جعبه را ببند

از بازی ویکی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۴ توسط User41 (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «بازی "جعبه را ببند" (Shut the Box) که همچنین کانوگا (Canoga)، دریچه‌ها را بکوب (Batten Down the...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

بازی "جعبه را ببند" (Shut the Box) که همچنین کانوگا (Canoga)، دریچه‌ها را بکوب (Batten Down the Hatches) و تریک ترک (Trick-track) هم خوانده می‌شود، یک بازی تاس است که یک یا چند بازیکن معمولا در قالب گروه‌های دو تا چهارتایی با هم بازی می‌کنند. به طور سنتی در این بازی از یک جعبه شمارشگر که ۹ کاشی کوچک با شماره‌های یک تا نه دارد و می‌توان این کاشی‌ها را یا کشید و یا با ضربه تکان دارد، استفاده می‌شود. اگرچه این بازی را می‌توان با دو تاس، خودکار و کاغذ هم بازی کرد. انواع مختلفی از جعبه را ببند وجود دارد که تعداد کاشی‌های جعبه به بین ۱۰ تا ۱۲ هم می‌رسد.

قوانین

در ابتدای بازی تمام کاشی‌های این جعبه رو به بالا و یا به اصلاح باز هستند و اعداد یک تا نه را در طول بازی نشان می‌دهند. هر بازیکن در زمان نوبتش بازی می‌کند. یک بازیکن نوبت خود را با انداختن تاس در داخل جعبه آغاز می‌کند. اگر تمام کاشی‌های باقیمانده در جعبه عددی کمتر از ۶ را نشان دهند، بازیکن می‌تواند یک بار دیگر تاس بریزد. در غیر این صورت وی اجازه خواهد داشت با دو تاس این کار را انجام دهد.

بعد از انداختن تاس، بازیکن می‌تواند با جمع و تفریق ارزش روی تاس، یک ترکیب از اعدادی که روی کاشی همچنان باز هستند را ببندد. برای مثال اگر مجموع ارزش تاس‌های ریخته شده ۸ باشد، بازیکن می‌تواند یکی از ترکیب‌های زیر را به انتخاب در جعبه ببندد:

۸

۱، ۷

۲، ۶

۳، ۵

۱، ۲، ۵

۱، ۳، ۴

سپس بازیکن دوباره تاس می‌ریزد تا اعداد بیشتری را در جعبه ببندد. بازیکن تا زمانی به پرتاب تاس ادامه می‌دهد که اعداد تولید شده از تاس دیگر نتوانند هیچ‌کدام از کاشی‌های جعبه را ببندند. در این نقطه، امتیاز بازیکن برابر با مجموع ارزش تاس‌هایی خواهد بود که هنوز پوشش داده نشده اند. برای مثال اگر اعداد ۲، ۳ و ۵ هنوز در جعبه باز باشند، وقتی بازیکن تاس یک را در زمین می‌ریزد، امتیاز وی ۱۰ خواهد بود که حاصل جمع سه عدد ۲، ۳ و ۵ است. سپس نوبت بازیکن بعدی می‌شود. بعد از اینکه همه بازیکنان یک دور بازی کردند، بازیکنی که کمترین امتیاز را دارد برنده می‌شود.

اگر بازیکنی بتواند تمام اعداد جعبه را ببندد، به اصلاح توانسته جعبه را ببندد. در این حالت بازیکن در همان جا برنده مسابقه اعلام می‌شود و بازی تمام خواهد شد.

بازی سنتی در میخانه

در میخانه‌های انگلیسی که با نام پاب (Pub) هم شناخته می‌شوند، بازی جعبه را ببند به طور سنتی یک بازی قمار است. هر بازیکن مقدار از قبل توافق شده‌ای را در میز می‌ریزد و بازی آغاز می‌شود. در نهایت برنده همه پول‌های میز و در برخی موارد حتی خود جعبه را هم می‌برد.

انواع

بازی جعبه را ببند، یک بازی سنتی است و انواع مختلف محلی و سنتی دارد. به علاوه، با توجه به محبوبیت روزافزون این بازی، انواع مختلفی از این بازی در سال‌های اخیر به وجود آمده است.

انواع محبوب این بازی شامل بازی‌های زیر می‌شوند:

گلف (Golf): امتیاز بازیکن برابر است با مجموع اعدادی که هنوز باز هستند. بازیکن با کمترین امتیاز برنده می‌شود.

میشنری (Missionary): امتیاز بازیکن برابر است با تعداد کاشی‌های جعبه که هنوز باز هستند. برای مثال اگر در پایان نوبت بازیکن هنوز سه کاشی باز مانده‌اند، امتیاز وی ۳ خواهد بود. بازیکن با کمترین امتیاز برنده است.

کانوگا (Canoga): یک نوع بازی قمار است که توسط شرکت بازی‌سازی پاسیفیک طراحی شده است. این شرکت همچنین یک نمونه مشابه با ۱۲ کاشی ساخته که آن را با نام کانوگا ۱۲ می‌شناسند. بازی کانوگا می‌تواند با استفاده از توکن‌های بازی هم بازی شود.

توکن‌ها به طور مساوی بین بازیکنان تقسیم می‌شوند.

بازیکنان تصمیم می‌گیرند چه مقدار پول در میز قرار دهند.

بازیکنان برای اینکه تعیین نوبت کنند، تاس می‌ریزند. سپس نوبت در جهت عقربه‌های ساعت جابجا می‌شود.

بازیکنان یک دور به طور سنتی بازی می‌کنند و امتیازها بر اساس روش گلف که در بالا ذکر شد، تعیین می‌شود.

هر بازیکن میزان اختلافش با امتیاز برنده را باید به وی بدهد. مثلا اگر امتیاز برنده ۱۱ است و امتیاز فرد بازنده ۱۵، وی باید ۴ امتیاز به برنده پرداخت کند.

امتیاز بونس: اگر بازیکن برنده بتواند تمام اعداد را پوشش دهد و به اصطلاح جعبه را ببندد، پرداختی وی دو برابر و به روش بالا خواهد بود.

اگر دو برنده در میز وجود داشته باشد، پول بین دو بازیکن تقسیم می‌شود. در صورتی که تعداد برنده‌ها بیشتر از ۲ است هم همین قانون حاکم است. اما به طور کلی اغلب بازیکنان قبل از شروع بازی روی این قوانین با هم به توافق می‌رسند.

انواع بازی‌های زیر در نحوه بازی، چینش و امتیازدهی با هم متفاوت هستند:

۲ تا پایان (Two to Go): یک بازی استاندارد با اعداد یک تا نه است. در اولین تاس، عدد ۲ باید یکی از اعدادی باشد که بسته می‌شود. بازیکنی که در اولین نوبت تاس ۴ را بریزد، همان‌جا بازنده خواهد بود.

۳ تا پایان (Three to Go): دقیقا شبیه بازی ۲ تا پایان است با این تفاوت که بازیکن باید عدد ۳ را جای ۲ بریزد.

۳ کاملا پایین (Three Down Extreme): اعداد یک تا سه از قبل انداخته می‌شوند و تنها اعداد بین چهار تا نه اهمیت دارند.

عدد شانس هفت (Lucky Number 7): تنها عدد ۷ باز است و اولین بازیکنی که بتواند این عدد را ببندد برنده خواهد بود.

عدد بدشانسی هفت (Unlucky Number 7): یک بازی استاندارد است که تنها زمانی که عدد ۷ بسته شود، به پایان می‌رسد.

علیه همه اعداد فرد (Against All Odds): تمام اعداد فرد باز خواهند بود و اعداد زوج بسته می‌شوند.

فرد استیونز (Even Stevens): تمام اعداد زوج باز خواهند بود و اعداد فرد بسته می‌شوند.

فول هاوس (Full house): تمام ۱۲ عدد بالا و باز می‌مانند.

سیصد (The 300): دو جعبه و ۴ تاس در این بازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. جعبه دوم اعداد بین ۱۳ تا ۲۴ را پوشش می‌دهد. مجموع اعداد بین ۱ تا ۲۴ سیصد خواهد بود. در صورتی که جعبه دوم در دسترس نباشد، کارت یا دومینوها می‌توانند به جای اعداد ۱۳ تا ۲۴ مورد استفاده قرار بگیرند. دو ست کامل ۱۲تایی دومینو هم می‌تواند با استفاده از ۴ تاس مورد استفاده قرار بگیرد. در صورتی که ست‌های دومینو ۱۸تایی بودند، باید شش تاس استفاده شود.

حالت تایلندی (Thai Style): همیشه دو تاس انداخته می‌شود، اما فقط یک کاشی که برابر با ارزش تاس یا مجموع تاس‌هاست بسته می‌شود. برای مثال اگر تاس‌ها دو عدد ۲ و ۳ را نشان می‌دهند، تنها یکی از کاشی‌های ۲ یا ۳ یا ۵ می‌تواند بسته شود.

دیجیتال (Digital): امتیاز بازیکن در پایان با خواندن اعدادی که همچنان باز هستند از چپ به راست و به صورت دهگانی خوانده می‌شود. مثلا اگر کاشی‌های ۱، ۲ و ۵ باقی مانده‌اند، امتیاز بازیکن در این حالت ۱۲۵ خواهد بود. به این حالت همچنین "هر آنچه دیدی را بخوان" هم گفته می‌شود که عبارتی معروف از برنامه تلویزیونی Catchphrase است.

۲۰۱۲: تمام ۱۲ کاشی در جعبه باز و بالا هستند. اما به جای استفاده از ۲ تاس مکعب، از یک تاس ۲۰ وجهی استفاده می‌شود.

همچنین ممکن است که این بازی به حالتی که هر دور بخشی از یک بازی طولانی است، بازی شود. مثال‌هایی از این دست عبارتند از:

تورنمنت: دورها با استفاده از روش گلف بازی می‌شود تا در نهایت یک بازیکن به عدد ۱۰۰ امتیاز برسد. در این حالت بازیکنی که کمترین امتیاز را داشته برنده مسابقه می‌شود. در پایان هر دور، امتیاز هر بازیکن از آن دور به جمع امتیازاتش اضافه می‌شود. زمانی که یک بازیکن دقیقا به عدد ۴۵ می‌رسد، وی از بازی حذف شده و کسی که کمترین امتیاز را دارد برنده خواهد شد.

نسخه آسان برای بازیکنان کم سن و سال: حداقل ۲ جعبه نیاز دارد. در طول بازی، هر بازیکن در نوبتش بازی خواهد کرد. بعد از انداختن هر دو تاس، بازیکن مجموع اعداد را حساب می‌کند و کاشی‌هایی را بر حسب ارزش تاس‌ها یا یک کاشی از مجموع تاس‌ها می‌بندد. برای مثال وقتی بازیکن اعداد ۶ و ۲ را به زمین ریخته است، وی می‌تواند کاشی‌های ۲ و ۶ یا یک کاشی ۸ را ببندد. بازیکن با هدف بستن بقیه اعداد دوباره تاس می‌ریزد. این روند همین‌طور ادامه دارد. اولین بازیکنی که بتواند تمام کاشی‌ها را ببندند برنده خواهد شد.

دومینو هم می‌تواند برای کاشی‌های جعبه مورد استفاده قرار بگیرد. در صورت داشتن دو ست ۱۸تایی دومینو، امکان استفاده از شش تاس هم وجود دارد. یک دسته ورق بازی هم می‌تواند همین کار را انجام دهد. نسخه‌ای که جوکر را شامل می‌شود و ۵۴ کارت دارد، می‌تواند تا ۹ تاس را هم پوشش دهد.

بازی بدون تاس

انواع دومینو بدون تاس: یک نوع بازی بدون تاس از جعبه را ببند می‌تواند با استفاده از دومینوهای غربی یا چینی که ست‌هایی بین یک تا یک و شش تا شش را پوشش می‌دهند، بازی شود. می‌توان از یک کیسه کوچک برای قرعه کشی استفاده کرد.

انواع کارتی بدون تاس: یک مدل هم می‌تواند از ورق‌های بازی که شامل کارت‌های آس، ۲، ۳، ۴، ۵ و ۶ می‌شوند استفاده کند.

تاریخچه

در مورد تاریخچه بازی جعبه را ببند، داستان‌های تایید نشده مختلفی وجود دارد که شامل خلق این بازی در قرن دوازدهم میلادی در نرماندی فرانسه و یا در اوایل قرن بیستم در جزایر جرسی و گوئرنسی بریتانیا می‌شود (در این داستان فردی به نام چاکی توبریج به عنوان سازنده بازی معرفی شده است). در مجله Brewing Review در سال ۱۹۶۷، این بازی را به همین جزایر نسبت داده‌اند و نوشته‌اند که از اواسط دهه شصتم در میخانه‌های منچستر بازی شده است.

بازی جعبه را ببند، اساس برنامه تلویزیونی "های رولرز" (High Rollers) که در بین سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۰ در شبکه تلویزیونی ان بی سی آمریکا پخش می‌شد و الکس تربک مجری آن بود، را شکل داده است. این برنامه دوباره از سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۸ با مجری‌گری وینک مارتیندیل ادامه پیدا کرد.

نسخه‌هایی از این بازی در شهر باروتسلند در کشور زامبیا در مرکز این قاره بازی شده است. این بازی همچنین در میخانه‌های کشور تایلند با قوانین خاصی محبوب شده است.