فرد لاین پاس برای بازیکن، تجسم کرد. مانند لاین پاس، هر بازیکن فقط می‌تواند یک شرط کام را در هر راند انجام دهد. این شرط بازیکن را از شرط بندی بر روی احتمال یک پوینت از قبل تعیین شده کنار نمی‌گذارد. این شرط باید حداقل، میزان حداقل میز و حداکثر، میزان حداکثر میز باشد. در صورت تمایل، بازیکنان می‌توانند روی هر دو گزینه کام و دونت کام در یک رول شرط بندی کنند. شرط‌های کام تنها پس از تعیین یک پوینت انجام می‌شوند، زیرا در رول کام اوت، شرط کام همان شرط بندی لاین پاس خواهد بود. بازیکنی که شرط کام را می‌بندد، بدون توجه به دور میز، روی اولین پوینتی که از رول بعدی شوتر می‌آید، شرط می‌بندند. اگر در دور اول 7 یا 11 آورده شود، برنده است. اگر 2، 3 یا 12 رول شود، شرط بازنده است. اگر رول 4، 5، 6، 8، 9 یا 10 باشد، شرط کام توسط دیلر پایه به جعبه‌ای منتقل می‌شود که نشان دهنده عددی است که شوتر آورده است. این عدد به "پوینت شرط کام" تبدیل می‌شود و بازیکن مجاز است مانند شرط بندی لاین پاس، احتمال بگیرد. همچنین مانند یک شرط لاین پاس، شرط کام یک شرط کانترکت است. این بدین معنیست که همیشه قابل اجرا است و تا زمانی که برنده شده یا ببازد نمی‌توان آن را خاموش کرده، حذف کرده یا کاهش داد. با این حال، احتمال گرفته شده پشت شرط کام را پیش از این که شرط ببازد می‌توان خاموش کرده، حذف کرده یا کاهش داد. در لاس وگاس معمولاً شرط‌های احتمال باید برابر با میزان حداقلی میز باشند. در آتلانتیک سیتی و پنسیلوانیا، احتمالات ترکیبی و شرط دونت پاس باید حداقل میزان میز باشند؛ بنابراین بازیکنان می‌توانند بسته به پوینت، حداقل یک واحد را بر اساس احتمال شرط بندی کنند. اگر پوینت 4 یا 10 باشد، بازیکنان می‌توانند در صورتی که میزان حداقلی میز کم است، مانند 5، 10 یا 15 دلار، به اندازه 1 دلار روی احتمال شرط بندی کنند. اگر بازیکن درخواست اثر نکردن احتمال پاس را کند (خاموش) و شوتر هفت اوت کند یا پوینت را بیاورد، شرط کام باخته یا دو برابر می‌شود و احتمالات کام بر می‌گردند. اگر کازینو اجازه شرط بندی را بدهد، بازیکن می‌تواند پس از تعیین یک پوینت، شرط کام را افزایش داده و در صورت تمایل احتمالات بیشتری را پشت خط بگذارد. شرط بندی همچنین به بازیکن اجازه می‌دهد تا روی یک کام شرط بندی کرده و بلافاصله روی یک پوینت احتمال بیاورد، بدون اینکه پوینت شرط کام مشخص شود.

دیلر احتمال را در بالای شرط کام قرار می‌دهد، اما کمی از مرکز میز آن را فاصله می‌دهد تا بین شرط اصلی و احتمال تفاوت قائل شود. در صورتی که شوتر قبل از هفت، پوینت شرط کام را بیاورد، در دور دوم برنده می‌شود. شرط‌های برنده کام مانند شرط‌های برنده لاین پاس پرداخت می‌شوند: میزان برابر برای شرط اصلی و احتمال واقعی برای شرط احتمال. در عوض، اگر هفت قبل از پوینت بیاید، شرط کام (و هر شرط احتمال) بازنده خواهد بود.

به دلیل شرط کام، اگر شوتر پوینت خود را بیاورد، می‌تواند در موقعیتی قرار بگیرد که هنوز شرط کام را (با احتمال) دارد. رول بعدی یک کام اوت رول خواهد بود. در این شرایط معمولاً فرض بر این است که شرط بندی‌های احتمال بر روی وگرهای کام برای رول کام اوت کارساز نیستند. این بدان معناست که اگر شوتر در رول کام اوت، 7 بیاورد، هر بازیکنی که شرط فعالی دارد که منتظر یک پوینت شرط کام است، وگر (شرط) اولیه خود را از دست می‌دهد؛ با این حال شرط‌های احتمال به وی بازگردانده می‌شود.

اگر پوینت شرط کام در رول کام اوت بیرون بیاید، احتمال برنده نمی‌شود، اما شرط کام برنده شده و شرط احتمال برگردانده می‌شود (همراه با شرط کام و پرداخت آن). بازیکن می‌تواند به دیلر بگوید که می‌خواهد با احتمال ​​کار کند؛ به این ترتیب اگر شوتر عددی را بزند که با پوینت کام مطابقت داشته باشد، شرط احتمال همراه با شرط کام برنده می‌شود. اگر هفت آورده شود، هر دو بازنده می‌شوند.

بسیاری از بازیکنان از یک شرط کام به عنوان "بیمه" در برابر هفت اوت استفاده می‌کنند. اگر شوتر هفت را بیندازد، شرط کام به صورت 1:1 پرداخت می‌شود و باخت شرط لاین پاس را جبران می‌کند. ریسک این استراتژی در این وضعیت است که شوتر برای چندین رول هفت نیاورد؛ این منجر به بستن شرط‌های متعددی می‌شود که اگر شوتر در نهایت هفت اوت شود، از دست خواهند رفت.

شرط دونت کام

به همان ترتیبی که یک شرط کام شبیه به یک شرط لاین پاس است، یک شرط دونت کام نیز مشابه با شرط دونت کام است. مانند کام، شرط دونت کام را فقط می‌توان پس از تعیین یک پوینت شرط بندی کرد، زیرا زمانی که هیچ پوینتی تعیین نشده باشد، مانند شرط بندی خط دونت پاس است. این شرط باید حداقل میزان حداقل میز و حداکثر میزان حداکثر میز باشد. یک شرط دونت کام در دو دور انجام می‌شود. اگر در دور اول 2 یا 3 رول شود، برنده است. اگر 7 یا 11 رول شود، بازنده است. اگر 12 رول شود، یک فشار است (با توجه به همان نسخه 2/12 که در بالا برای شرط دونت پاس توضیح داده شد). اگر رول 4، 5، 6، 8، 9 یا 10 باشد، شرط دونت کام توسط دیلر پایه به جعبه‌ای منتقل می‌شود که نشان دهنده عددی خواهد بود که شوتر انداخته است. اگر شوتر قبل از پوینت دونت کام عدد هفت را بیاورد، در دور دوم برنده می‌شود. مانند دونت پاس، هر بازیکن می‌تواند تنها یک شرط دونت کام را در هر رول انجام دهد. این امر بازیکن را از قرار دادن احتمال بر روی یک پوینت مشخص شده دونت کام محروم نمی‌کند. در صورت تمایل، بازیکنان می‌توانند روی هر دو گزینه کام و دونت کام در یک رول شرط بندی کنند.

بازیکن می‌تواند روی شرط دونت کام احتمال قرار دهد، درست مانند شرط دونت پاس. در این حالت، دیلر (نه بازیکن) به دلیل فضای محدود، شرط احتمال را در بالای شرط بندی در جعبه قرار می‌دهد، به این معنی که این یک شرط احتمال است و بخشی از شرط اولیه نیست. احتمالات پشت یک دونت کام تابع قوانین مشابهی با احتمالات دونت پاس هستند. بر خلاف یک شرط بندی معمولی روی پوینت، ضریب شرط پشت خط دونت کام، کمیسیون (ویگ) دریافت نمی‌کند و به بازیکن احتمال واقعی می‌دهد. مانند شرط بندی خط دونت پاس، شرط‌های دونت کام هم بدون کانترکت هستند. این بدین معنیست که همیشه قابل اجرا هستند و تا زمانی که برنده شده یا ببازد نمی‌توان آن را خاموش کرده، حذف کرده یا کاهش داد. زمانی که یک پوینت مشخص شد، بازیکن می‌تواند بگوید "بدون اقدام"؛ در چنین وضعی شرط به پوینت منتقل نخواهد شد. این بازی به نفع بازیکن نیست. اگر شرط حذف شود، بازیکن دیگر نمی‌تواند در پشت پوینت دونت کام احتمال قرار دهد و در عین حال نمی‌تواند همان شرط دونت کام را بازیابی کرده یا افزایش دهد.  بازیکنان باید پیش از این که یک شرط جدید دونت کام را انجام دهند، تا زمانی که یک پوینت لاین پاس ایجاد شود، منتظر رول بعدی بمانند (بازیکنان نمی‌توانند روی دونت کام کام اوت شرط بندی کنند). کازینوهای لاس وگاس که امکان شرط بندی را فراهم می‌کنند به بازیکنان این امکان را می‌دهند که به طور مستقیم دونت کام را به هر پوینت کامی که می‌خواهند انتقال دهند. با این حال، این امر در آتلانتیک سیتی یا پنسیلوانیا مجاز نیست. برخلاف خود شرط بندی دونت کام، احتمالات دونت کام را می‌توان خاموش کرده، حذف کرده یا در صورت تمایل کاهش داد. در لاس وگاس، بازیکنان باید در صورت تمایل میزان حداقل میز را برای شرط احتمال قرار داده و میزان کمتر از حداقل میز را برنده شوند. در آتلانتیک سیتی و پنسیلوانیا شرط ترکیبی بازیکن باید حداقل میزان میز باشد، بنابراین بسته به تعداد پوینت، بازیکنان می‌توانند حداقل 2 واحد را بگذارند (مثلاً اگر پوینت 4 یا 10 باشد). اگر بازیکن درخواست صورت نگرفتن احتمال دونت کام را بدهد (خاموش) و شوتر به پوینت دونت کام دست یافته باشد یا هفت اوت شده باشد، شرط دونت کام از بین رفته یا دو برابر می‌شود و احتمال دونت کام باز می‌گردد.

پرداخت برد در شرط‌های دونت کام، مانند دونت پاس است؛ میزان برابر برای شرط اصلی و احتمال واقعی برای احتمالات وجود دارد. برخلاف شرط‌های کام، احتمالات موجود در پشت پوینت شرط‌های دونت کام، همیشه کار می‌کنند. این شامل کام اوت رول‌ها هم می‌شود مگر اینکه بازیکن چیز دیگری را مشخص کند.

شرط بندی چند رول

این‌ها شرط‌هایی هستند که ممکن است در رول اول تسویه نشوند و قبل از مشخص شدن نتیجه به تعدادی رول دیگر نیاز داشته باشند. بیشتر شرط‌های چند روله ممکن است در شرایطی قرار بگیرند که شوتر قبل از قطعی شدن نتیجه شرط بندی، پوینتی را به دست آورد. این شرط بندی‌ها معمولاً تا زمانی که پوینت بعدی مشخص نشده باشد، در رول کام اوت جدید «بکار نیامدنی» در نظر گرفته می‌شوند؛ مگر اینکه بازیکن شرط را «کار کردنی» بنامد.

قوانین کازینو در این مورد متفاوت است. برخی از این شرط بندی‌ها ممکن است قابل فراخوانی نباشند. این در حالیست که برخی دیگر می‌توانند در هنگام کام اوت "کار کردنی" در نظر گرفته شوند. دیلرها معمولاً اعلام می‌کنند که آیا شرط‌ها کار می‌کنند، مگر اینکه لغو شوند. اگر یک عدد پوینت بکار نیامدنی قرار داده شده (پلیس)، خریداری شده (بای) یا گذاشته شده (لی)، در نتیجه یک کام اوت به پوینت جدید تبدیل شود، شرط معمولاً بازپرداخت می‌شود؛ یا این که می‌توان آن را به صورت رایگان به عدد دیگری منتقل کرد.

پلیس (place)

بازیکنان می‌توانند با قرار دادن (پلیس) شرط خود در منطقه کام و گفتن میزان شرط و عدد تاس به دیلر، روی هر پوینتی (4، 5، 6، 8، 9، 10) شرط بندی کنند. 30 بر روی 6، 5 بر روی 5 و 25 بر روی 10 خواهد بود. این‌ها به طور معمول "شرط‌های پلیس برای برنده شدن" هستند. این‌ها شرط‌هایی هستند که شرط بندی بر روی عدد آن‌ها قبل از زدن 7 انجام می‌شود. این شرط‌ها به عنوان شرط‌های کار کردنی در نظر گرفته می‌شوند. هر بار که یک شوتر عدد شرط را بزند، پرداخت خواهند شد. در یک رول کام اوت، یک شرط پلیس غیرقابل اجرا در نظر گرفته می شود، مگر اینکه بازیکنی که آن را انجام داده است، چیزی غیر از این را مشخص کند. این شرط می‌تواند در هر زمانی برای جلوگیری از باخت حذف شده یا کاهش یابد. در حالت دیگر، بازیکن باید حداقل‌های میز را رعایت کند.

شرط بندی پلیس برای برنده شدن با میزانی کمی کمتر از احتمال واقعی پرداخت می‌شود: 9 به 5 در پوینت 4 یا 10، 7 به 5 در پوینت 5 یا 9 و 7 به 6 در پوینت 6 یا 8. شرط بندی پلیس روی اعداد خارجی (4،5،9،10) باید در واحدهای 5 دلاری (روی یک میز حداقل 5 دلاری) انجام شود تا بتوان پرداخت دقیق 5 دلار را با پرداخت 7 دلار یا 5 دلار را با پرداخت 9 دلاری دریافت کرد. شرط بندی‌های پلیس روی 6 و 8 باید در واحدهای 6 دلاری (روی یک میز حداقل 5 دلاری) انجام شود تا با پرداخت 7 دلار، پرداخت دقیق 6 دلاری را دریافت کنید. برای 4 و 10، به نفع بازیکن است که شرط را بخرد (به ادامه مطلب مراجعه کنید).

یک فرم جایگزین، که به ندرت توسط کازینوها ارائه می‌شود، "شرط پلیس برای باخت" است. این شرط برعکس شرط پلیس برای برنده شدن است. اگر 7 قبل از پوینت خاصی قرار بگیرد، این شرط نتیجه می‌دهد. شرط بندی پلیس برای باخت معمولاً دارای امتیاز میزبان کمتری نسبت به شرط بندی پلیس برای برنده شدن است. پرداخت‌ها به صورت 4-5 در پوینت 6 یا 8، 5-8 در 5 یا 9، و 5-11 در پوینت 4 یا 10 است.

خرید (Buy)

بازیکنان می‌توانند شرطی را که با احتمال واقعی پرداخت می‌شود بخرند. لازم به ذکر است که در این روند 5% کمیسیون از مبلغ شرط دریافت می‌شود. شرط‌های خرید با شرط بندی شوتر در یک عدد مشخص قبل از یک بازیکن هفت اوت شود، انجام می‌شود. شرط خرید بدون احتساب کمیسیون باید با حداقل میزان میز برابر باشد. با این حال، برخی از کازینوها حداقل مبلغ شرط خرید را 20 دلار تعیین می‌کنند تا با 1 دلاری که از کمیسیون 5 درصدی دریافت می‌شود، مطابقت داشته باشد. به طور سنتی، کمیسیون شرط خرید بدون توجه به هر چیز دیگری باید پرداخت‌ شود. با این حال در سال‌های اخیر تعدادی از کازینوها سیاست خود را تغییر داده‌اند و کمیسیون را تنها زمانی دریافت می‌کنند که شرط خرید برنده شود. برخی از کازینوها کمیسیون را به عنوان هزینه یک باره برای خرید عدد دریافت می‌کنند. پرداخت‌ها در این صورت همیشه واقعی هستند. اکثر کازینوها معمولاً تنها 1 دلار را برای شرط بندی با چیپ سبز 25 دلاری (4٪ کارمزد) یا 2 دلار را برای 50 دلار (دو چیپ سبز) دریافت می‌کنند. این روند امتیاز میزبان را کمی بیشتر کاهش می‌دهد. بازیکنان می‌توانند قبل از باخت این شرط را حذف کرده یا کاهش دهند (شرط باید حداقل میزان میز باشد، بدون ویگ). شرط‌های خرید مانند شرط‌‌های پلیس در زمانی که هیچ پوینتی تعیین نشده باشد، بکار نیامدنی‌اند؛ مگر اینکه بازیکن روند دیگری را مشخص کند.

در جایی که کمیسیون فقط برای بردها دریافت می‌شود، این میزان اغلب از سود برنده کسر می‌شود. برای مثال، شرط خرید 25 دلاری روی 10، به برنده 49 دلار پرداخت می‌کند. امتیاز میزبان ذکر شده میز فرض را بر این می‌گذارد که کمیسیون از همه شرط‌ها دریافت می‌شود. اگر کمیسیون فقط برای شرط‌های برنده دریافت شود، این مقدار حداقل دو برابر کاهش می‌یابد.

لی یا خواباندن (Lay)

شرط لی برعکس شرط خرید است که در آن بازیکن روی آمدن 7 پیش از عدد خوابانده (لی) شده شرط می‌بندد. بازیکنان تنها می‌توانند 4، 5، 6، 8، 9 یا 10 را لی کنند. آن‌ها می‌توانند در صورت تمایل بر روی چندین عدد لی کنند. درست مانند شرط بندی خرید، این شرط بندی هم احتمال واقعی را می‌پردازند. با این حال از آن‌جایی که شرط لی برعکس شرط خرید است، پرداخت معکوس می‌شود. بنابراین، بازیکنان به صورت 1 به 2 برای اعداد 4 و 10، 2 ​​به 3 برای اعداد 5 و 9، و 5 به 6 برای اعداد 6 و 8 را دریافت خواهند کرد. 5% میزان کمیسیون (vigorish، vig، juice) از قبل بر روی مبلغ برد محاسبه می‌شود. به عنوان مثال: 40 دلار شرط بندی روی 4، 20 دلار برای یک برد پرداخت می‌کند. ویگ 5% بر اساس برد 20 دلاری 1 دلار خواهد بود. (نه 2 دلار بر اساس شرط 40 دلاری). مانند شرط خرید، کمیسیون مطابق با واحد شرط بندی تنظیم می‌شود؛ این به نحویست که نیازی به پرداخت بخشی از دلار نخواهد بود. کازینوها می‌توانند ویگ را از قبل شارژ کنند و در نتیجه بازیکن را ملزم به پرداخت یک برد یا باخت کنند. کازینوهای دیگر فقط در صورت برنده شدن شرط می‌توانند ویگ را دریافت کنند. استفاده از ویگ فقط بر روی بردها، امتیاز میزبان را پایین می‌آورد. بازیکنان می‌توانند قبل از باخت این شرط را حذف کرده یا کاهش دهند (شرط باید حداقل میزان میز باشد). برخی از کازینوها در لاس وگاس به بازیکنان این امکان را می‌دهند که در صورت تمایل، حداقل میزان میز را به اضافه ویگ لی کنند و کمتر از حداقل میزان میز را برنده شوند. حداکثر شرط بندی برابر با حداکثر برد در میز است؛ بنابراین اگر بازیکنی بخواهد 4 یا 10 را لی کند، می‌تواند دو برابر مقدار حداکثر میز شرط بندی کند تا برد حداکثری را در اختیار داشته باشد. سایر کازینوها حداقل به برد 20 دلاری نیاز دارند؛ این رقم با ویگ 1 دلاری مطابقت داشته و به شرط بندی 40 دلاری نیاز دارد. مشابه با شرط خرید، برخی از کازینوها فقط بابت برد کمیسیون دریافت می‌کنند. این کار امتیاز میزبان را کاهش می‌دهد. برخلاف شرط‌های پلیس و خرید، شرط‌های لی همیشه کار می‌کنند، حتی زمانی که هیچ پوینتی مشخص نشده باشد. بازیکن باید در غیر این صورت اگر بخواهد باید مشخص کند که شرط بکار نیامدنی است.

اگر بازیکنی مطمئن نباشد که یک شرط رول تکی یا چندتایی است، می‌تواند به این نکته توجه کند که تمام شرط‌های تک رول به یک رنگ (معمولا قرمز) روی سطح بازی نمایش داده می‌شوند. این در حالیست که همه شرط‌های چند رول با رنگ دیگری (معمولا زرد) نمایش داده می‌شوند.

قرار دادن (Put)

شرط قرار دادن شرطیست که به بازیکنان اجازه می‌دهد پس از تعیین یک پوینت (پس از رول کام اوت) شرط بندی را افزایش داده یا شرط بندی لاین پاس را انجام دهند. بازیکن می‌توانند روی لاین پاس شرط بندی کنند و فورا احتمالات را بگیرند، یا این که در صورت تصمیم بر اضافه کردن پول به یک شرط لاین پاس فعلی، احتمال را افزایش دهند. همچنین این شرط بندی به بازیکنان این امکان را می‌دهد که پس از ایجاد یک پوینت کام، شرط کام موجود را برای احتمال اضافی افزایش دهند؛ یا این که یک شرط کام جدید ساخته و در صورت تمایل، بدون تعیین پوینت شرط کام، بلافاصله احتمالات را دریافت کنند. در صورت افزایش یا اضافه شدن، شرط بندی‌های روی لاین پاس و کام را نمی‌توان خاموش کرده، حذف کرده یا کاهش داد؛ با این حال احتمالات شرط بندی را می‌توان خاموش کرده، حذف کرده یا کاهش داد. شرط احتمالات معمولاً باید برابر با حداقل میزان میز باشد. بازیکن نمی‌تواند بر روی دونت پاس یا دونت کام شرط بندی کند. شرط بندی قرار دادن می‌تواند امتیاز میزبان بیشتری نسبت به شرط بندی پلیس داشته باشد، مگر اینکه کازینو احتمالات بالایی ارائه دهد.

این نوع از شرط بندی معمولا در لاس وگاس مجاز است، اما در آتلانتیک سیتی و پنسیلوانیا مجاز نیست.

شرط بندی قرار دادن زمانی که بیش از 5 برابر احتمال بر روی بخش مسطح (فلت)، قرار داده شود بهتر از شرط بندی پلیس (برای برنده شدن) عمل می‌کنند. به عنوان مثال، یک بازیکن می‌خواهد یک شرط 30 دلاری بر روی شش شرط بندی کند. نگاهی به دو شرط احتمالی بدین صورت است: 1) شش را پلیس کنید، یا 2) شش را با احتمال قرار دهید. شرط بندی پلیس 30 دلاری روی شش در صورت برنده شدن، 35 دلار پرداخت می‌کند. شرط قرار دادن 30 دلاری، یک شرط لاین مسطح 5 دلاری به اضافه 25 دلار (5 برابر) احتمال است. این شرط همچنین در صورت برنده شدن، 35 دلار پرداخت می‌کند. اکنون، با شرط 60 دلاری روی شش، شرط پلیس 70 دلار برنده می‌شود. این در حالیست که شرط قرار دادن (5 دلار + 55 دلار احتمال) 71 دلار می‌پردازد. بازیکن باید پشت میزی باشد که نه تنها امکان شرط بندی قرار دادن را فراهم می‌کند، بلکه امکان احتمالات بالا را نیز می‌دهد. این برای بردن سود بیشتر از چنین مزیتی است.

راه سخت (Hard way)

این شرط را فقط می‌توان روی اعداد 4، 6، 8 و 10 بست. برای اینکه این شرط برنده شود، عدد انتخاب شده باید به صورت "راه سخت" (به صورت دوبل) قبل از 7 یا هر ترکیب غیر دوبل دیگری (راه آسان) قرار گیرد. به عنوان مثال، بازیکنی که روی 6 سخت شرط می‌بندد، فقط می‌تواند با دیدن یک رول 3-3 قبل از 7 یا هر رول آسانی که مجموعاً 6 (4-2 یا 5-1) باشد، برنده شود؛ در غیر این صورت وی بازنده است.

در کازینوهای لاس وگاس، این شرط بندی معمولاً کار کردنی است، از جمله زمانی که هیچ پوینتی تعیین نشده باشدغ مگر اینکه بازیکن طور دیگری مشخص کند. در کازینوهای دیگر مانند کازینوهای آتلانتیک سیتی، راه‌ سخت زمانی که پوینت خاموش است کار نمی‌کند، مگر اینکه بازیکن درخواست کند که آن را در رول کام اوت فعال کنند.

مانند شرط‌های تک رول، شرط‌های راه سخت هم می‌توانند کمتر از میزان حداقلی میز باشند. با این حال، حداکثر شرط مجاز هم کمتر از حداکثر میزان میز است. حداقل شرط بندی راه سخت می‌تواند یک واحد باشد. به‌عنوان مثال، حداقل‌های 5 یا 10 دلاری میز، معمولاً حداقل شرط بندی‌ راه سخت 1 دلاری را مجاز می‌داند. میزان حداکثر شرط بر اساس حداکثر برد مجاز از یک تک رول است.

راه آسان شرط بندی خاصی نیست که در کازینوهای استاندارد ارائه شود، بلکه اصطلاحی است برای تعریف هر ترکیب از اعداد که دو راه برای رول شدن دارند. به عنوان مثال، (6-4، 4-6) یک "10 آسان" خواهد بود. 4، 6، 8 یا 10 را می توان به دو روش سخت و آسان ساخت. اعداد پوینت شرط بندی (که در رول‌های آسان یا سخت پرداخت دارند) یا شرط‌های تک رول (هوپ) از روش‌های شرط بندی راه آسان هستند. به عنوان مثال، "هوپ 2 تا 4" یک شرط شش آسان برای رول بعدیست.

6 بزرگ و 8 بزرگ (Big 6 و Big 8)

یک بازیکن می‌تواند قبل از رول هفت، 6 یا 8 را انتخاب کند. انجام این شرط بندی (7) معمولاً توسط بازیکنان باتجربه کرپس اجتناب می‌‌شود زیرا پرداخت آن به صورت (1:1) است. این در حالیست که بازیکن می‌تواند روی 6 یا 8 شرط که بیشتر پرداخت می‌کند (7:6) شرط بندی کند. برخی از کازینوها (مخصوصاً آن‌هایی که در آتلانتیک سیتی هستند) 6 و 8 بزرگ را ارائه نمی‌دهند. این شرط‌ها در گوشه‌های پشت لاین پاس قرار دارند و می‌توانند مستقیماً توسط بازیکنان انجام شوند.

تنها مزیت واقعی ارائه شده توسط 6 یا 8 بزرگ این است که می‌توان آن‌ها را برای حداقل میزان میز شرط بندی کرد. این در حالیست که حداقل شرط پلیس ممکن است گاهی اوقات بیشتر از حداقل میز باشد؛ برای مثال 6 دلار شرط در یک بازی حداقل 3 دلاری. شرط بندی‌های پلیس معمولاً بکار نیامدنی هستند، مگر با توافق در زمانی که شوتر در حال کام اوت است، یعنی برای یک پوینت تاس می‌ریزد. شرط‌های 6 و 8 بزرگ همیشه کار می‌کنند. در برخی از چیدمان مدرن دیگر خبری از شرط 6 و 8 بزرگ نیست.

شرط بندی‌های تک رول

شرط‌های تک رول (گزاره) با انداختن یک تاس توسط شوتر صورت می‌گیرند. غالب این‌ها «شرط‌های سرویس» نامیده می‌شوند و در مرکز اکثر میزهای کرپس قرار دارند. تنها استیکمن یا دیلر می‌تواند یک شرط سرویس را جاگذاری کند. شرط‌های تک رول می‌توانند کمتر از حداقل میزان میز باشند. حداکثر شرط مجاز نیز باید کمتر از حداکثر میزان میز باشد. حداکثر شرط بر اساس حداکثر برد مجاز از بازی یک رول است. کمترین هم می‌تواند حداقل شرط به صورت یک واحد باشد. به عنوان مثال، میزهایی با حداقل 5 یا 10 دلار دست کم شرط تک رول 1 دلاری را مجاز می‌دانند. شرط بندی‌های تکی همیشه به‌طور پیش‌فرض کارکردنی هستند، مگر اینکه بازیکن چیز دیگری را مشخص کند. شرط‌ها عبارتند از:

2 (چشم مار یا آس): اگر شوتر 2 را بیاورد برنده می‌شود.

3 (اس-دوسه): اگر شوتر 3 بیاورد برنده می‌شود.

یو: اگر شوتر 11 بیاورد برنده می‌شود.

12 (باکس‌کارز، نیمه‌شب یا کورنرو): اگر شوتر 12 بیاورد، برنده می‌شود.

2 یا 12 (های لو): اگر شوتر 2 یا 12 بیاورد برنده می‌شود. استیکمن این شرط را روی خط تقسیم شرط‌های 2 و 12 قرار می‌دهد.

هر کرپس (سه طرفه): اگر شوتر 2، 3 یا 12 را بیاورد برنده می‌شود.

C & E: این یک شرط ترکیبیست. بازیکن نیمی از شرط خود را روی کرپس (2،3،12) و نیم دیگر را روی 11 (یو) شرط بندی می‌کند. پرداخت ترکیبی به صورت 3:1 در کرپس و 7:1 در 11 (یو) است. روش دیگر برای محاسبه پرداخت، تقسیم کل شرط به دو قسمت است. بازیکن میزان 7:1 منهای نیمی از مبلغ کل شرط را برای کرپس و میزان 15:1 را منهای نیمی از مبلغ پرداختی کل شرط را برای 11 (یو) دریافت می‌کند. به عنوان مثال، با استفاده از این روش اگر بازیکنی قرار باشد 2 دلار روی C & E شرط بندی کند، 1 دلار پرداختی به صورت 7:1 در کرپس منهای 1 دلار برای شرط بندی روی 11 دریافت می‌کند. بنابراین کل سود 6 دلار خواهد بود. اگر 11 زده می‌شد، بازیکن به صورت 15:1 منهای 1 دلار برای شرط بندی روی کرپس دریافت می‌کرد. بنابراین کل سود بازیکن 14 دلار خواهد بود. هر دو روش محاسبه نتیجه یکسانی دارند، بنابراین می‌توان از هر یک از این دو روش استفاده کرد. اگر بازیکنی بخواهد بعد از یک برد شرط را پایین بیاورد، تمام شرط را دریافت می‌کند و نه نیمی از آن را؛ حتی اگر فقط یکی از دو شرط بتوانند در هر رول برنده شوند. حداقل میزان شرط بر روی C & E دو برابر کمترین واحد شرط مجاز میز است. بنابراین اگر حداقل شرط تک رول 1 دلار باشد، کمترین شرط C & E مجاز 2 دلار خواهد بود. با این حال، بازیکنان می‌توانند در صورت تمایل، شرط بندی را با اعداد بزرگتر از 2 دلار انجام دهند. یکی از دو شرط همیشه بازنده است؛ دیگری ممکن است برنده شود.

هر هفت: در این نوع از شرط بندی اگر شوتر 7 بیاورد پرداخت به صورت 4:1 انجام خواهد شد. این شرط همچنین قرمز بزرگ نامیده می‌شود. دلیل این نام گذاری این است که 7 در فضای شرط بندی چیدمان معمولاً طرحی بزرگ و قرمز است؛ در عین حال به کار بردن کلمه "هفت" بر سر میز در بین قماربازان بدشانسی و نقض آداب محسوب می‌شود.

هورن (Horn): این نوع از شرط بندی بر روی 1 واحد برای 2، 3، 11 و 12 به طور همزمان و برای رول بعدی است. این شرط در واقع چهار شرط جداگانه است و بسته به عددی که واقعاً آورده شود، نتیجه می‌دهد. پرداخت ترکیبی به صورت 27:4 برای 2، 12 و 3:1 برای 3، 11 است. هر شرط انفرادی پرداختی مشابه با یک شرط تکی روی اعداد خاص دارد؛ 30:1 برای 2 و 12 منهای سه شرط دیگر، 15 :1 برای 3 و 11 منهای سه شرط دیگر. اگر بازیکنی برنده شرط بندی شود، می‌تواند هر چهار شرط را به جای یک شرط تکی دیگر پایین بیاورد، حتی با این که تنها یک شرط در هر رول می‌تواند برنده شود. بسیاری از بازیکنان برای از بین بردن سردرگمی پرتاب کردن چهار چیپ به مرکز میز یا تغییر در هنگام بستن شرط، یک شرط های هورن پنج واحدی انجام می ‌دهند؛ این یک شرط چهار طرفه با واحد اضافی است که بر روی عدد خاصی بسته می‌شود. برای مثال، اگر شخصی یک چیپ 5 دلاری را به مرکز میز انداخته و بگوید های هورن یو (horn high yo)، روی هر یک از اعداد هورن، چهار شرط 1 دلاری بسته و دلار اضافی را برای یو (11) در نظر گرفته است. شرط‌های هورن معمولاً باید مضربی از 4 یا 5 باشند. حداقل میزان شرط، 4 برابر حداقل واحد مجاز است. به عنوان مثال، اگر حداقل میزان میز برای یک رول 1 دلار باشد، شرط هورن باید 4 دلار یا بیشتر باشد.

ویل یا ورلد (Whirl or World): این حالت یک شرط پنج واحدیست که ترکیبی از یک هورن و یک هر هفت است. ایده در این نوع از شرط بندی این است که اگر هفت توسط تاس آورده شود، شرط یک فشار است؛ دلیل هم این است که پول برنده شده روی هفت در قسمت هورن شرط از دست می‌رود. ترکیب احتمال شرط بندی 26:5 در 2، 12، 11:5 در 3، 11 و فشار بر روی 7 است. مانند شرط C & E و هورن، اگر بازیکنی بخواهد شرط را پس از برد حذف کند، هر پنج واحد را پس می‌گیرد. حداقل شرط پنج واحد از میزان حداقلی است. برای مثال، اگر حداقل شرط تک رول 1 دلار باشد، حداقل شرط ویل یا ورلد 5 دلار است.

در هاپ، هاپ یا هوپینگ: این یک شرط بندی تکی روی هر ترکیب خاصی از دو تاس در پرتاب بعدی و شامل ترکیب‌هاییست که مجموع آن‌ها 7 است (مثلاً 4 و 3). به عنوان مثال، اگر شخصی روی "5 و 1" در هاپ شرط بندی کند، شرط می‌بندد که در رول بعدی 5 بر روی یک تاس و 1 در تاس دیگر ظاهر خواهد شد. شرط به صورت 15:1 در راه آسان پرداخت می‌شود (همانند شرط بندی روی 3 یا 11). راه سخت هاپ به صورت 30:1 پرداخت می‌کند (به عنوان مثال، 3 و 3 در هاپ، مانند شرط بندی روی 2 یا 12). احتمال واقعی 17:1 و 35:1 است که منجر به امتیاز میزبانی با ترتیب 11.11% و 13.89% می‌شود. این شرط در هنگام ارائه در مرکز چیدمان کرپس با سایر شرط‌های پیشنهادی قرار می‌گیرد. اگر شرط‌ هاپ روی چیدمان کرپس نباشد، باز هم بازیکنان می‌توانند روی آن شرط بندی کنند. در چنین حالتی مسئولیت رزرو شرط به عهده باکسمن می‌شود. گاهی اوقات بازیکنان ممکن است درخواست کنند تا یک عدد کامل را هاپ کنند. در این مورد مبلغ مورد نیاز در شرط بندی، ترکیب‌های متفاوتی دارد. به عنوان مثال، اگر بازیکنی بگوید "ده‌ها را هاپ کنید" (6-4، 5-5، 4-6)، بازیکن باید یک میزان شرط زوج به دیلر بدهد تا بتوان آن را بین راه‌های سخت و آسان تقسیم کرد. اگر بازیکن 10 دلار بدهد، 5 دلار در راه آسان 10 با احتمال 15:1 و 5 دلار در راه سخت با احتمال 30:1 قرار خواهد گرفت. اگر بازیکنی بخواهد "هفت را هاپ کند" سه ترکیب مختلف و شش راه ممکن برای آوردن 7 وجود دارد (6–1, 5–2, 4–3, 3–4, 2–5, 1–6)؛ بنابراین بازیکن باید به صورت مضربی از 3 شرط بندی کند. در چنین وضعیتی شرط می‌تواند بین هر ترکیب به صورت پرداختی 15:1 منهای دو شرط دیگر تقسیم شود. در غیر این صورت و اگر بازیکن به صورت مضربی از 3 شرط بندی نکند، باید مشخص‌ کند که کدام ترکیب دارای واحدهای اضافی است.

فیلد: این شرط بندی بر روی ظاهر شدن یکی از اعداد 2، 3، 4، 9، 10، 11 یا 12 در تاس بعدی است. این شرط اگر 2 یا 12 ریخته شود، پرداخت به صورت (2:1 یا 3:1) و اگر 3، 4، 9، 10 یا 11 زده شود، به صورت (1:1) است. شرط فیلد یک شرط "سلف سرویس" است. این بدین معنی است که برخلاف سایر شرط بندی‌های پیشنهادی که توسط دیلر یا استیکمن انجام می‌شود، شرط فیلد مستقیماً توسط بازیکن قرار می‌گیرد.

بازیکنان شرط‌های فیلد خود را با قرار دادن آن‌ها در ناحیه فیلد و مستقیماً تا حد امکان رو به روی خود نمایش می‌دهند. شرط بندی اولیه و/یا هر پرداختی می‌تواند در چندین رول تا زمان باخت، انجام شود. بنابراین مسئولیت بازیکن این است که شرط و/یا برد خود را بلافاصله پس از پرداخت و قبل از تاس بعدی جمع آوری کند.

شرط بندی‌های بازیکنان

شرط فایر: قبل از شروع تاس ریختن توسط شوتر، برخی از کازینوها اجازه می‌دهند شرطی که با عنوان فایر شناخته می‌شود، بسته شود. شرط فایر شرطی به میزان حداقلی 1 دلار الی حداکثر 5 تا 10 دلار است. میزان این شرط گاهی اوقات بسته به کازینو بالاتر است. هدف در شرط امید به این است که شوتر بعدی، پوینت‌های زیادی با مقادیر مختلف کسب کند. تمامی پوینت‌های آورده شده توسط شوتر، در چیدمان کرپس با نماد آتش (فایر) مشخص می‌شوند.

سه پوینت اول در شرط فایر پرداخت نمی‌شوند، اما پوینت چهارم، پنجم و ششم به صورت افزایشی پرداخت خواهند شد. پوینت چهارم 24 به 1، پوینت پنجم 249 به 1 و پوینت 6 با 999 به 1 پرداخت خواهد داشت. پوینت‌ها باید همگی اعداد متفاوتی باشند تا در شرط فایر محاسبه شوند. برای مثال، شوتری که با موفقیت دو بار پوینت 10  را بیاورد، فقط اولین پوینت را در شرط فایر به دست می‌آورد. بازیکنان باید پوینت تعیین شده را بیاورند تا در شرط فایر حساب شوند. پرداخت بر اساس تعداد پوینت‌هایی که ایجاد شده و پس از آوردن هفت توسط شوتر، تعیین می‌شود.

کرپس‌های پاداشی: قبل از بازی اولیه، بازیکنان می‌توانند یک شرط اختیاری (معمولاً حداقل 1 دلار تا حداکثر 25 دلار) را روی یک یا چند شرط از سه شرط کرپس پاداشی قرار دهند. این سه «همه کوتاه‌ها»، «همه بلندها» و «همه یا اصلاً هیچ» هستند. برای اینکه بازیکن برنده شرط همه کوتاه‌ها شود، شوتر باید قبل از زدن یک هفت، هر پنج عدد کوچک (2، 3، 4، 5، 6) را بیاورد. به طور مشابه، همه بلندها وقتی برنده می‌شود که هر پنج عدد بالا (8، 9، 10، 11، 12) قبل از آورده شدن هفت، آورده شود.

این شرط بندی‌ها به صورت 35 در برابر 1، و با امتیاز میزبان 7.76 درصدی پرداخت می‌شوند. "همه یا هیچ" در صورتی برنده می‌شود که شوتر قبل از زدن یک هفت، همه 10‌ها را بیاورد. این مبلغی معادل با 176 به ازای 1، با امتیاز میزبان 7.46٪ پرداخت می‌کند. ترتیب آوردن اعداد در هیچکدام از سه شرط اهمیتی ندارد. هر زمان که یک هفت آورده شود، از جمله در رول کام اوت، همه شرط‌های کرپس پاداشی شکست می‌خورند. در این حالت جدول پاداش بازنشانی شده و دوباره امکان شرط بندی آغاز می‌شود.

چند شرط مختلف

یک بازیکن ممکن است بخواهد چندین شرط مختلف ببندد. برای مثال، ممکن است بازیکنی بخواهد روی راه‌های سخت و هورن، 1 دلار شرط بندی کند. اگر یکی از شرط‌ها برنده شود، دیلر می‌تواند به طور خودکار شرط بازنده را با سود حاصل از شرط برنده پر کند. در این مثال، اگر شوتر 8 را با راه سخت رول کند (پرداخت 9:1)، هورن می‌بازد. دیلر می‌تواند 5 دلار را به بازیکن برگرداند و 4 دلار دیگر را روی شرط هورن که باخته است قرار دهد. اگر بازیکن نخواهد شرط مجدداً تکمیل شود، باید درخواست کند که یکی یا همه شرط‌ها لغو شوند.

شرط بندی کارکردنی و بکار نیامدنی

شرط کارکردنی یک شرط زنده است. شرط‌ها ممکن است روی میز باشند، اما در بازی نباشند، بنابراین کارایی ندارند. شرط‌های لاین پاس و کام همیشه کار کردنی هستند. ‌این بدین معنیست که چیپ‌ها در حال بازی هستند و بازیکن در حال شرط بندی پول زنده است. بسته به اینکه پوینت تعیین شده باشد یا انتخاب بازیکن، سایر شرط‌ها ممکن است کارکردنی یا بکار نیامدنی باشند. شرط بندی و خرید به‌ صورت پیش‌فرض زمانی که یک پوینت ایجاد ‌شود کار کردنی هستند؛ زمانی که پوینت خاموش است، کار نمی‌کنند، مگر اینکه بازیکن چیز دیگری مشخص کند. شرط‌های لی همیشه کار می‌کنند، حتی اگر پوینتی مشخص نشده باشد (مگر اینکه بازیکن درخواست دیگری داشته باشد). در هر زمان، یک بازیکن میتواند خواهان خروج شرط از بازی باشد. دیلر دکمه "خاموش" را روی شرط یا شرط‌های خاص بازیکن قرار می‌دهد. این به بازیکن اجازه می‌دهد تا چیپ‌های خود را بدون شرط بندی زنده روی میز بازی نگه دارد. به عنوان مثال، اگر بازیکنی تصمیم بگیرد که در اواسط بازی شرط بندی پلیس را شرط بندی نکند اما بخواهد چیپ‌ها را روی پوینت نگه دارد، ممکن است درخواست کند که شرط " بکار نیامدنی" یا "خاموش" باشد. چیپ‌ها روی میز باقی می‌مانند، اما بازیکن نمی‌تواند از چیپ‌هایی که کار نمی‌کنند چیزی برده یا ببازد.

برعکس این روند نیز مجاز است. به‌طور پیش‌فرض شرط‌های پلیس و بای بدون یک پوینت مشخص بکار نیامدنی‌اند. یک بازیکن ممکن است بخواهد قبل از تعیین پوینت، چیپ‌ها را شرط بندی کند. در این حالت، بازیکن می‌خواهد شرط کارکردنی شود؛ برای همین دیلر دکمه «روشن» را روی چیپ‌های مشخص شده قرار می‌دهد.

احتمال و خلاصه شرط بندی

توجه: برخی کازینوها ممکن است تعدادی از این شرط‌ها را با نسبت‌های پرداخت متفاوتی نسبت به موارد ذکر شده ارائه دهند.  برخی از شرط بندی‌ها بیش از یک بار در زیر فهرست شده‌اند. متداول‌ترین نحوه‌های پرداخت در کازینوهای آمریکای شمالی در ابتدا قرار دارند و سپس سایر انواع شناخته شده فهرست شده‌اند.

توجه: "احتمال واقعی" تفاوتی ندارد.