تنک (Tonk)
تنک یا تانک (Tonk – Tunk)، یک بازی تطبیقی با ورق است. این بازی ترکیبی از ویژگی‌های ناک رامی و کانکویان را در خود دارد. تنک یک بازی نسبتاً سرعتی است که 2 تا 4 بازیکن می‌توانند در آن شرکت کنند. این بازی را می‌توان فقط به قصد برد و باخت یا با شرط بندی و بر سر پول انجام داد.
تنک در دهه 1930 بین نوازندگان بلوز و جاز در جنوب لوئیزیانا، از جمله دوک الینگتون بازی محبوبی بود. این افراد در زمان استراحت در اتاق‌های پشتی سالن به انجام بازی می‌پرداختند. این بازی در پادگان‌های نظامی تا میدان جنگ هم انجام شده است. تنک در بسیاری از نقاط به فعالیتی محبوب برای سرگرمی کارگران در زمان استراحت ناهار تبدیل شده بود.
شرح
تنک معمولاً با پول شرط بندی (با میزانی که قبل از شروع هر بازی توافق شده است) بازی میشود. هر بازیکن شرط را به برنده دست می‌پردازد. بازی معمولاً شامل دو تا چهار بازیکن است. مقدار شرط ممکن است به هر میزانی باشد. بازی شامل چندین دست میشود. دیلر در طول بازی به نوبت عوض میشود.
از یک دک استاندارد (به علاوه دو جوکر) در بازی استفاده میشود. جوکرها به عنوان کارت‌های وحشی (وایلد) به حساب می‌آیند. این کارت‌ها می‌توانند به عنوان هر کارتی توسط بازیکن استفاده شوند، در صوتی که به قدری خوش شانس باشد که کارت جوکر به دستش بیاید.
نحوه انجام بازی
بسته به تعداد بازیکنان، به نوبت به هر بازیکن پنج، هفت یا نه کارت داده میشود. دیلر اولین کارت دسته کارت‌های تقسیم نشده را به عنوان کارت کنار گذاشته شده رو می‌کند. در برخی روش‌ها دیلر اولین کارت را نمایش نمی‌دهد. دسته کارت‌های کنار گذاشته شده پس از دراو اولین بازیکن تولید میشود. باقیمانده کارت‌های تقسیم نشده به صورت پشت و رو در کنار کارت‌های کنار گذاشته شده قرار می‌گیرند. تمامی این‌ها با هم صندوق ذخیره را تشکیل می‌دهند.
هدف بازی خلاص شدن از شر کارت‌های خود با تبدیل کردن آن‌ها به اسپردها است. اسپرد (Spread) سه یا چهار کارت یکسان (مانند سه عدد 5 یا چهار عدد بی بی) یا سه یا چند کارت پشت سر هم از یک خال است. بازیکن می‌تواند کارت‌هایی را به اسپرد خود یا دیگری اضافه کند. برنده اولین کسی است که تمام کارت‌های خود را از بین برده باشد یا کمترین امتیاز را هنگام توقف بازی در اختیار داشته باشد.
وقتی یک بازیکن تمام کارت‌های خود را از بین ببرد بازی تمام میشود. هنگامی که بازیکنی دراپ کند، یعنی کارت‌های خود را به رو روی میز قرار دهد هم بازی متوقف میشود. بسته به مدل بازی، یک بازیکن می‌تواند در هر جای بازی، از جمله بلافاصله پس از تقسیم کارت‌ها، یا پیش از دراو، کارت‌های خود را رو کند. وقتی بازیکنی کارت‌هایش را رو کرده یا اصطلاحا دراپ کند، همه بازیکنان دیگر نیز باید کارت‌های خود را نمایش دهند. بازیکنی که کمترین امتیاز را در دست داشته باشد، برنده است. اگر بازیکنی که دراپ کرده است کمترین امتیاز را در اختیار نداشته باشد باید شرط خود را به بازیکنی کمترین امتیاز را دارد بپردازد؛ اصطلاحا به چنین وضعیتی گرفتار شدن می‌گویند. علاوه بر این، دیگر بازیکنان نیز باید مبلغ شرط را به برنده بپردازند. در صورت تساوی، هر دو بازیکن برنده می‌شوند. اگر تساوی بین بازیکنی که دراپ کرده است و یک بازیکن دیگر برقرار باشد، بازیکنی که دراپ کرده است گرفتار شده تلقی میشود. در چنین وضعیتی او باید دو برابر شرط را به بازیکن دیگر در جایگاه برنده پرداخت کند.
اگر بازیکن دراپ نکند، باید کارت بالایی دسته کارت کنار گذاشته شده را بردارد یا از صندوق ذخیره کارت بکشد. در ادامه بازیکن می‌تواند هر اسپردی را رو کرده یا به اسپردی که روی میز است کارت خود را اضافه کند. اگر بعد از این وی دیگر کارتی در دست نداشته باشد می‌گویند "تنک". این فرد برنده دست شده و هر بازیکن به وی دو سهم شرط می‌پردازد. در برخی مدل‌های بازی، بازیکن باید با شش کارت اسپرد، تنک شود. در غیر این صورت بازیکن تنها یک سهم از شرط را به دست می‌آورد.
اگر یک یا چند کارت در دست بازیکن باقی مانده باشد، باید یکی از کارت‌های خود را در دسته کارت‌های کنار گذاشته شده قرار دهد. اگر این آخرین کارت وی باشد، بازی به پایان می‌رسد. این بازیکن برنده شده و بازیکنان دیگر مبلغ شرط را به وی می‌پردازند. اگر بازیکن بعد از کنار گذاشتن کارت هنوز یک یا چند کارت در دست داشته باشد، نوبت او به پایان می‌رسد.
اگر صندوق ذخیره تمام شد، بازی متوقف میشود. بازیکنی که کمترین امتیاز را در دست خود داشته باشد شده و مبلغ شرط توسط دیگر بازیکنان به او پرداخت میشود. اگر دو یا چند بازیکن دست را مساوی کنند بازی برای یک دست دیگر انجام میشود.
تغییرات زیادی در نحوه انجام بازی امکان پذیر است.
ترکیب (Melding)
بازیکنان می‌توانند ست (سه کارت با میزان یکسان) یا ران (سه کارت متوالی از یک خال، به عنوان مثال 9 ♦ 10 ♦ J ♦) را با هم ترکیب کنند.
آس‌ها می‌توانند به عنوان کارت بالایی یا پایینی محسوب شوند. با این حال این کارت نمی‌تواند با عنوان "پر کننده فاصله" یک ترکیب مجزا ایجاد کند (به عنوان مثال K ♦ A ♦ 2).
ضربه زدن (Hitting)
ضربه زدن نوعی از خاتمه دادن به چیدمان بازیکنان دیگر است. برای مثال ضربه زدن به ست سه حریفی از 10 با یک 10 دیگر. کارت جدید با ترکیب بازیکنی که ضربه را دریافت می‌کند یک ترکیب جدید تشکیل می‌دهد. هنگامی که بازیکنی به بازیکن دیگر ضربه می‌زند، بازیکن دریافت کننده ضربه نمی‌تواند برای یک دور بازی کند. ضربه‌های متعدد شانس بازیکن را برای دور انداختن کارت‌هایش کاهش می‌دهد. پس از ضربه زدن بازیکن به بازیکن دیگر، فرد ضربه زننده می‌تواند کارت دست خود را دور بیندازد. هنگامی که به ست بازیکن ضربه زده شده و ترکیبی چهار کارتی تشکیل میشود، این کارت‌ها می‌توانند در دسته کارت‌های کنار گذاشته شده قرار بگیرند.
بازیکنان نمی‌توانند اسپرد کنند.
تنک کردن
تنک کردن یک راه حل برتر برای برنده شدن در بازی است که توسط برخی از بازیکنان ترجیح داده میشود. این امر با چیدن یا ضربه زدن تا زمانی که هیچ کارتی در دست بازیکن باقی نمانده باشد به دست خواهد آمد. تفاوت بین تنک کردن و خالی شدن دست از کارت‌ها در این است که وقتی بازیکنی تنک کند، از هر شش کارت برای اسپرد یا ضربه زدن استفاده می‌کند. وقتی بازیکنی دست خود را خالی کند از پنج کارت استفاده کرده و یکی را می‌سوزاند. وقتی بازی با پول انجام می شود، تنک کردن معمولاً منجر به پرداخت دو برابر شرط به فرد برنده میشود.
تنک کردن دوبل: در برخی از شیوه‌های معمولاً دو نفره، بازیکنی که با ران کردن تنک کند، متعاقباً به بازیکن دیگر اجازه تنک کردن داده است. این وضعیت منجر به حالت "دوبل – دوبل" میشود. به عنوان مثال، بازیکنی که 5 ♥ و 6 ♥ را در دست خود دارد، 7 ♥ را بیرون می‌کشد. این در حالی است که بازیکن دیگر باقی مانده 8 ♥ و 9 ♥ را در دست خود دارد. در نتیجه چنین حالتی بازیکن دیگر تنک می‌کند. در نتیجه چنین وضعیتی، شرط چهار برابر افزایش می‌یابد. اگر شرط 1 دلاری برای خالی کردن دست باشد، 2 دلار برای تنک کردن و 4 دلار برای تنک دوبل مقرر خواهد شد.
شمارش بالا و شمارش پایین
در برخی از قوانین اگر به یک بازیکن 49 یا 50 امتیاز در دستش داده شود وی به صورت خودکار برنده بازی میشود. در یک حالت 50 امتیاز مساوی با برد خودکار است اما 49 باید ادامه داده شود. این بدان معناست که اگر بازیکنی قبل از نوبت بازیکنی که 49 دارد دست خود را خالی کند، این بازیکن دیگر برنده نیست. در یکی از حالت‌ها وقتی کارت‌ها تقسیم شوند آس مساوی با 10 امتیاز است.
در برخی از قوانین در صورتی که شمارش دست پس از تقسیم کار مساوی با 13 یا کمتر باشد بازیکن به طور خودکار برنده بازی میشود. به وی دو برابر میزان شرط پرداخت میشود. در برخی قوانین داشتن دست 9 یا کمتر مساوی با برد خودکار است و سه برابر شرط جایزه با خود به همراه دارد.
فقط ران، اسپرد است
در یکی دیگر از نحوه‌های انجام بازی گفته میشود که بازیکنان تنها می‌توانند یک کارت از دست خود را به ران روی میز اضافه کنند نه به تری اف ا کایند. این قاعده به جان پی اسپنو نسبت داده شده است. او از نویسنده کتاب کمپانی سیاه، گلن کوک، الهام گرفته است.
تگزاس تنک
به برنده دو برابر میزان شرط تعلق می‌گیرد در صورتی که:
برنده تنک کند.
بازیکن دیگری وارد شده و با نشان دادن دست خود ادعا کند که کمترین میزان را در اختیار دارد. فردی با دست کمتر از او بر سر میز حاضر است. فردی که پایین‌ترین میزان شمارش را در دست خود دارد دو برابر میزان شرط دریافت می‌کند.
مبلغ استاندارد به برنده تعلق می گیرد اگر:
بازیکن کمترین میزان را در دست خود داشته باشد.
در تقسیم کارت اولیه به بازیکن 49 امتیاز داده شود.
پیک
بازیکنان می‌توانند بر سر این که چه کسی بیشترین میزان پیک را در دست خود دارد شرط بندی کنند. بازیکنانی که مایل به شرکت در این شرط بندی باشند میزان شرط خود را در یک پات جداگانه (اختیاری) قرار می‌دهند. هر بازیکنی که قصد شرکت در مسابقه را دارد بالاترین میزان پیک خود را در زمان توزیع کارت‌ها نشان می‌دهد. اگر بازیکنی که در این شرط بندی شرکت کرده است خودش پیک نداشته باشد بدیهی است که او هیچ پیکی را نشان نمی‌دهد. با این حال، نمایش دادن پیک حتی در صورت پایین بودن، نشانه احترام است، حتی اگر بازیکن دیگری قبل‌تر پیک برنده را فاش کرده باشد. با این حال، اگر بازیکنی تصمیم بگیرد که شرکت نکند الزامی به نشان دادن پیک خود ندارد. این وضعیت مشابه با یک استراتژی اضافی در بازی رفتار می‌کند؛ زیرا به احتمال زیاد برخی از بازیکنان بخشی از دست خود را پیش از شروع بازی نمایش داده‌اند.