دایس بال یک بازی رومیزی است که در آن دو بازیکن تاس می‌اندازند تا بازی بیسبال را شبیه سازی کنند. یک تاس نماینده تیم مهمان و دیگری نماینده تیم میزبان است. هر دو بازیکن از تاس برای پرتاب توپ بیسبال به صفحه استفاده می‌کنند و توپ را برای دفاع به میدان می‌آورند. دایس بال برای انعکاس واقعیت آماری بیسبال طراحی شده است. یک بازی معمولی Diceball بدون اینینگ اضافی (برای از بین بردن تساوی‌ها) حدود 45 دقیقه طول می‌کشد.

تاریخچه

این بازی برای اولین بار در سال 1979 روی جعبه پیتزا توسط دانیل ژیرارد 16 ساله از راودون، کبک طراحی شد؛ در حالی که Montreal Expos در حال تلاش برای کسب قهرمانی در لیگ ملی بود. ژیرار بازی خود را به دبیرستان خود برد و در آنجا مسابقاتی را با دانش آموزان دیگر ترتیب داد. ژیرار با توجه به محبوبیت این بازی در مدرسه خود، بازی خود را به دانشگاه برد و بازی در آنجا نیز محبوب شد. علاقه ایجاد شده نسبت به این بازی، توسط کارآفرین لوئیز دژاردین، که بازی را با ژیرارد راه اندازی کرد، مورد توجه قرار گرفت.

بازی و قوانین

برای شروع بازی، تیم مهمان یک پیاده (به عنوان ضربه زننده و در نهایت رانر) را در باکس ضربه قرار می‌دهد تا پرتاب‌های پیچر یا پرتاب کننده را دریافت کند. در این بازی یک تاس جایگزین توپ می‌شود. پیچر تاس را می اندازد تا زمانی که بازیکن ضربه زننده از بین برود، حرکت کند یا به توپ ضربه بخورد. در صورت ضربه زدن به توپ، تیم مهاجم یک تاس می‌اندازد تا تعداد تاس‌هایی را که برای ضربه زدن به توپ استفاده خواهد شد، مشخص کند.

تعداد تاس‌های مشخص شده، ریخته و جمع می‌شوند. اعداد از 1 تا 36 محل برخورد توپ و قرار گرفتن توپ روی صفحه بازی را نشان می‌دهند. اگر توپ به دایره زده شود، توپ به هوا پرتاب شده و یک اوت ثبت می‌شود. اگر توپ به عددی در ابر زده شود، توپ زمینی است و قبل از اینکه تیم مدافع به آن پایگاه پرتاب کند، ضربه زن باید تلاش کند تا به یک پایگاه برسد. اگر توپ به یک منطقه ستاره‌شکل برخورد کند، رانر شروع به دویدن در اطراف پایه‌ها می‌کند در حالی که دفاع توپ را به روی ستاره بازمی‌گرداند. اگر ستاره‌ها از 27 تا 36 باشند، بازی هوم ران/ home run است و همه رانرها امتیاز می‌گیرند.

هر ضربه زنی که در اطراف پایه‌ها می‌دود و قبل از سه اوت به صفحه اصلی می‌رسد، یک ران را به دست می‌آورد. به محض ثبت سه خروج، رانرها از پایه‌ها خارج می‌شوند. پس از آن تیم‌ها جای خود را عوض می‌کنند: تیم مدافع تبدیل به تیم مهاجم می‌شود.

نسخه پایه

در نسخه پایه دایس بال، پیاده‌ها به عنوان بازیکنان مدافع و همچنین به عنوان رانر توسط حریف استفاده می‌شوند. یک پیاده سفید هم به عنوان توپ استفاده می‌شود. مهاجم از تاس برای ضربه زدن به توپ در نقاط مختلف صفحه بازی استفاده می‌کند و بازیکنان مهاجم سعی می‌کنند بازیکنان را به سمت صفحه اصلی حرکت دهند. در حالی که مدافع سعی می‌کند با ارسال توپ به اطراف حمله را متوقف کند.

نسخه تخصصی

یک بخش تخصصی در کتاب قوانین، شامل ویژگی‌های مشابه بیسبال بیشتری مانند پایه‌های دزدیده شده،  sacrifice bunts  و  sacrifice flies است.

استراتژی

استراتژی در این بازی نقش مهمی دارد. توانایی تصمیم‌گیری در مورد زمان دویدن در اطراف پایه‌ها یا توقف باعث ایجاد حرکت یا خروجی می‌شود. بازیکنان این توانایی را دارند که سعی کنند یک پایه را بدزدند، برای اینکه یک رانر را به شرایطی برسانند تا از بازی دوبل اجتناب کنند و/یا یک بازیکن را در موقعیت کسب امتیاز قرار دهند. یک بازیکن همچنین می‌تواند برای پیشروی یا گرفتن امتیاز در sacrifice fliesتلاش کند. همه این بازی‌های اضافی مانند بقیه قوانین دایس بال بر اساس قوانین احتمال هستند

جوایز

دایس بال پس از عرضه در ایالات متحده و کانادا، نظرات مثبتی دریافت کرد. مجله Games آن را به عنوان یکی از 100 بازی برتر ایالات متحده در سال‌های 1991، 1992 و 1993 معرفی کرد.

اگرچه شانس تاس نقش مهمی در این بردگیم بیس بال ایفا می‌کند، اما بازیکنان می‌توانند تصمیمات زیادی بگیرند که بر نتیجه تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، تاس ممکن است به شما بگوید که شما به‌تازگی با یک لاینر به مرکز برخورد کرده‌اید. اما این شما هستید که تصمیم می‌گیرید کار را به دوبل بکشانید یا خیر و اینکه آیا رانر دوم باید ریسک کند یا نه . برای تجربه یک بازی چالش برانگیزتر، از قوانین پیشرفته برای بازی‌های basestealing، بازی‌های hit-and-run و غیره استفاده کنید.

برت هوچبرگ، سردبیر ارشد مجله Games در مصاحبه‌ای که با  Montreal Gazetteانجام داد گفت:

وقتی برای اولین بار در مورد آن شنیدم، از خودم پرسیدم که کانادایی‌ها در مورد بیسبال چه می‌دانند! اما بعد از اینکه این بازی را انجام دادم، حتی هنگام مسافرت دایس بال را با خود می‌برم.

در ژانویه 1994، Diceball در نمایشگاه بین المللی اسباب بازی آمریکا در نیویورک ارائه شد و Girard، مخترع Diceball، در مصاحبه‌ای با  Montreal Gazetteگفت:

اولین منادی موفقیت در فرودگاه دوروال بود، جایی که یک مامور گمرک مشکوک ایالات متحده یکی از بازی‌ها را از نزدیک بررسی کرد و سپس سعی کرد آن را در همان محل خریداری کند!

شبکه رادیویی Unistar نیویورک (Westwood One) آن را به عنوان بهترین بازی بیسبال موجود در بازار توصیف کرده است:

اگر به بیسبال و بازی علاقه دارید باید دایس بال را امتحان کنید. تاکنون تنها بردگیم‌های بیسبال موجود بوده یا نوع آماری با کارت‌های بازیکن فردی و نمودارهای زیاد یا نوعی بازی کاملاً نوجوانانه با اسپینرها. اما دایس بال یک شبیه سازی واقعی از سرگرمی ملی ما است. زمین‌بازها در واقع برای بازیابی توپ می‌دوند در حالی که رانرها پایه‌ها را دور می‌زنند. همه این‌ها از طریق تاس انداختن انجام می‌شود. استراتژی های زیادی برای طرفدارانی مانند من وجود دارد که می‌خواهند ببینند چگونه می‌توانیم یک تیم را مدیریت کنیم. اما بازی آنقدر ساده است که می‌توان آن را فقط برای سرگرمی بازی کرد. آمار بازی به طرز شگفت‌انگیزی به بیسبال واقعی نزدیک است. وقتی دایس بال بازی می‌کنید صدای غرش جمعیت را می‌شنوید و بوی هات داگ‌ها را حس می‌کنید! روی جعبه باید هشداری مبنی بر اعتیادآور بودن بازی وجود داشته باشد! باشگاه بازی من نمی تواند آن را متوقف کند و ما در حال حاضر یک لیگ رسانه‌ای در منطقه نیویورک راه اندازی کرده‌ایم. به دلیل اصالت و قابلیت پخش عالی آن، من به Diceball بالاترین امتیاز را به عنوان بهترین بازی بیسبال در بازار امروز می‌دهم.

شورای تست اسباب بازی کانادا، یک آژانس غیردولتی، که گزارش اسباب بازی را به صورت سالانه منتشر می‌کند، Diceball را در گزارش سال 1994 خود گنجانده است. این بازی، سه ستاره یعنی بالاترین امتیاز را دریافت کرد. طبق گزارش Montreal Gazette، این بازی برای ارزیابی به 300 خانواده آزمایشی در منطقه اتاوا-هال ارسال شد. پاسخ‌ها بسیار عالی بود، به خصوص از سوی بازیکنانی که بیسبال را از قبل دوست داشتند. دایس بال بالاترین جایزه شورا، رتبه سه ستاره را به دست آورده است.

این بازی همچنین در USA Today بازبینی شد و در روزنامه ملی کانادا، The Globe and Mail، The Toronto Star و The Ottawa Citizen پوشش خبری دریافت داده شد. همچنین در کبک در La Presse و Le Journal de Montréal به نمایش درآمد. در کانادا، دایس بال پوشش تلویزیونی را نیز در شبکه تلویزیونی CTV و شرکت پخش کانادایی به دست آورد.

بازی اجتماعی و مسابقات

قبلا و زمانی که دایس بال راه اندازی شد، مرکز بسیاری از مسابقات، در مدارس، کالج‌ها و محل کار بود. دنیس بوچر پیچر سابق Expos برنده Diceball  در مسابقاتی با حضور خبرنگاران ورزشی در مونترال شد. پس از مسابقات، بوچر گفت: "شما در دایس بال همه چیزهایی که در بیسبال واقعی اتفاق می‌افتد را خواهید یافت!." او اضافه کرد که انجام این بازی راهی عالی برای گذراندن وقت با دوستان است. با بردن دایس بال به بوچر یک چک 250 دلاری داده شد که به سازمان جوانان سان هدیه کرد.

دقت آماری

دایس بال تا حدودی به دلیل شباهت‌های آماری آن به بازی بیسبال، نظرات مثبت مطبوعاتی را دریافت کرد. در دایس بال ضربه زدن توپ را در 66% مواقع در بازی قرار می‌دهد در حالی که در لیگ برتر بیس بال این میزان 76% است. ضربه زن در 23٪ مواقع در مقابل 15٪ در بیسبال نابود می‌شود. 11 درصد از At-batها به پیاده‌روی ختم می‌شوند، در حالی که این آمار در بیسبال 9 درصدی است. توپ در دایس بال چند بار کمتر زده می‌شود! با این حال، بازی با احتمال بیشتر ضربه بیس در هنگام ضربه زدن به توپ متعادل می‌شود (339. در مقابل 304.).

با در نظر گرفتن ضربات، میانگین تهاجمی در Diceball! تقریباً شبیه بیسبال است. 251. در مقابل 0.254. از آنجایی که در دایس بال راه رفتن و خطا در مقایسه با بیسبال واقعی بیشتر است، درصد بازیکنان روی پایه 0.349 در مقایسه با 0.340 در بیسبال واقعی است. حتی احتمال خروج از خانه نیز واقع بینانه است. 33.6 درصد از توپ‌های زمینی در دایس بال (34.8٪ در بیسبال) 11.7٪ فلای بال یا لاینر به داخل زمین (14.7٪ در بیس بال) و 20.8٪ توپ پرواز در خارج (20.1٪ در بیس بال) هستند. به طور متوسط ​​یک رانر بیشتر از هر تیم در یک بازی دایس بال نسبت به بازی لیگ برتر بیسبال روی پایه می‌رود.

هر چه تاس بیشتری روی توپ ریخته شود، احتمال ضربه بیس بیشتر می‌شود. با یک تاس، میانگین 0.167 است. با 2 برابر .278 است. با 3, .287; با 4 تاس 0.356 است. با 5 تاس 0.351; با 6 تاس، میانگین به 0.472 می‌رسد. میانگین کلی هنگام ضربه زدن به توپ بدون احتساب ضربه‌های داخل زمین در بازی 0.319 است. با اضافه کردن ضربات داخل زمین، میانگین کلی هنگام ضربه زدن به توپ 0.339 است.

استفاده در مدارس

بازی دایس بال به دلیل دقت بالای آمار در مدارس ایالات متحده برای آموزش فواید درک آمار به جوانان استفاده شد.